Wydział Neofilologii (WN)/Faculty of Modern Languages and Literatures
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Wydział Neofilologii (WN)/Faculty of Modern Languages and Literatures by Subject "absurd"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Aleksander Wwiedienski i tradycja absurdu(2014-06-11) Raspapou, Aliaksandr; Andruszko, Czesław. PromotorAleksander Wwiedienski (1904-1941) – poeta, dramaturg, filozof rosyjskiej awangardy, - współcześnie znany jest jedynie wąskiemu gronu pisarzy i badaczy literatury interesujących się eksperymentami twórczymi z pogranicza literatury i filozofii. Niniejsza rozprawa poświęcona jest krytycznej analizie twórczości A. Wwiedienskiego pod kątem europejskiej tradycji absurdu w filozofii i literaturze a jednocześnie umiejscowieniem jej w sztuce. W rozdziale pierwszym, teoretyczno – historycznym, przedstawiono koncepcję absurdu i jej realizacje. Rozpatrzono pojęcie absurdu w trzech aspektach: ontologicznym, gnoseologicznym i aksjologicznym. W końcowej części opisano proces przemieszczania się problemu absurdu z płaszczyzny rozważań filozoficznych do tematyki literatury pięknej. W rozdziale drugim, analitycznym, dotyczącym bezpośrednio A. Wwiedienskiego, - podkreślono związki niektórych faktów biograficznych z kształtowaniem się światopoglądu poety, światopoglądu naznaczonego absurdem. Kluczem do jego złożonego obrazu świata są trzy kręgi tematyczne wyznaczone przez samego poetę na bardzo wczesnym etapie (bo już na początku lat 20-tych) jego eksperymentów artystycznych, są to: Czas, Śmierć i Bóg. Ostatni rozdział, analityczno – porównawczy, traktuje o tym w jaki sposób artystyczne dokonania autora Elegii wpisują się w tradycję filozofii i literatury absurdu. Uzupełnieniem niniejszej pracy jest opis krytycznej reinterpretacji podstawowej funkcji języka dokonany przez Wwiedienskiego w odniesieniu do logiczno – filozoficznych koncepcji L. Wittgensteina.Item To mænd der i enhver henseende var ens (Sørensen 1984:145). - Symbolers betydning i Villy Sørensens novelle "De to tvillinger"(Katedra Skandynawistyki UAM, 2010) Przybecka, BarbaraDen tragiske regimes tid (nazismen og den kolde krig) gjorde det tydeligt, at den moderne pluralisme er uovervindelig. Det fandt udtryk i Villy Sørensens noveller, der fremstiller det uopnåelige og den moderne pluralisme, men de er samtidig et forsøg på at overvinde den - ved hjælp af symboler. Symboler omformes og genoplives i Sørensens moderne fortællinger i nye kontekster. På den måde bliver teksterne universale. I sine "Sære historier" (1953) og "Ufarlige historier" (1955) tematiserer han identitetstab, desintegration og protagonistens vej til det efterstræbte, der i virkeligheden viser sig at være uopnåeligt, hindrende, ødelæggende eller at være en åben mulighed. Sørensen fremstiller sammenfattende et moderne homo viator i komplicerede tider. Min næranalyse af novellen "De to tvillinger" skal vise, hvordan Sørensen betragtede symbolets kategori for at udtrykke epokens vigtigste problemer. Formålet er desuden at vise det universale aspekt, med andre ord at afprøve, om spørgsmålene fra koldkrigstiden stadigvæk er aktuelle.