Przegląd Strategiczny, 2023, nr 16
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
Item Distinctive Narrative of the Ukraine War in the Arab World(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Styszyński, MarcinThe article deals with distinctive statements released by certain Arab states, including responses of political leaders or parties operating in the MENA region. These statements differ from neutral positions that dominated in the Arab world. The research argues that the narrative of the statements reflect emotional and explicit reactions to the ongoing situation in Ukraine from local perspectives, as in the case of Lebanon or Syria. However, the study also argues that claims declared by opposition leaders and political factions in Lebanon, Libya or Sudan contradict the official statements released by authorities of these countries. In addition, the analysis is confronted with inexplicit claims of the Gulf countries which demonstrate differences in the narrative of the Ukraine war. Moreover, the article reflects various contexts and complex social, political and economic conditions that affect the statements. However, the research also demonstrates the importance of stylistic features applied in the statements. Thus, particular words and phrases in Arabic reinforce the messages and express certain stands of local authorities and political leaders towards the Ukraine war and geopolitical tensions. Artykuł dotyczy analizy wyróżniających się oświadczeń dotyczących konfliktu ukraińskiego publikowanych przez ministerstwa spraw zagranicznych państw arabskich. Analizy odnoszą się również do deklaracji przywódców politycznych i partii opozycyjnych działających w regionie MENA. Oświadczenia te różnią się zarazem od neutralnych stanowisk deklarowanych przez większość państw arabskich. Badania zawarte w artykule wskazują ponadto, że wiele oświadczeń odzwierciedla emocjonalne i jednoznaczne reakcje na wojnę w Ukrainie widzianej z lokalnej perspektywy, jak ma to miejsce w przypadku Libanu czy Syrii. Analizy oświadczeń dowodzą zarazem, że deklaracje wygłaszane przez przywódców opozycji i różne frakcje polityczne w Libanie, Libii czy Sudanie stoją w sprzeczności z oficjalnymi oświadczeniami władz tych krajów. Badania w tym zakresie zostały ponadto skonfrontowane z niejednoznacznymi deklaracjami krajów Zatoki Perskiej, co ukazuje różnice w narracji poszczególnych państw. Artykuł uwzględnia ponadto złożony kontekst danych wypowiedzi, a także różne uwarunkowania społeczno-polityczne i ekonomiczne wpływające na narrację komunikatów. Artykuł ukazuje także znaczenie określonych środków stylistycznych zastosowanych w oświadczeniach. Poszczególne słowa i wyrażenia w języku arabskim wzmacniają przekaz i wyrażają określone stanowisko przywódców politycznych wobec wojny w Ukrainie.Item How the Information Warfare Turns Into Full-Scale Military Agression: the Experience of Ukraine(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Hordiichuk, Olha; Halapsis, Alex; Kozlovets, MykolaThe article analyzes the main ideological components and tools of Russia’s information, hybrid and full-scale war against Ukraine. Since the time of Ivan III, Russia has implemented the model of eastern despotism, which claims a special historical mission (“Moscow as the third Rome”). This model involves imperialism, absolutism, anti-democracy, disregard for human rights and the rights of nations. Throughout its history (Moscow Princedom – Russian Empire – Soviet Union – Russian Federation), the external forms of this model changed, but its essence remained unaltered, which is why it was always hostile to European values. From the middle of the 17th century, when Ukrainian lands came under Russian control, it did everything to spread this model to them. To this end, it has taken such actions as rewriting history, banning the Ukrainian language and culture, destroying ethnic self-awareness, as well as repression and genocide against the Ukrainian people. