Browsing by Author "Kmita, Hanna. Promotor"
Now showing 1 - 5 of 5
Results Per Page
Sort Options
Item Mechanizm działania minocykliny w komórkach drożdży Saccharomyces cerevisiae. Efekt cytoprotekcyjny(2013-06-06) Karachitos, Andonis; Kmita, Hanna. PromotorMinocycklina jest powszechnie stosowanym antybiotykiem z grupy tetracyklin. Co ciekawe, dostępne dane wskazują na właściwości cytoprotekcyjne minocykliny oraz możliwość ich wykorzystania w terapii różnych chorób. W związku z tym, w ramach niniejszej pracy przeprowadzono eksperymenty mające na celu wskazanie elementów istotnych dla cytoprotekcyjnego działania minocykliny. Wykazałem, iż cytoprotekcyjne działanie minocykliny w przypadku komórek drożdży Saccharomyces cerevisiae poddanych działaniu uniwersalnego czynnika proapoptotycznego (H2O2) wymaga obecności kanału VDAC (zależny od potencjału kanał o selektywności anionowej) i związane jest z modulacją poziomu sprzężenia energetycznego, co wskazuje na oddziaływanie na stan funkcjonalny mitochondriów. Kanał VDAC jest bowiem odpowiedzialny za transport metabolitów przez zewnętrzną błonę mitochondrialną, co jest procesem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania mitochondriów. Wykazałem także, że w przypadku mitochondriów izolowanych z komórek różnych organizmów, minocyklina wykazuje aktywność rozprzęgacza (w zakresie stężeń mikromolarnych) lub czynnika wzmacniającego sprzężenie energetyczne (w zakresie stężeń nanomoralnych). Co więcej, wyniki badań polegających na analizie wpływu minocykliny na kanał VDAC poddany rekonstytucji, jak i analizie wpływu różnych czynników na właściwości minocykliny i analiza bioinformatyczna wskazują na możliwość bezpośredniego oddziaływania minocykliny na kanał VDAC. Zatem, kanał VDAC, jak i stężenie minocykliny wydają się być istotnymi elementami w cytoprotekcyjnym działaniu minocykliny.Item Organizacja kompleksów importowych w mitochondriach wybranych przedstawicieli Amoebozoa(2015-07-07) Buczek, Dorota; Kmita, Hanna. PromotorMitochondria, powstałe w toku ewolucji komórki eukariotycznej, pełnią obecnie kluczową rolę w jej funkcjonowaniu. Z kolei prawidłowe funkcjonowanie mitochondriów wymaga importu znakomitej większości białek. Import ten prowadzony jest przez kompleksy białkowe zlokalizowane w różnych przedziałach mitochondrialnych. Dostępne dane wskazują, że kompleksy te zawierają podjednostki wspólne dla wszystkich organizmów eukariotycznych, jak i podjednostki charakterystyczne dla danych linii rozwojowych tych organizmów. W przypadku wyróżnianej obecnie grupy Amoebozoa istnieją tylko szczątkowe informacje dotyczące podjednostek mitochondrialnych kompleksów importowych. W związku z tym, celem niniejszej pracy było lepsze poznanie mitochondrialnego aparatu importu białka u przedstawicieli Amoebozoa w oparciu o analizę dostępnych sekwencji genomów i transkryptomów, włączając w to sekwencje transkryptomów uzyskane dla celów tej pracy. Prowadzone badania dotyczyły kompleksów TOM, TOB/SAM, ERMES, TIM22, Tim9- Tim10-Tim12, TIM23, PAM i MIA. Uzyskane wyniki wskazują, że u badanych przedstawicieli Amoebozoa, kompleksy te różnią się pod względem liczby podjednostek i ich izoform oraz „pokrewieństwa” filogenetycznego. Co ciekawe, szczególne zróżnicowanie występuje w przypadku kompleksów TOM, Tim9-Tim10-Tim12 i PAM. W konsekwencji otrzymane wyniki tylko częściowo potwierdzają proponowany dla Amoebozoa podział na Lobosa and Conosa.Item Poszukiwanie markerów starzenia się niesporczaka Paramacrobiotus experimentalis(2024) Nagwani, Amit Kumar; Kmita, Hanna. Promotor; Kaczmarek, Łukasz. PromotorZakłada się, że starzenie się jest nieuniknione, nieodwracalne i postępujące, ale dostępne dane wskazują, że starzenie się niesporczaków może być opóźnione przez kryptobiozę. Możliwość tę uwzględnia hipoteza Śpiącej Królewny. Weryfikacja tej hipotezy wymaga zastosowania wielopoziomowych markerów starzenia się niesporczaków. Dlatego celem tej pracy doktorskiej było wskazanie potencjalnych markerów starzenia się niesporczaków. Aby osiągnąć ten cel, przeanalizowano dostępne publikacje pod względem możliwych markerów i opracowano odpowiedni model do ich eksperymentalnej walidacji, obejmujący samice i samce niesporczaka Paramacrobiotus experimentalis w różnym wieku. Wyniki pozwoliły na wskazanie następujących markerów starzenia się niesporczaków: żywotność, średnia liczba złożonych jaj przez samicę, przeżywalność warunków ekstremalnych (tj. anhydrobioza i pole hipomagnetyczne), poziom potencjału błony wewnętrznej mitochondriów (Δψ ) i poziom wewnątrzkomórkowych reaktywnych form tlenu (ROS). Weryfikacja przydatności wymienionych markerów może przyczynić się do wykorzystania niesporczaków także jako organizm modelowy w biologii starzenia. Wraz z weryfikacją hipotezy Śpiącej Królewny może to przyczynić się do opracowania strategii przeciwstarzeniowych i