Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 19 z. 2, 2012
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 19 z. 2, 2012 by Subject "dziewanna"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Tekst poetycki jako materiał źródłowy do poznania modernistycznych sposobów konceptualizacji świata (na przykładzie analizy semantycznej leksemu dziewanna)(Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne” i Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2012) Kuryłowicz, BeataNiniejszy artykuł omawia rolę tekstów poetyckich w odtworzeniu modernistycznych sposobów konceptualizacji świata. Tekst składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawiono teoretyczne rozważania dotyczące udziału materiału poetyckiego w ujawnieniu znaczenia jednostek leksykalnych. Druga część zawiera analizę semantyczną leksemu dziewanna, której model pojęciowy został zrekonstruowany na podstawie modernistycznych tekstów poetyckich. Analiza tekstów artystycznych pozwoliła wykazać konceptualnie podstawowe, a niepoświadczone w faktach systemowych cechy dziewanny: ‘ma złocistożółte kwiaty’, ‘ma długą, prostą łodygę’, ‘jest wysoka’, ‘kwitnie latem’. Teksty poetyckie potwierdziły także relewancję komponentu ‘rośnie na nieurodzajnej glebie’, który został utrwalony w przysłowiu Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna. Dotychczasowe rozważania wskazują również, że najważniejsze miejsce w ramie pojęciowej słowa zajmują składniki domeny CECHY FIZYCZNE, a zwłaszcza charakterystyka kolorystyczna. Tworzą one stabilną część semantycznego rdzenia nazwy oraz motywują liczne konotacje, np.: ‘piękno’, ‘doskonałość’, ‘jasność’, ‘czystość’, ‘radość’, ‘witalność’, ‘biologizm’, ‘radość życia’, ‘młodość’ i ‘zdrowie’, ‘płodność natury’, ‘urodzaj’, ‘dostatek’, ‘bogactwo’, ‘erotyzm’, ‘seksualizm’. Skonwencjonalizowany charakter składników subramy MIEJSCE ROŚNIĘCIA – ‘rośnie na piaskach, na ugorach’, ‘rośnie w miejscach odludnych’ wpływa na w miarę rozbudowaną strukturę tego fragmentu modelu pojęciowego dziewanny. Cechy środowiskowe nazwy uzasadniają konotacje ‘ubóstwo’, ‘samotność’, ‘opuszczenie’. Z charakterystyką lokatywną związany jest również obraz kwiatu, w którym na plan pierwszy wysuwają się konotacje ‘samotność heroiczna’, ‘trwanie pomimo przeciwności’.