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. With the collapse of the Soviet Union (1991), Ukraine got the opportunity to build its statehood on the values of freedom and democracy, and realized itself as a full-fledged member of the European family. Russia perceived Ukraine’s independence as a threat to its mission and moved to an ideological war against Ukraine. All methods of propaganda were employed, including distortion of facts, creation and mass distribution of pseudo-historical narratives, fakes, manipulations and outright lies. During the rule of Vladimir Putin, the doctrine of “Russkiy mir” (“Russian world”) was developed as a neo-imperial myth, and the Ukrainian state was viewed as a historical mistake that had to be corrected through new colonization. When during the Revolution of Dignity (2014) Ukrainians removed a corrupt pro-Russian politician Viktor Yanukovych from power, Russia resorted to the hybrid war during which it annexed Crimea, Donetsk and Luhansk regions. Although the civilized world did not recognize the Russian annexation, its reaction was too restrained. This gave Putin hope that the world’s response to further aggression would also be weak, and therefore on February 24, 2022, he ordered the full-scale invasion of Ukraine. The Russian ruler underestimated the will of Ukrainians to fight for their freedom, lives, and European ideals. Putin and his henchmen also underestimated the harsh reaction of the civilized world to Russian barbarism. An unpleasant surprise for them was the unprecedented military and financial aid that the West provides to Ukraine. Russian propaganda cannot hide from the world the terrible war crimes and offences against humanity committed by the Russian military. This war is not just a war between two states – it is a war between medieval barbarism and civilization. Ukraine’s victory determines not only the fate of Ukraine, but also the entire world order. Artykuł analizuje główne ideologiczne komponenty i narzędzia wojny informacyjnej, hybrydowej i w końcu pełnoskalowej toczonej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Poczynając od czasów Iwana III Rosja wdraża model wschodniego despotyzmu, w ramach którego przypisuje sobie wyjątkową misję historyczną („Moskwa – Trzeci Rzym”). Model ten obejmuje imperializm, absolutyzm, antydemokrację, lekceważenie praw człowieka oraz praw narodów. W jego historii (Wielkie Księstwo Moskiewskie – Imperium Rosyjskie – Związek Radziecki – Federacja Rosyjska) zmieniały się zewnętrzne formy, ale jego istota pozostała niezmieniona, zaś w jej skład zawsze wchodziło wrogie nastawienie do wartości europejskich. Od połowy XVII wieku, kiedy ziemie ukraińskie znalazły się pod kontrolą Rosji, robiła ona wszystko, aby rozpowszechnić na nich ten model. W tym celu prowadziła działania takie, jak: przepisywanie historii, zakazywanie języka i kultury ukraińskiej, niszczenie samoświadomości etnicznej, a także represje i ludobójstwo wobec narodu ukraińskiego. Nie udało jej się jednak całkowicie zniszczyć kodu wolności, który jest fundamentalny dla ukraińskiej tożsamości. Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Ukraina otrzymała możliwość zbudowania swojej państwowości na wartościach wolności oraz demokracji, dążąc do realizacji swojego statusu jako pełnoprawnego członka europejskiej rodziny. Niepodległość Ukrainy była postrzegana przez Rosję jako zagrożenie dla jej „misji”, dlatego rozpoczęła ona wojnę ideologiczną przeciwko Ukrainie. Zastosowano wszystkie metody propagandy, w tym fałszowanie faktów, tworzenie i masowe rozpowszechnianie pseudohistorycznych narracji, kłamstw i manipulacji. W okresie rządów Władimira Putina doktryna „Russkogo mira” („rosyjskiego świata”) została rozwinięta w neoimperialny mit, w ramach którego państwo ukraińskie było postrzegane jako historyczny błąd, który musiał zostać naprawiony za pośrednictwem nowej kolonizacji. Kiedy podczas Rewolucji Godności (2014) Ukraińcy pozbawili władzy skorumpowanego prorosyjskiego prezydenta, Wiktora Janukowycza, Rosja zaczęła wojnę hybrydową, w której zaanektowała Krym oraz obwody Doniecki i Ługański. Cywilizowany świat nie uznał rosyjskiej aneksji, a jego reakcja była zbyt powściągliwa. Dało to Putinowi nadzieję, że reakcja świata na bezpośrednią agresję również będzie słaba, dlatego 24 lutego 2022 rozpoczął pełnoskalową inwazję na Ukrainę. Rosyjski rząd nie docenił woli Ukraińców do walki o wolność, życie i europejskie ideały. Putin i