Communities in AMUR
Select a community to browse its collections.
Recent Submissions
Współwystępowanie Babesia spp. (Apicomplexa: Piroplasmida) i Borrelia spp. (Bacteria: Spirochaetes) w kleszczach pospolitych, Ixodes ricinus, na terenach zurbanizowanych na przykładzie Poznania
(2024) Liberska, Justyna; Dabert, Mirosława. Promotor; Michalik, Jerzy. Promotor
Ixodes ricinus, wektor patogenów odkleszczowych (ang. TBPs, tick borne pathogens) jest najważniejszym epidemiologicznie kleszczem w Europie. Nadal brakuje kompleksowej wiedzy na temat enzootycznych cykli krążenia TBPs z udziałem I. ricinus w ekosystemach miejskich, które ze względu na wysokie zagęszczenie ludzi, zwierząt towarzyszących i naturalnych żywicieli kleszczy, stanowią unikalne warunki do szerzenia się zoonoz transmisyjnych. Oprócz krętków z kompleksu Borrelia burgdorferi s.l. będących przyczyną boreliozy z Lyme (LB), kleszcze L ricinus zaangażowane są w wektorowanie B. miyamotoi, krętka z grupy gorączek powrotnych (ang. RFG, relapsing fever group), czynnika tzw. boreliozy miyamotoi. Niektóre TBPs, m.in. B. burgdorferi s.l. i Babesia microti, mogą współwystępować u kleszczy i żywicieli rezerwuarowych, co oznacza, że istnieje prawdopodobieństwo ich jednoczesnego przeniesienia na Judzi lub zwierzęta domowe. W Europie trzy gatunki Babesia, Ba. microti, Ba. divergens i Ba. venatorum, mo1!a powodować ludzką babeszioze,niebezpieczną dla pacjentów z obniżoną odpornością. Z kolei Ba. canis to jedyny w Polsce gatunek powodujący babeszjozę psów, którego wektorem jest kleszcz łąkowy, Dermacentor reticulatus. Celem rozprawy była analiza występowania bakterii Borrelia spp. i protistów Babesia spp. wraz z oceną częstości ich współwystępowania (koinfekcji) w populacjach miejskich kleszczy I. ricinus, na przykładzie miasta Poznania. Materiał do badań stanowiły kleszcze: (i) poszukujące żywiciela (tj. z roślinności), zebrane z 5 terenów rekreacyjnych Poznania (n= l059) oraz (ii) pozyskane od psów i kotów w ramach 3 letniej współpracy z 17 gabinetami weterynaryjnymi w Poznaniu (n= 1268 samic). Do detekcji TBPs zastosowano sekwencjonowanie markerowych fragmentów DNA. Obecność DNA B. burgdorferi s.I. potwierdzono u 8,7% kleszczy poszukujących żywiciela, w tym u 11,8% samic, 9,6% samców oraz 6.3% nimf Blisko 2-krotnie niższy odsetek zakażeń (4,7%) wykryto u samic zebranych ze zwierząt. W obu grupach kleszczy zidentyfikowano gatunki należące do krętków powodujących LB: B. ajżelii, B. garinii, B. lusitaniae, B. valaisiana, a wśród kleszczy zebranych ze psów dodatkowo B. spielmanii. Występowanie DNA B. miyamotoi, wykazano u 2,1% kleszczy poszukujących żywicieli oraz łącznie u 1,8% kleszczy z psów i kotów. Obecność DNA Babesia spp. wykryto u 4,4% (45/1029) kleszczy zebranych z roślinności, w tym u 7,3% samic (21/289), 4,6% samców (13/280) oraz 2,4% nimf (11/460). DNA Babesia spp. stwierdzono także u 6% (76/1268) samic J. ricinus żerujących na zwierzętach towarzyszących. W obu grupach kleszczy zidentyfikowano dwa gatunki potencjalnie chorobotwórcze dla człowieka: Ba. microti i Ba. venatorum, ponadto Ba. canis. Wśród zakażeń dominowały Ba. canis (61,2%) i Ba. microti (34,7%). Łącznie, współwystępowanie zakażeń Borrelia spp. i Babesia spp. odnotowano u 1% (24/2297) kleszczy. Wśród zakażonych kleszczy z roślinności, Ba. canis dominowała w koinfekcjach (72,7%; 8/11), występując z B. afzelii lub B. garinii. W kleszczach ze zwierząt, przeważała Ba. microti (92,3%; 12/13) głównie z B. aftelii. Podsumowując, wyraźna dominacja Ba. canis uprawdopodabnia funkcjonowanie I. ricinus jako wektora w cyklach enzootycznych na obszarach środkowo-zachodniej Polski, gdzie D. reticulatus jest nieobecny lub występuje rzadko. W takim przypadku miejskie tereny mogą stwarzać potencjalne ryzyko nabycia babeszjozy przez psy. Stwierdzenie dominacji dwóch patogennych gatunków krętków B. afzelii i B. garinii oraz wykrycie w obu grupach kleszczy sekwencji Ba. microti i Ba. venatorum, identycznych ze szczepami chorobotwórczymi dla człowieka, wskazują na ryzyko zachorowania osób korzystających z obszarów zieleni miejskiej na LB i/lub babeszjozę. Z kolei obecność B. miyamotoi, czyni możliwym nabycie boreliozy miyamotoi, która powinna być objęta diagnostyką różnicującą. Współwystępowanie potencjalnie chorobotwórczych gatunków z rodzajów Borrelia i Babesia wśród miejskich populacji kleszczy może modyfikować symptomy kliniczne, przebieg i nasilenie jednostek chorobowych powodowanych przez te patogeny. Koinfekcje te powinny być zatem brane pod uwagę przez lekarzy i diagnostów na etapie diagnozowania ludzi i psów z symptomami gorączki po kontakcie z kleszczem.
Jxodes ricinus, the vector of tick-borne pathogens (TBPs), is the most epidemiologically important tick in Europe. Comprehensive knowledge of enzootie circulation cycles of TBPs transmitted by I. ricinus in urban ecosystems is stili lacking. Due to the dense population of humans, companion animals, and natural tick hosts, those environments provide unique conditions for tick-borne zoonotic infections to occur. In addition to spirochetes from the Borrelia burgdorferi s.l. complex, which are the cause ofLyme borreliosis (LB), I. ricinus ticks are involved in the transmission of B. miyamotoi- a spirochete from the relapsing fever group (RF), the causative agent of B. miyamotoi disease. Some TBPs may occur as coinfections in ticks and reservoir hosts, indicating the likelihood of their simultaneous transmission to humans or domestic animals. It has been demonstrated that coinfections with B. burgdorferi s.l. and Babesia microti protists in ticks and small rodents can locally intensify the expansion of Ba. microti. In Europe, three species-Ba. microti, Ba. divergens, and Ba. venatorum--can cause human babesiosis, posing a threat to immunocompromised patients. In the case of such dual infections, the course of the disease may be more severe, with persisting symptoms. Furthermore, Ba. canis is the sole species responsible for canine babesiosis in Poland; its competent vector is the meadow tick, Dermacentor reticulatus. This dissertation aimed to analyze the occurrence of Borrelia spp. bacteria and Babesia spp. protists, with an assessment of the frequency of their coexistence (coinfections) within urban populations of J. ricinus tieks, using the city of Poznań as an example. The research materiał comprised host-seeking ticks (i.e., from vegetation) collected from five recreational areas in Poznań (n= l 059) along with specimens obta.ined from companion animals (dogs and cats) in collaboration with 17 veterinary clinics in Poznań (n=1268 females). TBPs detection was performed by sequencing DNA marker fragments. The presence of B. burgdorferi s.l. DNA was confirmed in 8.7% (90/1029) ofhost-seeking ticks, including 11.8% of females (34/289), 9.6% of males (27/280), and 6.3% of nymphs (29/460). A nearly two times lower infection rate (4.7%) was detected in females collected from animals. In both groups of ticks, species belonging to the spirochetes causing LB were identified: B. ajzelii, B. garinii, B. lusitaniae, B. valaisiana, and among ticks collected from dogs, additionally, B. spielmanii. The presence of B. miyamotoi DNA, a species representing the Borrelia RF group, wa.s detected in 2.1% ofhosts-seeking ticks and 1.8% ofticks collected from dogs and cats. The presence of Babesia spp. protists was detected in 4.4% of ticks collected from vegetation, including 7.3% offemales, 4.6% of males, and 2.4% ofnymphs. Babesia spp. DNA was also identified in 6% of fornale I. ricinus ticks feeding on companion anirnals. In both groups of ticks, two species potentially pathogenic to humans were identified: Ba. microti and Ba. venatorum, along with Ba. canis. Among the infections, Ba. canis (61.2%) and Ba. microti (34.7%) prevailed. In total, the co-occurrence ofinfections with Borrelia spp. and Babesia spp. was noted in I% (24/2297) of ticks. Among the infected ticks collected from vegetation, Ba. canis predominated in coinfections (72. 7%; 8/11), occurr:ing alongside B. a.fzelii or B. garinii. In ticks from animals, Ba. microti prevailed (92.3%; 12/13), mainly with B. aftelii. In summary, the elear dominance of Ba. canis suggests the functioning ofI. ricinus as a vector in enzootie cycles in the central-western regions ofPoland, where Dermacentor reticulatus is absent or rare. Under these circumstances, dogs in urban areas may face a potential risk of contracting babesiosis. Observing the dominance oftwo pathogenic spirochete species, B. aftelii and B. garinii, and detecting sequences that correspond to the strains causing babesiosis in humans (Ba. microti and Ba. venatorum) in both tick groups, points to the risk of acquiring LB and/or babesiosis by people using urban green areas. Moreover, the presence of B. miyamotoi infections makes it possible to contract B. miyamotoi disease, which should be considered in differentia} diagnosis. The coexistence ofpotentially pathogenic species from the Borrelia and Babesia genera within urban tick populations may modify clinical symptoms, the course, and severity of diseases caused by the pathogens. Therefore, in the examination of humans and dogs with presenting fever symptoms after tick exposure, physicians and diagnosticians should carefully consider the p- ossibility of coinfections.
Charakterystyka działania wybranych glikoalkaloidów z rodziny Solanaceae na kluczowe procesy metaboliczne u chrząszcza Tenebrio molitor
(2024) Winkiel, Magdalena Joanna; Słocińska, Małgorzata. Promotor; Chowański, Szymon. Promotor
Środki ochrony roślin są stosowane w ogromnych ilościach do ograniczania populacji szkodników, co przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska i stanowi zagrożenie dla innych organizmów. Związki pochodzenia roślinnego dają możliwość ograniczenia użycia pestycydów. Są to substancje biodegradowalne, bardziej bezpieczne w stosowaniu, a także stosunkowo łatwe i tanie w pozyskaniu. Glikoalkaloidy (GA) to wtórne metabolity roślinne, które wykazują znaczną aktywność biologiczną, także w organizmach owadów. Mechanizmy ich działania nie zostały jednak precyzyjnie poznane. Celem przedstawionej rozprawy doktorskiej było określenie wpływu wybranych GA na kluczowe procesy metaboliczne larw chrząszcza Tenebrio molitor. W tym celu przeprowadzono szereg badań, w których testowano wpływ solaniny, chakoniny i tomatyny oraz ekstraktu uzyskanego z liści pomidora. Analizowano efekty działania GA po ich aplikacji za pomocą iniekcji w dwóch stężeniach 10-8 i 10-5 M. Testowane tkanki izolowano po 2 i po 24 godzinach od aplikacji GA. Z racji funkcji troficznej, skupiono się na analizie zmian w obrębie jelita, ciała tłuszczowego i hemolimfy. Pozwoliło to również na określenie specyficzności tkankowej GA. Prace badawcze rozpoczęto od analizy zmian poziomu GA w poszczególnych tkankach w czasie, po ich wcześniejszej aplikacji na drodze iniekcji. Następnie określono wpływ testowanych związków na poziom substratów energetycznych (lipidów, węglowodanów i aminokwasów) w tkankach owada. Ponadto, dokonano pomiaru zmian poziomu ekspresji genów kodujących kluczowe enzymy szlaków metabolicznych: glikolizy (fosfofruktokinaza), cyklu Krebsa (syntaza cytrynianowa) i β-oksydacji kwasów tłuszczowych (dehydrogenaza hydroxyacylo-CoA), a także głównych białek antyoksydacyjnych (dysmutaza ponadtlenkowa, katalaza) i białek szoku cieplnego HSP70 po aplikacji GA. Dodatkowo, określono wpływ GA na aktywność wymienionych enzymów oraz proces peroksydacji lipidów. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że mechanizmy działania testowanych związków w tkankach mącznika różnią się w zależności od rodzaju i stężenia GA, czasu inkubacji oraz typu badanej tkanki. Związki te wpływają na poziom ekspresji genów i aktywność białek zaangażowanych w kluczowe ścieżki metaboliczne. Poza tym, GA zmieniają zawartość składników odżywczych w tkankach owadów, prawdopodobnie w wyniku zwiększonego zapotrzebowania energetycznego podczas wzmożonego procesu detoksykacji. Badane związki znacząco wpływają na metabolizm chrząszczy, co sugeruje możliwość ich potencjalnego zastosowania jako naturalnych bioinsektycydów.
Plant protection products are used in huge quantities to reduce pest populations, which contributes to environmental pollution and poses a threat to other organisms. Plant-derived compounds offer an opportunity to reduce the use of pesticides. They are biodegradable, safer to use, easy and inexpensive to obtain. Glycoalkaloids (GA) are secondary plant metabolites that exhibit significant biological activity, also in insect organisms. However, their mechanisms of action have not been precisely studied. The aim of the presented PhD thesis was to determine the effects of selected GA on key metabolic processes in larvae of the beetle Tenebrio molitor. For this purpose, a series of experiments were carried out, in which solanine, chaconine, tomatine, and tomato leaf extract were tested at two concentrations, 10-8 and 10-5 M. The selected compounds were administered to larvae by injection. Tissues were isolated 2 and 24 hours after GA application. Tested samples were prepared separately from the gut, fat body and hemolymph to determine the tissue specificity of the observed effects, because of tropfic function of these tissues. The study began with quantitative analysis of GA over time after their injection. Subsequently, the effects of these compounds on nutrient levels (lipids, carbohydrates and amino acids) in the insect's tissues were determined. In addition, changes in the expression of genes encoding key enzymes of metabolic pathways: glycolysis (phosphofructokinase), Krebs cycle (citrate synthase) and fatty acid β-oxidation (hydroxyacyl-CoA dehydrogenase), as well as major antioxidant proteins (superoxide dismutase, catalase) and heat shock protein HSP70 after GA application were measured. In addition, the effect of GA on lipid peroxidation process and the catalytic activity of the mentioned enzymes was determined. Based on the results, it was found that the mechanisms of action of the tested compounds in mealworm tissues vary depending on the type and concentration of GA, incubation time and the type of tissue tested. These compounds regulate gene expression and activity of proteins involved in key metabolic pathways. Besides, GAs alter the nutrient content of insect tissues, probably as a result of increased energy requirements during detoxification. The tested compounds significantly affect beetle metabolism, suggesting their potential use as natural bioinsecticides.
Neolit i wczesna epoka brązu w międzyrzeczu środkowej Noteci i dolnej Wełny
(2024) Nowaczyk, Szymon; Ignaczak, Marcin. Promotor
Dysertacja składa się z 6 zasadniczych rozdziałów, a także Katalogu oraz Map dołączonych na nośniku cyfrowym. Rozdział I poświęcony jest opisowi środowiska przyrodniczego Międzyrzecza środkowej Noteci i dolnej Wełny. Rozdział II stanowi próbę zarysowania oryginalnej metodyki badań osadniczych oraz jej praktycznej aplikacji do studiów nad neolitem i wczesną epoką brązu omawianego obszaru. W rozdziale III zaprezentowano analizy typologiczo-chronologiczne materiału źródłowego wykorzystanego w pracy. Rozdział IV poświęcony jest szczegółowym studiom osadniczym prowadzonym w obrębie 5 obszarów próbnych: biskupińskiego, kcyńskiego, sipiorskiego, budzyńskiego i mirkowickiego. W rozdziale V przedstawiono modelowe próby ukazania struktur społeczno-osadniczych 4 kultur archeologicznych: KBK, KPL, KAK i KI, które są najczytelniej reprezentowane w materiale źródłowym na omawianym terenie. Zostały one ukazane na szerszym, wielkopolsko-kujawskim tle porównawczym. Ostatni VI rozdział jest podsumowaniem wcześniejszych, stanowi zarys przemian kulturowych, jakie zaszły w międzyrzeczu środkowej Noteci dolnej Wełny pomiędzy początkiem neolitu a końcem II okresu epoki brązu, czyli schyłkiem V a połową II tysiąclecia p.n.e.
The dissertation consists of 6 main chapters, as well as a Catalog and Maps attached on a digital medium. Chapter I is devoted to the description of the natural environment of the interfluvial area of the middle Noteć and lower Wełna. Chapter II is an attempt to outline the original methodology of settlement research and its practical application to studies of the Neolithic and Early Bronze Age of the discussed area. Chapter III presents typological and chronological analyzes of the source material used in the work. Chapter IV is devoted to detailed settlement studies conducted within 5 trial areas: Biskupin, Kcynia, Sipiory, Budzyń and Mirkowice. Chapter V presents model attempts to show the social and settlement structures of four archaeological cultures: Brześć Kujawski culture, Funnel Beaker culture, Globular Amphora culture and Iwno culture, which are most clearly represented in the source material in the discussed area. They were shown against a broader, Greater Poland-Kujawy comparative background. The last, sixth chapter is a summary of the previous ones, and is an outline of the cultural changes that took place in the interfluvial area of the middle Noteć and lower Wełna between the beginning of the Neolithic and the end of the 2nd period of the Bronze Age, i.e. the end of the 5th and the middle of the 2nd millennium BC.
Prawne aspekty planowania sieci elektroenergetycznych
(2024) Tatarkiewicz, Piotr; Kosiński, Eryk. Promotor
Plany stanowią kategorię czynności, które coraz częściej stają się przedmiotem prawnego uregulowania. Dzieje się tak zwłaszcza w ramach rozbudowanej, rozrastającej się stale o nowe regulacje, gałęzi publicznego prawa gospodarczego. Podstawowym celem pracy jest ustalenie charakteru prawnego planów oraz planowania, których przedmiot stanowi rozwój sieci elektroenergetycznych. Badaniami objęte zostały przede wszystkim przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne normujące plany i planowanie w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię elektryczną sporządzane przez przedsiębiorstwa energetyczne oraz przepisy normujące gminne planowanie oraz akty planowania zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe. W ograniczonym zakresie dokonano również analizy unormowań zawartych w prawie unijnym. W rozprawie odniesiono się po pierwsze do problematyki charakteru prawnego publicznych planów i planowania, w tym publicznych planów i planowania gospodarczego. Dokonano ustaleń teoretycznych w odniesieniu do struktury normatywnej planów, swobody planowania, wyważania interesu publicznego oraz interesów prywatnych, jak również form (postaci), jakie mogą przyjmować plany. Po drugie, badania poświęcone zostały ustaleniu charakteru prawnego planów i planowania rozwoju sieci elektroenergetycznych przez operatora systemu przesyłowego oraz przez operatorów systemów dystrybucyjnych. Omówione zostały różne prawne aspekty tego planowania (planów), w tym m.in. charakter prawny uzgadniania projektów tychże planów przez Prezesa URE. Po trzecie, dokonana została analiza regulacji prawnej obejmującej planowanie rozwoju sieci elektroenergetycznych na poziomie lokalnym (gminnym). Głównym jej celem było ustalenie charakteru prawnego gminnych aktów planowania zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe.
Plans constitute a category of activities that are increasingly becoming the subject of legal regulation. This is particularly the case in the complex sphere of public economic law, which is continuously expanding with new regulations. The primary objective of this work is to determine the legal nature of the plans and planning that are focused on the development of electricity networks. The study primarily examines the provisions of the Energy Law Act of April 10, 1997, which regulate the plans drawn up by energy companies concerning the current and future demand for electricity, as well as the regulations governing municipal planning and acts of planning for the supply of electricity, heat, and gaseous fuels. An analysis of the norms contained in EU law has also been conducted, though this component is limited in its scope. The dissertation first addresses the issue of the legal nature of public plans and planning, encompassing public economic planning. Theoretical conclusions are drawn regarding the normative structure of plans, planning freedom, the balancing of public interests and private interests, as well as the forms that plans can take. Secondly, the research focuses on determining the legal nature of network development plans for transmission systems and distribution systems. Various legal aspects of this planning are discussed, including the legal nature of the approval of drafts of these plans by the President of the Energy Regulatory Office. Thirdly, an analysis is carried out of the legal regulations concerning the planning of electricity network development at the local (municipal) level. Here the main objective is to determine the legal nature of municipal planning acts focused on the supply of electricity, heat and gaseous fuels.
Electrifying synthesis of organosilicon compounds – from electrosynthesis to electrocatalysis
(The Royal Society of Chemistry, 2023-02-02) Kuciński, Krzysztof
Occasionally, a synthetic strategy is developed that seems to be a game changer. Not long ago, mechanochemistry or ionic liquids were intensively explored to afford organosilicon compounds. These and other approaches still offer benefits and influence the development of this field. Electrochemistry is currently a new synthetic strategy. Despite its long history, electrosynthesis or electrocatalysis have not become routine procedures in the synthesis of organosilicons. One may justifiably ask why. Accessibility and reproducibility are one of the challenges of electrochemical approaches. However, recent developments in the field of electrified organic synthesis have provided new insights and allowed electrochemistry to become an approachable tool. In this perspective article, several notable contributions to the electrochemical synthesis of organosilicon compounds are highlighted.
The effect of hypomagnetic field on survival and mitochondrial functionality of active Paramacrobiotus experimentalis females and males of different age
(Frontiers, 2023-09-08) Nagwani, Amit Kumar; Budka, Anna; Łacka, Agnieszka; Kaczmarek, Łukasz; Kmita, Hanna; Cesari, Michele
Even for tardigrades, often called the toughest animals on Earth, a hypomagnetic field (HMF) is an extreme environment. However, studies on the effect of HMF on tardigrades and other invertebrates are scarce. Mitochondria play an important role in an organism’s response to extreme conditions. The effect of HMF on the mitochondrial inner membrane potential (Δψ), a well-known marker of mitochondria functionality, shows that mitochondria are very sensitive to HMF. To measure the HMF effect on Paramacrobiotus experimentalis, we calculated the tardigrade survival rate and Δψ level after HMF treatments of different durations. We also estimated the relationship between the age and sex of the tardigrade and the HMF effect. We observed age- and sex-related differences in Δψ and found that Δψ changes after HMF treatment were dependent on its duration as well as the animal’s age and sex. Furthermore, active P. experimentalis individuals displayed a high survival rate after HMF treatment. The data may contribute to the understanding of tardigrade aging and their resistance to extreme conditions including HMF, which in turn may be useful for future space explorations.
Applicable Life-History and Molecular Traits for Studying the Effects of Anhydrobiosis on Aging in Tardigrades
(Multidisciplinary Digital Publishing Institute (MDPI), 2022-08-17) Nagwani, Amit Kumar; Kaczmarek, Łukasz; Kmita, Hanna
Anhydrobiosis is induced by loss of water and indicates dehydration tolerance. Survival of dehydration is possible through changes at different levels of organism organization, including a remarkable reduction in metabolic activity at the cellular level. Thus, anhydrobiosis may be regarded as an anti-aging strategy. Accordingly, two hypotheses named after popular stories, “Sleeping Beauty” and “The Picture of Dorian Gray”, were proposed to explain the effect of anhydrobiosis on aging. The two hypotheses predict the presence (The Picture of Dorian Gray) or absence (Sleeping Beauty) of observable aging symptoms for animals undergoing anhydrobiosis. Predictions of these hypotheses have rarely been tested, and the cellular level has not been addressed. Tardigrades appear to be a useful model for studying the effect of anhydrobiosis on aging, as they are able to enter and survive anhydrobiosis at any stage of life, although not with the same success for all species. In this review, we discuss anhydrobiosis and aging mechanisms as well as tardigrade diversity and indicate possible multilevel markers that can be used to study the impact of anhydrobiosis on tardigrade aging. This review provides data on tardigrade diversity that may also be useful for human aging studies.
Recovery from anhydrobiosis in the tardigrade Paramacrobiotus experimentalis: Better to be young than old and in a group than alone
(Heliyon, 2024) Nagwani, Amit Kumar; Melosik, Iwona; Kaczmarek, Łukasz; Kmita, Hanna
Desiccation-tolerant organisms can survive dehydration in a state of anhydrobiosis. Tardigrades can recover from anhydrobiosis at any life stage and are considered among the toughest animals on Earth. However, the factors that influence recovery from anhydrobiosis are not well understood. The study aimed to evaluate the effect of sex, age, the presence of other individuals and the combination of the number and duration of anhydrobiosis episodes on the recovery of Paramacrobiotus experimentalis. The activity of 1200 individuals for up to 48 h after rehydration was evaluated using analysis of variance (ANOVA). Age was the main factor influencing return to activity, followed by the combination of number and duration of anhydrobiosis episodes, influence of the presence of other individuals, and sex. More individuals returned to activity after repeated short than repeated long anhydrobiosis episodes and older individuals were less likely to recover than younger individuals. In addition, when compared to single animals, the presence of other individuals resulted in higher number of active animals after dehydration and rehydration. The effect of sex was significant, but there was no general tendency for one sex to recover from anhydrobiosis better than the other one. The results contribute to a better understanding of the anhydrobiosis ability of Paramacrobiotus experimentalis and provide background for full explanation of molecular, cellular and environmental mechanisms of anhydrobiosis.
Base-catalyzed addition of silylacetylenes to ketones: a route to protected tertiary propargyl alcohols
(The Royal Society of Chemistry, 2023-05-07) Kuciński, Krzysztof; Łuczak, Alicja; Mankouski, Aliaksei; Hreczycho, Grzegorz
The base-catalyzed addition of alkynylsilanes to ketone derivatives enables the formation of various silyl-protected propargylic alcohols. Commercially available and inexpensive potassium bis(trimethylsilyl)amide (KHMDS) serves as an efficient transition metal-free catalyst and permits the functionalization of a variety of derivatives, including pharmaceuticals and biorelevant compounds. Overall, the presented system complements classical routes to protected tertiary propargylic alcohols that mainly rely on stoichiometric processes or fluoride-mediated reactions.
Warunki i przebieg udanej komunikacji wizerunkowej na przykładzie wybranych komunikatorów politycznych, uczestników światowej sceny politycznej
(2024) Jankiewicz, Adam; Puppel, Stanisław. Promotor
Celem tej pracy doktorskiej jest analiza warunków oraz przebiegu udanej komunikacji wizerunkowej na przykładzie danych komunikatorów politycznych, światowej sceny politycznej. Dysertacja ta składa się z następujących części: wstępu, pięciu rozdziałów oraz wniosków końcowych. Praca ta obejmuje analizę danych dotyczących wizerunku, mediacji oraz komunikacji politycznej danych komunikatorów politycznych światowej sceny politycznej. Dysertacja ta ujmuje dane trzech badań opinii publicznej, dokonanych na grupie respondentów przy pomocy kwestionariuszy, analizuje otrzymane informacje oraz przedstawia wyniki w formie sześćdziesięciu pięciu wykresów. Praca ta konkluduje, że kreowanie i zarządzanie wizerunkiem komunikatorów politycznych wymaga nabycia odpowiedniej międzyosobowej kompetencji komunikacyjnej w celu przekonania elektoratu oraz zwiększenia jego poparcia. Aby zdobyć takie poparcie, komunikatorzy polityczni potrzebują odpowiednio używać, zarządzać oraz uaktualniać swoją komunikację wizerunkową, ze względu na to, że wyborcy biorą pod uwagę i oceniają rozmaite elementy wizerunku (werbalne oraz niewerbalne), zanim zagłosują w wyborach.
The aim of the thesis is to analyse the conditions and the process of successful image communication on the examples of particular political communicators of the world political stage. The thesis is composed of the following parts: introduction, five chapters and conclusion. The work includes the analysis of the research data concerning image, mediation and political communication of certain political communicators of the world political stage. It encompasses the data from three surveys conducted on questionnaire participants, analyses elicited information and presents the results in sixty-five graphs. This work comes up to a conclusion that creating and managing the image of political communicators requires acquiring proper interpersonal communication competence in order to convince electorate and increase their support. To be able to gain this support, political communicators need to adequately use, manage and upgrade their image communication as the voters take into consideration various elements (verbal and non-verbal) of their image and assess them before they vote in elections.