Browsing by Author "Janusz-Pohl, Barbara"
Now showing 1 - 4 of 4
Results Per Page
Sort Options
Item O MODELU POSTĘPOWANIA DYSCYPLINARNEGO W SPRAWACH STUDENCKICH(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2013) Janusz-Pohl, BarbaraNiniejszy szkic poświęcony jest problematyce postępowania dyscyplinarnego w sprawach studentów. Rozważenia oscylują wokół trzech wyszczególnionych elementów, jakie przyjęto za kryteria, pozwalające określić model tego postępowania. De facto model postępowania dyscyplinarnego w sprawach studentów stanowiący odwzorowanie – a więc ustalony na podstawie aktualnie obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych. Rozważania obejmują kolejno: problematykę przedmiotu postępowania dyscyplinarnego w sprawach studentów, autonomicznych celów tej procedury, jej konstrukcji i podziału zasadniczych ról procesowych, a także określenie katalogu zasad postępowania dyscyplinarnego tego typu. W tle rozważań pozostaje pytanie o wpływ ustawy karnoprocesowej na przyjęty przez ustawodawcę model postępowania dyscyplinarnego w sprawach studentów.Item O odwołalności postulatywnego oświadczenia woli w polskim procesie karnym(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2014) Janusz-Pohl, BarbaraNiniejszy szkic prezentuje problematykę odwołalności czynności procesowej strony w postaci postulującego (postulatywnego) oświadczenia woli na przykładzie czynności oskarżyciela prywatnego polegającej na cofnięciu oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na rozprawie głównej (art. 496 § 2 Kodeksu postępowania karnego). Podstawą rozważań jest przyjęcie założenia obowiązywaniu względem stron procesu karnego dyrektywy dyspozytywności, co do ich czynności procesowych w postaci postulujących oświadczeń woli, której przełamanie musi być wynikiem obowiązywania w systemie prawa karnego procesowego stosownej normy prawnej o charakterze modyfikującym. Zatem wobec braku w ramach regulacji prawnej kształtującej tryb prywatnoskargowy normy ograniczającej oskarżyciela prywatnego w kwestii dysponowania oświadczeniem w przedmiocie odstąpienia od oskarżenia do momentu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, uznać należy, że oświadczenie to jest odwołalne. Granice temporalne dysponowania nim zostały ustalone na podstawie schematu sekwencji czynności karnoprocesowych, którego ujęciu towarzyszy założenie, że oświadczenie oskarżyciela prywatnego (czynność karnoprocesowa w postaci postulującego oświadczenia woli, jako czynność konwencjonalna doniosła prawnie) należy do zakresu zastosowania normy prawnej leżącej u podstaw normy prawnej aktualizującej dokonanie kolejnej w sekwencji czynności procesowej organu, która to czynność polega na złożeniu imperatywnego oświadczenia woli. Takie ujęcie wyraźnie zakreśliło granice temporalne czynności w postaci postulatywnego oświadczenia woli. Słowem, dokonanie złożenie imperatywnego oświadczenia woli (wydanie decyzji procesowej) wyklucza modyfikacje w obrębie inicjującego oświadczenia postulatywnego, to ostatnie bowiem uległo „skonsumowaniu” przez zaktualizowanie normy prawnej leżącej u podstaw czynności prawnej w postaci imperatywnego oświadczenia woli. Próba unicestwienia złożonego uprzednio oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przez oskarżyciela prywatnego po wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania prywatnoskargowego może być uznana jedynie za wniesienie skargi etapowej i stanowić podstawę kontroli zażaleniowej postanowienia o umorzeniu postępowania.Item O SPORNYM PROBLEMIE WŁAŚCIWOŚCI TRYBUNAŁU STANU W ZAKRESIE POCIĄGANIA DO ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ CZŁONKÓW RADY MINISTRÓW(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2007) Janusz-Pohl, BarbaraThe starting point of the deliberations of the paper is a critical analysis of the main theses o f the decision of the State Tribunal of 21 February 2001 in which the Tribunal held that members of the Council of Ministers may be held by the State Tribunal criminally responsible only in the event where such criminal responsibility relates to (is connected with) constitutional liability. In particular article 156 clause 1 and article 145 of Poland’s Constitution have been analysed and interpreted. It has been found that article 156 clause 1 plays the key role here, as it contains three independent and unrelated to each other grounds for holding members of the Council of Ministers criminally responsible by the State Tribunal. Further, the following has been established: 1) Members o f the Council o f Ministers may be held criminally responsible by the State Tribunal only in relation to offences committed when in office. This results from the fact that the immunity protecting them is of functional character, being at the same time only partial immunity (in respect of crimes committed in connection with the function performed). 2) Criminal responsibility o f members of the Council of Ministers after their term of office may only be determined i f criminal proceedings were commenced when a member was still in office. 3) The State Tribunal limits jurisdiction of common criminal courts of law. 4) In respect of the provisions laid down in articles 17 para 1 point 8 of the code o f criminal procedure it is recognised that the State Tribunal enjoys a specific characteristic (right) and consequently its competences to adjudicate about criminal responsibility of certain subjects shall correlate with the institution of jurisdictional immunity from criminal jurisdiction of common courts of law. 5) In consequence of the above, the immunity of the Prime Minister and other members of the Council of Ministers is a jurisdictional immunity, functional, partial and temporary.Item WPŁYW CZYNNOŚCI W NIEZBĘDNYM ZAKRESIE NA WSZECHSTRONNE ZABEZPIECZENIE I UTRWALANIE MATERIAŁU DOWODOWEGO(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2010) Janusz-Pohl, Barbara; Mazur, PawełPrzedmiotem rozważań jest ustalenie wpływu instytucji określonej w art. 308 k.p.k. tzw. czynności w niezbędnym zakresie, czynności niecierpiących zwłoki, postępowania zabezpieczającego, postępowania w niezbędnym zakresie na realizację funkcji przygotowawczej stadium przygotowawczego procesu karnego. Analizie z punktu widzenia ich funkcji dyrektywalnej i opisowej poddane zostały cele postępowania przygotowawczego typizowane w art. 297 § 1 pkt 4 i 5 k.p.k., zgodnie z którymi już w stadium przygotowawczym ma nastąpić wszechstronne wyjaśnienie okoliczności sprawy oraz zebranie, zabezpieczenie i utrwalenie dowodów dla sądu tak, aby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na pierwszej rozprawie głównej. Takie ukształtowanie funkcji przygotowawczej przesądza o aktualnie obowiązującym modelu postępowania przygotowawczego, mającym co do zasady charakter kompleksowy. Rozpoczynając od ustalenia zakresu przedmiotowego postępowania w niezbędnym zakresie, uwzględniając sytuacje, w których jest ono faktycznym wszczęciem postępowania w sprawie, a więc inauguruje fazę in rem, oraz faktycznym wszczęciem ścigania karnego, rozpoczynając fazę ad personam, dochodzimy do wniosku, że przeszkody prawne przekształcenia postępowania przygotowawczego z fazy ad rem do fazy ad personam nie kolidują z prowadzeniem czynności zabezpieczających, a w ich ramach wszechstronnego zabezpieczania, gromadzenia i utrwalania materiału dowodowego. Dokonano też oceny skutków wadliwego przeprowadzenia lub nieprzeprowadzenia postępowania w niezbędnym zakresie dla losów toczącego się postępowania karnego, m.in. rozważając możliwość jego konwalidacji, w kontekście instytucji zwrotu sprawy przez sąd przed rozpoczęciem rozprawy głównej do uzupełnienia istotnych braków postępowania przygotowawczego.