Dwoistość finansowania państwowego trzeciego sektora: ograniczenia instytucjonalne i możliwości dla społecznych organizacji pozarządowych w Rosji (2006–2021)

Abstract

Artykuł przedstawia badanie dwoistej natury państwowego finansowania organizacji pozarządowych w Rosji w okresie 2006–2021. Na podstawie analizy danych statystycznych, wywiadów eksperckich i ankiet przeprowadzonych wśród kierowników organizacji pozarządowych wykazano, jak finansowanie państwowe jednocześnie generuje formalne i nieformalne ograniczenia instytucjonalne, prowadzące do izomorfizmu organizacyjnego i ograniczenia autonomii. Z drugiej strony, tworzy nowe możliwości rozwoju organizacji pozarządowych w ramach dopuszczalnych przez państwo formatów działalności. W odpowiedzi na tę dwoistość organizacje pozarządowe opracowują różnorodne strategie adaptacyjne: od konformizmu po balansowanie między różnymi źródłami zasobów. Wyniki badania potwierdzają hipotezę o transformacji rosyjskich organizacji pozarządowych z niezależnych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w zintegrowanych partnerów państwa w realizacji polityki społecznej. Badanie wnosi wkład w rozwój teorii zależności zasobowej i koncepcji „zarządzanego społeczeństwa obywatelskiego” w kontekście hybrydowych reżimów politycznych.

The article presents a study of the dual nature of state funding for non-governmental organizations in Russia during the period 2006–2021. Based on statistical data analysis, expert interviews, and sur veys conducted among NGO managers, it demonstrates how state funding simultaneously generates formal and informal institutional constraints, leading to organizational isomorphism and limited autonomy. On the other hand, it creates new opportunities for NGO development within state-approved formats of activity. In response to this duality, NGOs develop various adaptive strategies: from conformism to balancing between different resource sources. The research findings confirm the hypothesis about the transformation of Russian NGOs from in dependent civil society actors into integrated partners of the state in implementing social policy. The study contributes to the development of resource dependence theory and the concept of “managed civil society” in the context of hybrid political regimes.