"Upiorny" Rzym Norwida

Loading...
Thumbnail Image

Date

2013

Advisor

Editor

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Pracownia Humanistycznych Studiów Interdyscyplinarnych, Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM

Title alternative

Abstract

W artykule analizowane są trzy wiersze Cypriana Norwida, Dookoła ziemi naszej, Z listu (Do Włodzimierza Łubieńskiego), Odpowiedź do Włoch, w których Rzym rozszerza swoje semantyczne granice na Rosję, co w piśmiennictwie polskiego romantyzmu było dość popularne, oraz na Francję, a dokładniej jej stolicę − Paryż. W wymienionych wierszach mamy w zasadzie do czynienia z wyobrażeniową tożsamością formacji określanej, a więc Rosji i Francji. Ponadto, niematerialna w momencie powstawania utworów była też sama formacja określająca, antyczna Roma (z okresu upadku republiki oraz z czasów cesarstwa) – na próżno oczywiście poszukiwana przez romantyków w rzeczywistym, XIX-wiecznym Rzymie (nie licząc ruin i innych pamiątek), a wciąż od nowa odnajdywana i realizowana w sferze wyobraźni. W wierszu Do Włoch Paryż wprost określony został mianem Rzymu. Kluczowe jest tutaj, stosunkowo popularne w twórczości Norwida, postrzeganie Rzymu pogańskiego jako wyraźnie opozycyjnego wobec Rzymu chrześcijańskiego. W wierszu Z listu (Do Włodzimierza Łubieńskiego) Rzym określony został mianem upiora, co odnosi się z jednej strony do jego imperialno-totalitarnych właściwości, a z drugiej – do wewnętrznej zgnilizny. Poprzez rozciągnięcie semantycznych granic tak zarysowanego Rzymu pogańskiego na XIX-wieczną Rosję oraz ówczesny Paryż, Norwid nie tylko poddał krytycznej ocenie polityczne potęgi tamtych czasów, lecz również wyraził swe poglądy m.in. na kwestię miejsca chrześcijaństwa w jemu współczesnej Europie czy na temat wewnętrznej słabości cywilizacji budowanej jedynie na fundamentach materializmu i rozumu. Interesujące jest również, iż w wierszu Do Włoch Paryż utożsamiony został wyraźnie z wyobrażeniem Rzymu cesarskiego, jaki odnajdujemy w Irydionie Krasińskiego.
Norwid’s ,,ghastly” Rome The article aims to analyse three poems by Cyprian Norwid: Dookoła ziemi naszej, Z listu (Do Włodzimierza Łubieńskiego), Odpowiedź do Włoch, in which Russia and France, or rather its capital city Paris, are included within the semantic borders of ancient Rome. The poems refer to Rome of the last period of the Republic and also to the imperial times. In the poem entitled Odpowiedź do Włoch Paris is literally defined as Rome. What is fundamental here the historiosophical interpretation in which pagan Rome is strongly pejorative and contradictory to Christian Rome. Rome, thus characterised, can be recognised as a horrifying spectre (the idea comes from the poem Z listu…) because of two main reasons: namely – its imperial and totalitarian activities as well as its internal rot. In the above-mentioned poems not only did Norwid criticise the political powers of his time, but also expressed his views about the place of Christianity in the 19th century Europe or about the weakness of civilisation based solely upon materialism and reason. An interesting fact is also that in the poem Odpowiedź do Włoch Paris is exactly identified with Rome, just as it is in Zygmunt Krasiński’s Irydion.

Description

Sponsor

Keywords

Rzym, Rosja, Rosja, Francja, Paryż, Polska, Roma pogana, Roma Christiana, Roma antiqua, romantyzm, imperializm, totalitaryzm, materializm, metafora, upiór, Rome, France, Russia, Paris, romanticism, imperialism

Citation

Od Syberii po Amerykę. Geografia wyobrażona w literaturze polskiego romantyzmu, red. A. Kołos, T. Ewertowski, K. Szmid, s. 47-56

Seria

ISBN

ISSN

DOI

Title Alternative

Rights Creative Commons

Creative Commons License

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego