Judicial cognition in brief. The judicial scene after amend-ments to the Code of Criminal Procedure
| dc.contributor.author | Paluszkiewicz, Hanna | |
| dc.date.accessioned | 2018-03-28T12:26:11Z | |
| dc.date.available | 2018-03-28T12:26:11Z | |
| dc.date.issued | 2015 | |
| dc.description.abstract | Rozważania zawarte w artykule, inspirowane nowelizacją prawa karnego procesowego, prowadzone są w nawiązaniu do ustaleń prof. Macieja Zielińskiego (Poznanie sądowe a poznanie naukowe, Poznań 1979). Odwzorowany z nowych przepisów model normatywny poznania sądowego w sprawach karnych, oparty na zasadzie skargowości, kontradyktoryjności i prawdy materialnej, akcentuje obowiązki stron w zakresie aktywności dowodowej i jednocześnie ogranicza sąd w zakresie inicjatywy dowodowej. Przedmiotem tego poznania jest fragment rzeczywistości, a jego granice są wyznaczone przez obie strony procesowe (podmioty poznawcze), nie zaś jedynie przez oskarżyciela. Model poznania sądowego występuje w dwóch wersjach – w procesie konfrontacyjnym i konsensualnym. Pierwszy to nurt procesu poznawczego, w którym dochodzi (w ramach procesu kontradyktoryjnego, podczas rozprawy) do starcia się przeciwstawnych argumentacji stron procesowych. To mo-del poznania sądowego, w którym sąd jako podmiot poznający ocenia argumenty i twierdzenia o badanym fragmencie rzeczywistości przedstawione przez obie strony postępowania. W nurcie konsensualnym sąd jest podmiotem poznającym, lecz proces poznawczy ograniczony jest do poznania przez sąd twierdzeń stron proce-sowych, które dotyczą wskazanego przez nie fragmentu rzeczywistości. Jest to typ poznania sądowego polegający na biernym przyjęciu za podstawę rozstrzygnięcia ustaleń faktycznych (twierdzeń o danym wycinku rzeczywistości) pochodzących od obu stron (ich wspólnych). Nurt konsensualnego orzekania opiera się nie na wynikach poznania, lecz na stanowiącym jego istotę konsensusie stron dotyczącym rodzaju i wymiaru kary oraz okoliczności popełnienia czynu. W takim dominującym po nowelizacji modelu poznania sądowego fakt opisany w twierdzeniu zasadnym (co nie znaczy prawdziwym) będzie uznawany w postępowaniu sądowym za ist-niejący i zostanie włączony do podstawy faktycznej wyroku. | pl |
| dc.description.articlenumber | 5 | pl |
| dc.description.journaltitle | Studia Prawa Publicznego | pl |
| dc.description.number | 15 | pl |
| dc.description.pageof | 91 | pl |
| dc.description.pageto | 109 | pl |
| dc.description.tome | 3 | pl |
| dc.identifier.citation | Studia Prawa Publicznego, 2015, Nr 10, s. 91-109 | pl |
| dc.identifier.isbn | 978-83-232-2947-6 | |
| dc.identifier.issn | 2300-3936 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/22559 | |
| dc.language.iso | eng | pl |
| dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe UAM | pl |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | pl |
| dc.subject | poznanie sądowe w procesie karnym | pl |
| dc.subject | model poznania sądowego | pl |
| dc.subject | podmiot poznawczy | pl |
| dc.subject | proces konfrontacyjny | pl |
| dc.subject | proces konsensualny | pl |
| dc.title | Judicial cognition in brief. The judicial scene after amend-ments to the Code of Criminal Procedure | pl |
| dc.type | Artykuł | pl |