jego poplecznicy nie przewidzieli również ostrej reakcji cywilizowanego świata na rosyjskie barbarzyństwo. Zaskoczeniem była dla nich bezprecedensowa pomoc wojskowa i finansowa, jakiej Zachód udziela Ukrainie. Rosyjska propaganda nie może ukryć przed światem straszliwych zbrodni wojennych i przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rosyjskie wojsko. Ta wojna to nie tylko wojna między dwoma państwami, to wojna między średniowiecznym barbarzyństwem a cywilizacją. Zwycięstwo Ukrainy determinuje nie tylko jej los, ale także cały światowy porządek.Item The Attitudes of the South Caucasus Countries Towards the Full-Scale Russian Aggression Against Ukraine(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Kardaś, JarosławThis article not only seeks to answer the question of how the South Caucasus countries reacted to Russia’s aggression against Ukraine, but also to outline how international relations in the South Caucasus are currently evolving and identify the main foreign policy objectives of Armenia, Azerbaijan and Georgia. A research hypothesis was developed for the purpose of this article, which assumes that none of the South Caucasus countries are currently viable allies of the United States and the European Union in the region anymore, because following the Russian Federation’s aggression against Ukraine, neither Armenia, Azerbaijan nor Georgia have decided to take measures that would strike directly at Russian interests and also align with Western policy. In verifying the research hypothesis that was put forward in the Introduction to this text, it should be concluded that it is true. Looking at the actions of all the three South Caucasus countries, none of them has openly supported Ukraine on the political or military level. Nor have any of them joined the sanctions imposed on the aggressor by the West. The article mainly uses the decision-making method, the comparative method and one of the general logical methods, namely analysis. Niniejszy artykuł ma odpowiedzieć nie tylko na pytanie, jak wyglądała reakcja państw Kaukazu Południowego na agresję Rosji na Ukrainę, ale też wskazać, jak obecnie kształtują się stosunki międzynarodowe na obszarze Kaukazu Południowego oraz jakie są główne cele polityk zagranicznych Armenii, Azerbejdżanu oraz Gruzji. Na potrzeby artykułu stworzona została hipoteza badawcza, zakładająca, że obecnie żadne z państw Kaukazu Południowego nie jest już realnym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych oraz Unii Europejskiej na Kaukazie Południowym, ponieważ po agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, ani Armenia, ani Azerbejdżan, ani Gruzja nie zdecydowały się na podjęcie działań, które wprost uderzałyby w interesy rosyjskie i które jednocześnie byłyby zbieżne z polityką Zachodu. Dokonując weryfikacji hipotezy badawczej, która została postawiona we Wstępie niniejszego tekstu, należy stwierdzić, że jest ona prawdziwa. Patrząc na działania wszystkich trzech państw z obszaru Kaukazu Południowego trudno dostrzec, aby któreś z nich otwarcie poparło na płaszczyźnie politycznej i militarnej Ukrainę. Żadne z nich nie dołączyło również do sankcji nakładanych przez Zachód na agresora. W artykule posłużono się głównie metodą decyzyjną, komparatystyczną oraz jedną z metod ogólnologicznych, czyli analizą.Item Unification of Ukrainian Society in a Postwar Period as a Preventive Mechanism to Avert the Crisis of State(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Lavrynenko, Hanna; Donaj, ŁukaszThe study involves the analysis of unification of Ukrainian society in a postwar period to prevent the crisis of state system. It is claimed, that upon the war termination the issue of creation of universal Ukrainian society forming model arises, which is supposed to represent a symbiosis of foundations of nationwide well-being and prospects of Ukraine strategic development. It is shown, that the existent division of society into those who stayed in Ukraine and those who left for other countries can scale up in a long run. The loss of conceptual univocity in the course of developing such categories as “victim,” “patriot,” “traitor” and “savior” in civil society bears evidence to the mobility of self-identification