Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 2010, nr 3

Permanent URI for this collection

Now showing 1 - 1 of 1

UZASADNIANIE PRZEZ TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY ODROCZENIA UTRATY MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ AKTU NORMATYWNEGO
(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2010) Smolak, Marek
Zgodnie z artykułem 190 ust. 3 Konstytucji, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z tym że Trybunał Konstytucyjny może określić inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Przepis ten nie jest jasny i źle oddziałuje na stosunki między Trybunałem a sądami. Dlatego doniosłą rolę w tym obszarze zagadnień odgrywa argumentacja Trybunału Konstytucyjnego na rzecz odroczenia terminu utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Autor wskazuje, że argumentacja ta może być ujęta na trzy sposoby. Pierwszy – deontologiczno-aksjologiczny – polega na wskazaniu, że odroczenie utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego jest uzasadnione ze względu na to, iż chroni/realizuje określone zasady/wartości konstytucyjne bez odniesienia się do jakichś skutków owego odroczenia dla stron postępowania. Drugi sposób uzasadniania – teleologiczno-konsekwencyjny – opiera się na założeniu, że odroczenie przynosi określone skutki dla stron, które to skutki są oceniane dodatnio, ze względu na cele/wartości samego postępowania. Trzeci sposób – mieszany – łączy elementy dwóch wcześniej wymienionych sposobów argumentowania na rzecz odroczenia utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego.