Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Polish agrarians (1931–1946)
dc.contributor.author | Janicki, Tadeusz | |
dc.date.accessioned | 2019-07-01T13:18:19Z | |
dc.date.available | 2019-07-01T13:18:19Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.description.abstract | Agrarianism was founded in Germany in the second half of the nineteenth century, but it exercised the greatest influence in the predominantly agricultural countries of Central and Eastern Europe. Central European agrarianism was the ideology of peasants and it proclaimed that land was the greatest wealth of the nation, agriculture was the most important branch of economy, and peasants were the morally healthiest and thus the most valuable part of the society. Agrarianism was a personalist ideology, which proclaimed a conception of man as a subject of social and economic life. It criticized both extreme liberalism and totalitarian political ideology and advocated the concept of a ‘third way of development’ – between capitalism and communism. The main purpose of this paper is to analyze the formation and development of Polish agrarianism, and the related process of transfer and reception of knowledge. The analysis focuses on the concept of land, man and labor, formulated by the representatives of the mainstream of agrarianism. In the 1930s, the Polish agrarians voiced demands for land reform and the development of smallholder agriculture which, in their opinion, made an optimal use of the land, capital and labor, that is, the most important resources available to interwar Poland. | pl |
dc.description.abstract | Agraryzm powstał w Niemczech w drugiej połowie XIX wieku, jednak największe wpływy osiągnął w przeważnie rolniczych krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Środkowoeuropejski agraryzm był ideologią chłopów i głosił, że ziemia jest największym bogactwem narodu, rolnictwo najważniejszą gałęzią gospodarki, a chłopi najzdrowszą moralnie, a tym samym najcenniejszą częścią społeczeństwa. Agraryzm był ideologią personalistyczną, która głosiła koncepcję człowieka jako podmiotu życia społecznego i gospodarczego. Dlatego krytykował zarówno skrajny liberalizm, jak i totalitarne koncepcje ustrojowe oraz głosił koncepcję “trzeciej drogi rozwoju” pomiędzy kapitalizmem a komunizmem. Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kształtowania się i rozwoju polskiego agraryzmu oraz związanego z tym procesu transferu i recepcji wiedzy. W centrum analizy znajduje się koncepcja ziemi, człowieka i pracy sformułowana przez przedstawicieli głównego nurtu tej ideologii. W latach trzydziestych dwudziestego wieku polscy agraryści opowiadali się za reformą rolną i podziałem gruntów rolnych pomiędzy małe rodzinne gospodarstwa rolne, które ich zdaniem w optymalny sposób wykorzystywały ziemię, kapitał i pracę, czyli najważniejsze zasoby, jakimi dysponowała międzywojenna Polska. | pl |
dc.identifier.citation | Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2019, nr 2, s. 29-46. | pl |
dc.identifier.doi | https://doi.org/10.14746/ssp.2019.2.2 | |
dc.identifier.issn | 1731-7517 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/24862 | |
dc.language.iso | eng | pl |
dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM w Poznaniu | pl |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | pl |
dc.subject | agrarianism | pl |
dc.subject | a third way | pl |
dc.subject | soil | pl |
dc.subject | work | pl |
dc.subject | transfer of knowledge | pl |
dc.subject | agraryzm | pl |
dc.subject | trzecia droga | pl |
dc.subject | ziemia | pl |
dc.subject | praca | pl |
dc.subject | transfer wiedzy | pl |
dc.title | Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Polish agrarians (1931–1946) | pl |
dc.title.alternative | Ziemia uprawna i ludzie jako podstawowe zasoby II Rzeczpospolitej w koncepcjach polskich agrarystów (1931–1946) | pl |
dc.type | Artykuł | pl |