process of existing population clusters and possible appearance of new categories of populace in the not so distant future. The rationalization for human capital is provided as well as the necessity of having regard to the mentioned factor while elaborating the postwar country development strategy. Special attention is paid to the problem of implementation of repatriation policy. Its types are defined, and the mostly acceptable options for Ukraine are characterized, including the direct and active or in direct and mediated state’s stimulation of nationals’ returning to the ethnical Homeland. Based on the conducted analysis of current experience of European countries, it was concluded that it is the controlled process of return migration that is the key component of consistent country development. Przedmiotem publikacji jest analiza procesu unifikacji społeczeństwa ukraińskiego – w okresie powojennym – jaki jest niezbędny by zapobiec kryzysowi państwa. Zdaniem autorów, po zakończeniu wojny palącym problemem będzie kwestia stworzenia uniwersalnego modelu kształtowania się społeczeństwa ukraińskiego, którego zadaniem będzie symbioza podstaw ogólnonarodowego dobrobytu oraz perspektyw strategicznego rozwoju Ukrainy. Podkreślono, że istniejący podział społeczeństwa na tych, którzy pozostali na Ukrainie i tych, którzy wyjechali do innych państw, w dłuższej perspektywie może się pogłębiać. Utrata jednoznaczności pojęciowej – w toku kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego – takich kategorii jak „ofiara”, „patriota”, „zdrajca” i „zbawiciel” świadczy o mobilności procesu samoidentyfikacji istniejących skupisk ludności i możliwym – w niedalekiej przyszłości – pojawieniu się nowych kategorii ludności. Przedstawiono również zagadnienie racjonalnego wykorzystania kapitału ludzkiego oraz konieczność uwzględnienia tego czynnika przy opracowywaniu powojennej strategii rozwoju państwa. Szczególną uwagę zwrócono na problem realizacji polityki repatriacyjnej. Zdefiniowano jej rodzaje i scharakteryzowano najbardziej akceptowalne opcje dla Ukrainy, w tym bezpośrednie i aktywne lub pośrednie i stymulowane przez państwo powroty obywateli do etnicznej Ojczyzny. Na podstawie przeprowadzonej analizy dotychczasowych doświadczeń państw europejskich uznano, że to właśnie kontrolowany proces migracji powrotnych jest kluczowym elementem spójnego rozwoju państwa.Item From Policy to Practice: Interpreting Polish Strategic Culture Amidst the Russian Full-Scale Invasion of Ukraine(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Komarnytskyy, MykhayloThis research analyses the key components of the Polish strategic culture, mainly the national historical memory of previous relations with Russia, the role of NATO in Poland’s security and defence, the country’s objective to become a leading power in the Central and Eastern European, and the concept of strategic culture can become an additional explanatory determinant of Poland’s response to the Russian full-scale aggression against Ukraine. The case study considered Poland’s immediate firm and sweeping support of Ukraine in the first year of the Russian full-scale aggression. This article aims to understand essential determinants in modern Polish foreign and security policy and how they played out during the Russian war against Ukraine. The paper applies the strategic culture as an example of the critical theoretical approach to explain how historically-based context and specific national identical features influence decision-making in present times. The study used a systemic review of related literature, media coverage of the latest Russian war against Ukraine developments, and deductive analysis methods. The central assumption is that the concept of strategic culture becomes a crucial explanatory factor in understanding policy- and decision-making processes in the field of foreign and security policy. The main conclusions of the paper are that Poland’s response and reaction to Russia’s invasion of Ukraine is a continuation of the long-lasting policy maintained by Poland regarding the elimination of military and hybrid threats posed by Russia, reduction of Russian influence in Europe, development of the Eastern European