Służba cywilna w Polsce. Kierunki zmian
| dc.contributor.author | Jurga - Wosik, Ewa | |
| dc.date.accessioned | 2013-04-29T06:30:54Z | |
| dc.date.available | 2013-04-29T06:30:54Z | |
| dc.date.issued | 2010 | |
| dc.description.abstract | W Polsce służba cywilna charakteryzuje się brakiem ciągłości prawno – instytucjonalnej. W ciągu ostatnich dwunastu lat uchwalono cztery ustawy o służbie cywilnej. Akty te w różny sposób regulowały m.in. kwestie organu właściwego w sprawach służby cywilnej (Szef Służby Cywilnej lub Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów) i jego obsługi (Urząd Służby Cywilnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów) czy kwestie statusu wyższych stanowisk (w służbie cywilnej i poza nią) oraz sposobu ich obsadzania (konkursy, powołania/mianowania, nabór). Ustawa o służbie cywilnej z 2008 roku wprowadziła szereg instrumentów, które mają zapewnić spójność podejmowanych działań, a w konsekwencji stabilność w zarządzaniu zasobami ludzkimi.Należy podkreślić, że obecnie dużym wyzwaniem jest przygotowanie służby cywilnej do wykonywania zadań w trakcie sprawowania przez Polskę przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej. Stąd szkolenia i inne formy podnoszenia kompetencji czy korzystanie z europejskich wzorców są szansą na podniesienie walorów funkcjonowania służby cywilnej. | pl_PL |
| dc.identifier.citation | Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, nr 2, 2010, s. 93-108 | pl_PL |
| dc.identifier.issn | 1731-7517 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/6065 | |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM w Poznaniu | pl_PL |
| dc.subject | służba cywilna | pl_PL |
| dc.subject | ustawy o służbie cywilnej | pl_PL |
| dc.title | Służba cywilna w Polsce. Kierunki zmian | pl_PL |
| dc.title.alternative | Civil Service in Poland. Directions of Changes | pl_PL |
| dc.type | Artykuł | pl_PL |