Polish Postcommunist Cinema and the Neoliberal Order
Loading...
Date
2012-06
Authors
Mazierska, Ewa
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu; Wydawnictwo PWSFTViT w Łodzi
Title alternative
Polskie kino postkomunistyczne a porządek neoliberalny
Abstract
This essay discusses three Polish films from the last 10 years: Bailiff (Komornik, 2005), directed by Feliks Falk, Edi (2002), directed by Piotr Trzaskalski, and Silesia, directed by Anna Kazejak-Dawid, which is the first part in the omnibus film Ode to Joy (Oda do radości, 2005) of which the two remaining parts were directed by Jan Komasa and Maciej Migas. The main methodological tools are the concepts of neoliberalism and bare life. The article argues that the fall of communism led to the neoliberalisation of Polish society and the production of bare life. The aforementioned films attest to these changes and offer an assessment of them which conveys a specific ideology. By focusing on the construction of their narratives and characters, the article attempts to establish its main features and offer its explanation.
Esej omawia trzy polskie filmy powstałe w ostatnim dziesięcioleciu: Komornik (2005), reż. Feliks Falk, Edi (2002), reż. Piotr Trzaskalski, i Silesia, reż. Anna Kazejak-Dawid, stanowiący pierwszą część trylogii Oda do radości (2005), z których pozostałe dwie części wyreżyserowali Jan Komasa i Maciej Migas. Do głównych narzędzi metodologicznych należą pojęcia neoliberalizmu i nagiego życia. W artykule przedstawiona zostaje teza, że upadek komunizmu doprowadził do neoliberalizacji polskiego społeczeństwa i wytworzył „nagie życie”. Wspomniane filmy potwierdzają te zmiany i proponują ich ocenę, za którą kryje się pewna konkretna ideologia. Koncentrując się na sposobach konstruowania narracji i bohaterów, artykuł dąży do ustalenia jej głównych cech i oferuje jej wyjaśnienie.
Esej omawia trzy polskie filmy powstałe w ostatnim dziesięcioleciu: Komornik (2005), reż. Feliks Falk, Edi (2002), reż. Piotr Trzaskalski, i Silesia, reż. Anna Kazejak-Dawid, stanowiący pierwszą część trylogii Oda do radości (2005), z których pozostałe dwie części wyreżyserowali Jan Komasa i Maciej Migas. Do głównych narzędzi metodologicznych należą pojęcia neoliberalizmu i nagiego życia. W artykule przedstawiona zostaje teza, że upadek komunizmu doprowadził do neoliberalizacji polskiego społeczeństwa i wytworzył „nagie życie”. Wspomniane filmy potwierdzają te zmiany i proponują ich ocenę, za którą kryje się pewna konkretna ideologia. Koncentrując się na sposobach konstruowania narracji i bohaterów, artykuł dąży do ustalenia jej głównych cech i oferuje jej wyjaśnienie.
Description
Ewa Mazierska, Szkoła Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji na uniwersytecie w Lancashire, Polskie kino postkomunistyczne a porządek neoliberalny, Polish Postcommunist Cinema and the Neoliberal Order, „Images” 2012, vol. XI: (Re)imagining the Past, red. A. Mrozewicz i J. Czaja, nr 20, s. 53-63., ISSN 1731-450x, język: angielski
Sponsor
Keywords
Feliks Falk, Piotr Trzaskalski, Anna Kazejak-Dawid, neoliberalism, postcommunism, ideology, working class, de-industrialisation, bare life, neoliberalizm, postkomunizm, ideologia, klasa robotnicza, dezindustrializacja, nagie życie
Citation
Images, nr 19-20, 2012, s. 53-63
Seria
(Re)imagininig the Past;20
ISBN
ISSN
1731-450X