region and strengthening relations with its staunch ally – the US. Prezentowany artykuł analizuje, w jaki sposób kultura strategiczna kształtuje politykę zagraniczną i bezpieczeństwa. Przykładem empirycznym wykorzystanym w badaniach jest polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski oraz analiza wpływu położenia geopolitycznego, tożsamości narodowej, doświadczenia historycznego i pamięci na zachowania państwa. Studium przypadku rozpatrywane w niniejszej pracy to wpływ pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę na politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Polski. Celem artykułu jest zrozumienie, które determinanty są najważniejsze we współczesnej polskiej polityce zagranicznej oraz jak cele polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są ze sobą powiązane. Celami badania są decyzje polityczne i inicjatywy podejmowane przez Polskę w ostatnich latach oraz podejście strategiczne prezentowane w narodowych dokumentach strategicznych. W pracy zastosowano kulturę strategiczną jako przykład krytycznego podejścia teoretycznego w celu wyjaśnienia, jak historycznie uwarunkowany kontekst wpływa na podejmowanie decyzji. W opracowaniu wykorzystano systemowy przegląd literatury pokrewnej i przekazów medialnych dotyczących najnowszych wydarzeń w wojnie rosyjsko-ukraińskiej, a także metody analizy dedukcyjnej. Głównym założeniem jest to, że wojna rosyjsko-ukraińska wzmacnia międzynarodową markę Polski jako wytrwałego i niezawodnego sojusznika na forach bilateralnych i euroatlantyckich. Głównym wnioskiem płynącym z artykułu jest to, że odpowiedź Polski na inwazję Rosji na Ukrainę jest kontynuacją długoletniej polityki prowadzonej przez Polskę w zakresie eliminacji militarnych i hybrydowych zagrożeń ze strony Rosji, ograniczania wpływów rosyjskich w Europie, rozwoju regionu Europy Wschodniej oraz wzmacniania relacji ze swoim zaufanym sojusznikiem – USA.Item Disinformation in the Polish Media Space in the First Year of Russia’s Full-Scale Aggression Against Ukraine(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Łukasik-Turecka, AgnieszkaThe aim of this article is to analyse the disinformation activities of the Russian Federation as well as to analyse the content of pro-Kremlin disinformation messages present in the Polish information space during the first year of Russia’s full-scale aggression in Ukraine. The research area is Polish-language internet portals and social media. The research period covers one calendar year, from 24 February 2022 to 23 February 2023. In the course of the research conducted, the following methods were used: content and content analysis and the analysis of the data found. The following research questions were formulated in order to realise the purpose of the deliberations conducted: What media were used to spread disinformation? What topics did the content of false narratives focus on? What goals did disinformers choose in the case of the Polish media space? Based on the research questions, research hypotheses were formulated. It was assumed that disinformation activities primarily covered the Polish internet and social media space. It was assumed that anti-Ukrainian and anti-refugee themes dominated among the false messages. It was assumed that the disinformers’ chosen objectives were to create aversion in Poles towards refugees and to create anxiety and fear of war. As a result of the analyses, all hypotheses were positively verified. Celem artykułu jest analiza działalności dezinformacyjnej Federacji Rosyjskiej, a także analiza treści prokremlowskich przekazów dezinformacyjnych obecnych w polskiej przestrzeni informacyjnej w pierwszym roku pełnoskalowej agresji Rosji w Ukrainie. Obszar badawczy stanowią polskojęzyczne portale internetowe i media społecznościowe. Okres badawczy obejmuje jeden rok kalendarzowy, od 24 lutego 2022 roku do 23 lutego 2023 roku. W toku prowadzonych badań zastosowane zostały metody: analiza zawartości i treści oraz analiza danych zastanych. Aby zrealizować cel prowadzonych rozważań, sformułowano następujące pytania badawcze: Jakie media zostały wykorzystane do szerzenia dezinformacji?, Na jakiej tematyce koncentrowały się treści fałszywych narracji?, Jakie cele obrali