Confronting the Past. Trauma, History and Memory in Wajda’s film

dc.contributor.authorBondebjerg, Ib
dc.date.accessioned2013-07-18T09:59:45Z
dc.date.available2013-07-18T09:59:45Z
dc.date.issued2012-06
dc.descriptionIb Bondebjerg, Instytut Mediów, Procesów Poznania i Komunikacji na uniwersytecie w Kopenhadze, Wobec przeszłości. Trauma, historia i pamięć w filmach Wajdy, Confronting the Past. Trauma, History and Memory in Wajda’s film, „Images” 2012, vol. XI: (Re)imagining the Past, red. A. Mrozewicz i J. Czaja, nr 20, s. 37-51, ISSN 1731-450x, język: polskipl_PL
dc.description.abstractHistorical films are important carriers of collective memory, and as a genre historical films can activate both strong feelings and strong debate. Historical fiction films often tell very accurate and almost documentary stories, but fictional films have the freedom to make historical reality in quite another way than factual historical films. This article deals with some of the most important historical film genres and uses a general theory of genres, emotions, memory and history to analyse the historical films of Polish film director Andrzej Wajda, especially those made post 1989. Dealing with both his heritage drama Pan Tadeusz (1999) and critical historical drama Katyń (2007), the article analyses the ways in which Wajda uses historical narratives to comment on both history and contemporary society, and how this strategy is reflected in all his historical films. The article argues that the traumatic and contrast-filled history of Poland makes historical films especially important and interesting as a critical part of public debate and the reframing and reinterpretation of the past.pl_PL
dc.description.abstractFilmy historyczne są ważnymi nośnikami pamięci zbiorowej, jako gatunek mogą wywoływać zarówno silne uczucia jak i burzliwe debaty. Historyczne filmy fabularne często opowiadają bardzo dokładne i prawie dokumentalne opowieści, ale przysługuje im swoboda w przedstawianiu historycznej rzeczywistości, w ukazywaniu jej w inny sposób niż robią to historyczne filmy dokumentalne. Artykuł przedstawia niektóre z najważniejszych gatunków filmów historycznych i wykorzystuje ogólną teorię gatunków, emocji, pamięci i historii do analizy filmów historycznych polskiego reżysera Andrzeja Wajdy, zwłaszcza tych wyreżyserowanych po roku 1989. Omawiając zarówno film kostiumowy Pan Tadeusz (1999), jak i krytyczny dramat historyczny Katyń (2007), artykuł analizuje, w jaki sposób Wajda wykorzystuje historyczne narracje, aby wypowiedzieć się na temat historii i współczesnego społeczeństwa i jak strategia ta znajduje odzwierciedlenie we wszystkich jego historycznych filmach. Traumatyczne i pełna kontrastów historia Polski sprawia, że ​​filmy historyczne są szczególnie ważne i interesujące, jako część krytycznej debaty publicznej i przewartościowania oraz reinterpretacji przeszłości.pl_PL
dc.identifier.citationImages, nr 19-20, 2012, s. 37-51pl_PL
dc.identifier.issn1731-450X
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10593/7060
dc.language.isoenpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu; Wydawnictwo PWSFTViT w Łodzipl_PL
dc.relation.ispartofseries(Re)imagininig the Past;20
dc.subjecthistorical filmspl_PL
dc.subjectheritage filmpl_PL
dc.subjectPolish cinemapl_PL
dc.subjectAndrzej Wajdapl_PL
dc.subjectmemorypl_PL
dc.subjectfilm historycznypl_PL
dc.subjectfilm kostiumowypl_PL
dc.subjectkino polskiepl_PL
dc.titleConfronting the Past. Trauma, History and Memory in Wajda’s filmpl_PL
dc.title.alternativeWobec przeszłości. Trauma, historia i pamięć w filmach Wajdypl_PL
dc.typeArtykułpl_PL

Files

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego