Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 19 z. 2, 2012
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 19 z. 2, 2012 by Author "Kuryłowicz, Beata"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Tekst poetycki jako materiał źródłowy do poznania modernistycznych sposobów konceptualizacji świata (na przykładzie analizy semantycznej leksemu dziewanna)(Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne” i Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2012) Kuryłowicz, BeataNiniejszy artykuł omawia rolę tekstów poetyckich w odtworzeniu modernistycznych sposobów konceptualizacji świata. Tekst składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawiono teoretyczne rozważania dotyczące udziału materiału poetyckiego w ujawnieniu znaczenia jednostek leksykalnych. Druga część zawiera analizę semantyczną leksemu dziewanna, której model pojęciowy został zrekonstruowany na podstawie modernistycznych tekstów poetyckich. Analiza tekstów artystycznych pozwoliła wykazać konceptualnie podstawowe, a niepoświadczone w faktach systemowych cechy dziewanny: ‘ma złocistożółte kwiaty’, ‘ma długą, prostą łodygę’, ‘jest wysoka’, ‘kwitnie latem’. Teksty poetyckie potwierdziły także relewancję komponentu ‘rośnie na nieurodzajnej glebie’, który został utrwalony w przysłowiu Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna. Dotychczasowe rozważania wskazują również, że najważniejsze miejsce w ramie pojęciowej słowa zajmują składniki domeny CECHY FIZYCZNE, a zwłaszcza charakterystyka kolorystyczna. Tworzą one stabilną część semantycznego rdzenia nazwy oraz motywują liczne konotacje, np.: ‘piękno’, ‘doskonałość’, ‘jasność’, ‘czystość’, ‘radość’, ‘witalność’, ‘biologizm’, ‘radość życia’, ‘młodość’ i ‘zdrowie’, ‘płodność natury’, ‘urodzaj’, ‘dostatek’, ‘bogactwo’, ‘erotyzm’, ‘seksualizm’. Skonwencjonalizowany charakter składników subramy MIEJSCE ROŚNIĘCIA – ‘rośnie na piaskach, na ugorach’, ‘rośnie w miejscach odludnych’ wpływa na w miarę rozbudowaną strukturę tego fragmentu modelu pojęciowego dziewanny. Cechy środowiskowe nazwy uzasadniają konotacje ‘ubóstwo’, ‘samotność’, ‘opuszczenie’. Z charakterystyką lokatywną związany jest również obraz kwiatu, w którym na plan pierwszy wysuwają się konotacje ‘samotność heroiczna’, ‘trwanie pomimo przeciwności’.