dezinformatorzy w przypadku polskiej przestrzeni medialnej? W oparciu o pytania badawcze sformułowano hipotezy badawcze. Założono, że działaniami dezinformacyjnymi objęto przede wszystkim polską przestrzeń internetu i mediów społecznościowych. Przyjęto, że wśród fałszywych przekazów dominowała tematyka antyukraińska i antyuchodźcza. Założono, że obranymi przez dezinformatorów celami było wytworzenie u Polaków niechęci do uchodźców, a także wywołanie lęku i strachu przed wojną. W wyniku analiz wszystkie hipotezy zostały zweryfikowane pozytywnieItem Christian Democrats in Germany on Ensuring Environmental Security Through International Cooperation(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Bielawska, AgnieszkaThe aim of the article is to present the position of the Christian Democratic Union of Germany (CDU) and the Christian Social Union (CSU) on ensuring environmental security through international cooperation within the European Union and the United Nations. The election platforms published by the German Christian Democratic parties from 1990 to 2021 for the elections to the Bundestag and the European Parliament are analyzed. Celem artykułu jest przestawienie pozycji Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej Niemiec (CDU) i Unii Chrześcijańsko-Społecznej (CSU) wobec zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego poprzez międzynarodową współpracę w ramach Unii Europejskiej oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych. Analizie poddane zostały programy wyborcze na wybory do Bundestagu oraz Parlamentu Europejskiego, które zostały opublikowane przez niemieckie partie chadeckie w latach 1990–2021.Item Current Issues of Peace and Security Taking Into Account Aggressive Policy of the Russian Federation(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Nikiforenko, Volodymyr; Kuryliuk, YuriiThis article examines the issue of violation of the principle of territorial integrity (integrity) or political independence of states from 1946 to 2022. The approach is based on the study and understanding of domestic and foreign literary sources, statistics, legal acts. So, the historic, comparative, formal juridical and prognostic methods will be used. Russia gained the status of an independent entity in the international arena immediately after the collapse of the Soviet Union. Almost immediately, it began to show signs of aggression. To promote its geopolitical ambitions, it uses gaps in international law, information and psychological measures, corruption, mercenaries, collaborators, blackmail, the law of force, and tries to rewrite history. The course of military conflicts involving Russia in Moldova, Chechnya, Georgia, Syria and Ukraine shows that the scale of violations of international treaties, human rights and the rules of warfare has increased in line with the strengthening of its military capabilities. During the hostilities on the territory of independent Ukraine, Russia showed a complete list of signs of aggression, as defined by UN General Assembly Resolution 3314 (XXIX) of December 14, 1974. This shows that before the armed attack on Ukraine, the aggressor was convinced that it could not be brought to justice and punished. It also hoped that his next victim would not be able to receive international political, economic, military and social assistance. Some actions of Russia in the international arena have signs of state terrorism. During the last ten years, a fascist regime has formed in Russia. The abuse of the veto did not lead to the expulsion of the aggressor country from the UN SC. To stop Russia’s aggression and prevent similar developments in the future, the issues of improving international law, bringing to justice the political and military leadership of the republic of Belarus and Russia, improving the UN Charter, the powers of the UN General Assembly, depriving Russia of the right to participate in peacekeeping operations. W niniejszym artykule podjęto kwestię naruszenia zasady integralności terytorialnej (integralności) lub niezależności politycznej państw w latach 1946–2022. Podejście to opiera się na badaniu i zrozumieniu krajowych i zagranicznych źródeł literackich, statystyk, aktów prawnych. Wykorzystane