Browsing by Author "Karamucka, Magdalena"
Now showing 1 - 5 of 5
Results Per Page
Sort Options
Item Antyczny Rzym Norwida(Wydawnictwo Naukowe UAM, 2016) Karamucka, MagdalenaCelem publikacji jest interpretacja złożonego, ambiwalentnego stosunku Cypriana Norwida do antycznej „Romanitas” oraz ujawnienie bogatej gamy jego nawiązań do starorzymskiej rzeczywistości. Dotąd nie powstała monografia poświęcona wątkom rzymskim w twórczości Norwida. Rzym w twórczości Norwida to nie tylko literalne odniesienia, komentarze, interpretacje. W dziełach poety możemy doszukać się obecności rzymskiej scenerii, atmosfery, mniej lub bardziej luźnych nawiązań do tekstów czy mitów. „Roma antiqua” stanowi też niezwykle istotny element Norwidowej historiozofii, ujawniającej się w ogromnej ilości jego dzieł. Rozważania poety na temat historii, sztuki, literatury, wolności słowa niejednokrotnie prezentowane są przez pryzmat antycznego Rzymu, z którego Norwid chętnie czerpał przykłady. Niezwykle często wykorzystywał rzymskie egzempla, by mówić o zagadnieniach sobie współczesnych, dotyczących ogólnie dziewiętnastowiecznej cywilizacji czy polskiej sprawy narodowej. W książce, poza analizą tego typu wypowiedzi Norwida, nie zabrakło też wyników badań nad wpływem, jaki na poetycką twórczość Norwida wywarła jego ,,rzymska wyobraźnia” oraz analiz przekładów z łacińskich poetów, tj. Horacego i Owidiusza. Ukazane zostały ponadto mechanizmy kształtowania się swoistej „rzymskiej tożsamości” Norwida, ujawniającej się m.in. w jego listach.Item Antyczny Rzym Norwida(2014-06-18) Karamucka, Magdalena; Wesołowska, Elżbieta. Promotor; Dambek-Giallelis, Zofia. PromotorCelem pracy jest interpretacja złożonego, ambiwalentnego stosunku Cypriana Norwida do antycznej Romanitas oraz ujawnienie bogatej gamy jego nawiązań do starorzymskiej rzeczywistości. Dotąd nie powstała monografia poświęcona wątkom rzymskim w twórczości Norwida. W początkowych partiach niniejszej rozprawy prezentuję wielość znaczeń Rzymu dla autora Quidama i przybliżam problematykę jego pobytów w Wiecznym Mieście. Celem wprowadzenia zarysowuję także dziewiętnastowieczne znaczenie Italii oraz starożytnych Grecji i Rzymu. W kolejnym rozdziale opisuję stosunek Norwida do historii antycznej Romy i kształtujących ją postaci historycznych.Poruszam m.in. takie zagadnienia, jak relacja między starożytnym Rzymem a problematyką państwa i narodu, przełom dziejów i relacja między kategoriami Roma pagana – Roma Christiana, w kontekście której oddzielnie analizuję poemat Quidam. Trzecia część rozprawy poświęcona jest refleksjom Norwida na temat literatury i sztuki rzymskiej (w tym problematyki ruin). Wśród wątków literackich, obok kwestii genezy i charakteru literatury starożytnych Rzymian, omawiam odniesienia do starorzymskiego ,,świata literackiego”, który był dla Norwida istotną metaforą jego własnych zmagań z wydawcami, krytykami i czytelnikami. W ostatnim, najbardziej filologicznym rozdziale pracy badam wpływ, jaki na poetycką twórczość Norwida wywarła jego ,,rzymska wyobraźnia” oraz analizuję przekłady z łacińskich poetów, tj. Horacego i Owidiusza. Ukazuję też mechanizmy kształtowania się swoistej ,,rzymskiej tożsamości” Norwida, ujawniającej się m.in. w jego listach.Item Luctus est istic tuus,/ crimen novercae. Boskie i ludzkie szaleństwo Heraklesa na podstawie tragedii Eurypidesa i Seneki(Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2013-12-30) Karamucka, MagdalenaThe article aims to examine the tragedies: Ήρακλής μαινόμενος by Euripides and Hercules Furens by Seneca and exactly the different types of the madness, by which the main character is overcome in the above mentioned dramas. Although the article touches also on the issue of the insanity sent to the hero by Hera/ Juno, concentrates especially on the fit of madness, that is here defined as a human madness.Item Nulla est gloria praeterire asellos. Wizerunek osła w kulturze i literaturze starożytnej Grecji i Rzymu(Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2011) Karamucka, MagdalenaThe article aims to examine the representation of donkey in the ancient Greek and Roman culture and literature. It is investigated, on the example of selected texts, how developed the popular, negative stereotypes about stupid, lazy and even greedy and lustful donkeys, that seems to have their origins in Greek-Roman mentality and literature. The article contains a part of symbolic meanings and idioms connected with donkeys, especially these, that derive from antiquity.Item "Upiorny" Rzym Norwida(Pracownia Humanistycznych Studiów Interdyscyplinarnych, Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM, 2013) Karamucka, MagdalenaW artykule analizowane są trzy wiersze Cypriana Norwida, Dookoła ziemi naszej, Z listu (Do Włodzimierza Łubieńskiego), Odpowiedź do Włoch, w których Rzym rozszerza swoje semantyczne granice na Rosję, co w piśmiennictwie polskiego romantyzmu było dość popularne, oraz na Francję, a dokładniej jej stolicę − Paryż. W wymienionych wierszach mamy w zasadzie do czynienia z wyobrażeniową tożsamością formacji określanej, a więc Rosji i Francji. Ponadto, niematerialna w momencie powstawania utworów była też sama formacja określająca, antyczna Roma (z okresu upadku republiki oraz z czasów cesarstwa) – na próżno oczywiście poszukiwana przez romantyków w rzeczywistym, XIX-wiecznym Rzymie (nie licząc ruin i innych pamiątek), a wciąż od nowa odnajdywana i realizowana w sferze wyobraźni. W wierszu Do Włoch Paryż wprost określony został mianem Rzymu. Kluczowe jest tutaj, stosunkowo popularne w twórczości Norwida, postrzeganie Rzymu pogańskiego jako wyraźnie opozycyjnego wobec Rzymu chrześcijańskiego. W wierszu Z listu (Do Włodzimierza Łubieńskiego) Rzym określony został mianem upiora, co odnosi się z jednej strony do jego imperialno-totalitarnych właściwości, a z drugiej – do wewnętrznej zgnilizny. Poprzez rozciągnięcie semantycznych granic tak zarysowanego Rzymu pogańskiego na XIX-wieczną Rosję oraz ówczesny Paryż, Norwid nie tylko poddał krytycznej ocenie polityczne potęgi tamtych czasów, lecz również wyraził swe poglądy m.in. na kwestię miejsca chrześcijaństwa w jemu współczesnej Europie czy na temat wewnętrznej słabości cywilizacji budowanej jedynie na fundamentach materializmu i rozumu. Interesujące jest również, iż w wierszu Do Włoch Paryż utożsamiony został wyraźnie z wyobrażeniem Rzymu cesarskiego, jaki odnajdujemy w Irydionie Krasińskiego.