skutecznych rozwiązań dotyczących konserwacji materiałów biologicznych. Niemniej jednak uzyskane wyniki należy poddać dalszej weryfikacji w odniesieniu do innych dwupłciowych gatunków niesporczaków, co pozwoli na lepsze zrozumienie obserwowanych różnic międzypłciowych. It is assumed that aging is inevitable, irreversible, and progressive but available data indicate that tardigrade aging might be delayed by cryptobiosis. The possibility is addressed by the Sleeping Beauty hypothesis. However, the hypothesis verification requires multilevel markers of tardigrade aging. Therefore, the aim of the thesis was to indicate potential tardigrade aging markers. To implement the aim available relevant papers were searched for the putative markers and suitable tardigrade model comprising Paramacrobiotus experimentalis females and males of different age was developed for the markers validation. The results allowed for indication of the following tardigrade aging markers: the vitality rate, average number of laid eggs per female, survival of the extreme conditions (i.e., anhydrobiosis and hypomagnetic field), the level of the mitochondrial inner membrane potential (Δψ) and the level of intracellular reactive oxygen species (ROS). Verification of usability of the mentioned markers could open the opportunity for tardigrades to be also a model organism for aging biology. Together with verification of the Sleeping Beauty hypothesis, this might contribute to developing of anti-aging strategies and efficient approaches for preservation of biological materials. Nevertheless, the obtained results should be further verified for other dioecious tardigrade species which will allow for a better understanding of the observed differences between the sexes.Item Udział kanału VDAC w patogenezie choroby Huntingtona w oparciu o badania modeli komórkowych(2017) Grobys, Daria; Kmita, Hanna. Promotor; Karachitos, Andonis. PromotorCelem niniejszej pracy było sprawdzenie czy białko VDAC jest istotne dla rozwoju choroby Huntingtona i zbadanie znaczenia obecności izoform białka VDAC dla obserwowanych efektów ekspresji Htt i mHtt. W badaniach stosowano dwa modele HD: linie komórkowe PC12 i model oparty na komórkach S. cerevisiae. Oba te modele umożliwiają kontrolowaną ekspresję Htt i mHtt, przy czym drugi z nich umożliwia także badanie wpływu tej ekspresji w obecności bądź przy braku danej izoformy ludzkiego białka VDAC. Modele te wykorzystano dla zbadania wpływu ekspresji Htt i mHtt na przeżywalność komórek, funkcje bioenergetyczne mitochondriów, a także właściwości kanałowe białek VDAC. Otrzymane wyniki wskazują, że obecność białka VDAC ma znaczenie dla analizowanych efektów ekspresji Htt i mHtt. Co więcej, znaczenie ma także izoforma badanego białka VDAC. Stwierdzono na przykład, że ekspresja mHtt w komórkach PC12, w których dominuje ilościowo izoforma VDAC1, jak i w komórkach modelu drożdżowego z ekspresją VDAC1 człowieka skutkuje zmniejszeniem przeżywalności tych komórek, przy czym w przypadku komórek drożdży efekt ten wymaga obecności stresu temperaturowego (tj. 37°C). Co ciekawe, ów stres temperaturowy może mieć wpływ na poziom agregacji mHtt. Otrzymane wyniki uzyskane dla komórek modelu drożdżowego z ekspresją hVDAC1 wydają się potwierdzać kluczowe znaczenie tej izoformy VDAC dla efektu mHtt na funkcjonowanie mitochondriów. Pozostaje to w związku z wynikami uzyskanymi dla preparatów VDAC izolowanych z komórek PC12, w przypadku których wykazano, że ekspresja mHtt może prowadzić do zmian aktywności kanałowej białka VDAC1.Item Zmiany stanu oksydacyjno - redukcyjnego cytoplazmy jako element komunikacjijądro komórkowe – mitochondria(2011-01-18T10:28:45Z) Gałgańska, Hanna Maria; Kmita, Hanna. PromotorZależny od potencjału kanał o selektywności anionowej (VDAC) bierze udział w transporcie metabolitów przez zewnętrzną błonę mitochondriów. Kanał został zidentyfikowany w 1976 roku i od tego czasu jest obiektem intensywnych badań. VDAC reguluje funkcjonowanie mitochondriów, m. in. pełni zasadniczą rolę w procesie apoptozy. Wykorzystując mutanty Saccharomyces cerevisiae, pozbawone jednej z izoform białka VDAC, w warunkach kontrolowanego stanu oksydacyjno – redukcyjnego (redoks) w mitochondriach i cytozolu, stwierdzono, że VDAC jest zaangażowany w wyznaczanie wewnątrzkomórkowych stanów redoks. Te z kolei okazały się ważnym elementem regulacji poziomu ekspresji białek, ich aktywności, jak również poziomu kodujących je mRNA. Wśród badanych białek znalazły się podjednostki kompleksów importowych mitochondrium, enzymy antyoksydacyjne, białka wrażliwe na zmiany wewnątrzkomórkowych stanów redoks, jądrowe czynniki transkrypcyjne, jak również białka uczestniczące w komunikacji jądro – mitochondrium. Zatem VDAC jest ważnym elementem sygnalizacji, kontrolującej funkcje mitochondrium przez wkład w wewnątrzkomórkowy stan redoks.