zostaną więc metody historyczne, porównawcze, formalne prawne i prognostyczne. Ustalono, że Rosja po otrzymaniu statusu samodzielnego podmiotu na arenie międzynarodowej, zaraz po rozpadzie ZSRR, niemal natychmiast zaczęła wykazywać oznaki agresji. Aby promować swoje geopolityczne ambicje, wykorzystuje luki w prawie międzynarodowym, środki informacji i wpływu psychologicznego, korupcję, szantaż, prawo siły, najemników, kolaborantów, próbując napisać historię na nowo. Przebieg konfliktów zbrojnych Rosji w Republice Mołdawii, Czeczenii, Gruzji, Syrii i na Ukrainie pokazuje, że skala naruszeń traktatów międzynarodowych, praw człowieka i zasad prowadzenia działań wojennych rosła wraz ze wzrostem jej zdolności militarnych. Podczas działań wojennych na terytorium niepodległej Ukrainy Rosja wykazała pełną listę oznak agresji, zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 3314 (XXIX) z 14 grudnia 1974 r. Świadczy to o tym, że przed atakiem zbrojnym na Ukrainę agresor był przekonany, że nie można go ścigać i ukarać. Miał też nadzieję, że jego następna ofiara nie będzie mogła otrzymać międzynarodowej pomocy politycznej, gospodarczej, wojskowej i społecznej. Niektóre działania Rosji na arenie międzynarodowej noszą znamiona terroryzmu państwowego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat w Rosji uformował się faszystowski reżim. Nadużycie weta nie doprowadziło do wykluczenia kraju-agresora z Rady Bezpieczeństwa ONZ. Aby powstrzymać agresję Rosji i zapobiec podobnym wydarzeniom w przyszłości, zmian wymaga prawo międzynarodowe, należy też postawić przed sądem przywódców politycznych i wojskowych Republiki Białoruś i Rosji. Powinno się także uaktualnić Kartę Narodów Zjednoczonych, zmienić uprawnienia Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz pozbawić Rosję prawa udziału w operacjach pokojowych.Item “The Ukrainian Issue” at the G7 Summits in Conditions of the Russian-Ukrainian Conflict 2014–2022(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Nemych, OlenaThis article is aimed to provide an in-depth analysis of the G7 policy towards Ukraine in the context of Russian invasion 2014–2022. The hypothesis formed and verified in this paper is that since the beginning of Russian expansion on Ukraine in 2014 the G7 members have called for a negotiated process and a political solution to the conflict, but it was hardly possible to quickly adopt and implement timely and adequately decisions to resolve the crisis in the region through the bonding of global and regional security mechanisms. Thus, a comfortable field for prolonging the conflict, which has developed into a full-scale war, was formed. The research methodology is based on systemic, historical, structural and political approaches to the study of the problem. Research methods are comparative analysis, content analysis, chronological and classification methods. This study allows us to distinguish the stages of the G7 involvement in the “Ukrainian issue” in the period of 2014–2022. During these years, the group’s policy underwent three shifts in course, influenced in large part not only by the activities of Russia, but also by policy course changes of individual G7 members. The example of the nine-year unresolved local Russian-Ukrainian conflict shows that such crisis may pose a threat not only to regional, but also to global stability and there is a strong correlation between them. Celem prezentowanego artykułu jest pogłębiona analiza polityki G7 wobec Ukrainy w kontekście rosyjskiej inwazji w latach 2014–2022. Hipoteza sformowana i zweryfikowana w pracy jest taka, że od początku rosyjskiej ekspansji na Ukrainę w 2014 roku członkowie G7 wzywali do procesu negocjacyjnego i politycznego rozwiązania konfliktu, ale praktycznie nie było możliwe szybkie przyjęcie i wdrożenie w odpowiednim czasie decyzji o rozwiązaniu kryzysu w regionie poprzez sprzęgnięcie globalnych i regionalnych mechanizmów bezpieczeństwa. W ten sposób powstało dogodne pole do przedłużania konfliktu, który przerodził się w pełnoskalową wojnę. Metodologia badań opiera się na systemowych, historycznych, strukturalnych i politycznych podejściach do badania problemu. Metody badawcze to analiza porównawcza, analiza treści, metody chronologiczne i klasyfikacyjne. Niniejsze opracowanie pozwala wyróżnić etapy zaangażowania G7 w „kwestię ukraińską” w okresie 2014–2022. W tych latach polityka grupy przeszła trzy zmiany kursu, na które wpływ miały nie tylko działania Rosji, ale i również zmiany w kierunkach politycznych poszczególnych członków G7. Przykład nierozwiązanego od dziewięciu lat lokalnego konfliktu rosyjsko-ukraińskiego pokazuje, że taki kryzys może stanowić zagrożenie nie tylko dla stabilności regionalnej, ale i globalnej oraz że istnieje między nimi istotna korelacja.Item Volodymyr Zelensky’s Presidential Rhetoric as a Strategic Resource(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Hordecki, Bartosz; Nosova, BogdanaThe article exposes Volodymyr Zelenskyy’s presidential rhetoric as a strategic resource in Ukraine’s confrontation with the Russian aggressor after 24.02.2022. By grasping varied aspects of political communication exercised by the Ukrainian president, we try to explain how and why the Ukrainian state is capable of creating an effective communication campaign in times of being invaded by its powerful neighbor. According to our assumptions, it is particularly a matter of 1. clarity and relevance of goals that the head of Ukraine wants to achieve through his rhetoric, 2. inclusiveness of the formula that Zelenskyy uses to demonstrate the essence of being Ukrainian and contributing to Ukrainian culture; 3. his artistic proficiency which helps him in identifying the proper means of persuading broad audiences to his narrative and agenda. To verify the accuracy of the hypotheses, we employed theoretical concepts of logos, ethos, and pathos in the course of analysing chosen speeches delivered by the Ukrainian president. Moreover, the notions of “facilitating leadership” proposed by George C. Edwards III, and the “Medici Effect” coined by Frans Johansson are involved. The outcomes of the work confirmed our expectations. The high quality and strategic meaning of Zelenskyy’s statements after 24.02.2022 come from three main sources, i.e., 1. transparent and justified message; 2. the unifying qualities of the speaker; 3. his persuasive skilfulness. Artykuł ukazuje retorykę prezydencką Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny, który Ukraina wykorzystuje w konfrontacji z rosyjskim agresorem po 24.02.2022 roku. Uchwytując różne aspekty komunikacji politycznej prowadzonej przez ukraińskiego prezydenta, staramy się wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego państwo ukraińskie potrafiło podjąć skuteczną kampanię komunikacyjną w czasach inwazji ze strony potężnego sąsiada. Zgodnie z naszymi założeniami jest to w szczególności kwestia: 1) jasności i trafności celów, które głowa Ukrainy chce osiągnąć poprzez swoją retorykę; 2) inkluzywności formuły, której używa Zełenski, aby zademonstrować istotę bycia Ukraińcem i wkładu w ukraińską kulturę; 3) jego biegłości artystycznej, która pomaga w identyfikacji właściwych środków przekonujących szeroką publiczność do jego narracji i programu. Weryfikując trafność postawionych hipotez, wykorzystaliśmy teoretyczne koncepcje logosu, etosu i patosu, by przeanalizować wybrane przemówienia wygłoszone przez ukraińskiego prezydenta. Ponadto odnieśliśmy się do modelu „przywództwa wzmacniającego” w ujęciu George’a C. Edwardsa III, a także zjawiska, które Frans Johansson określił mianem „efektu medycejskiego”. Wyniki pracy potwierdziły nasze oczekiwania. Wysoka jakość i strategiczne znaczenie wypowiedzi Zełenskiego po 24.02.2022 r. wynikają z trzech głównych źródeł, tj. 1) przejrzystego i uzasadnionego przekazu; 2) jednoczących cech mówcy; 3) jego umiejętności perswazyjnych.Item Analysis of Potential Threats to the Critical Infrastructure of the 31st Tactical Air Base, in the Context of the Security of the Poznan Agglomeration(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Geppert, Karol; Konieczny, JerzyThe main purpose of the article is an attempt to analyze the potential threats to the critical infrastructure of the 31st Tactical Air Base in Poznań-Krzesiny in terms of the security of the Poznań agglomeration. The main threats that may occur have been indicated in the context of military, non-military, asymmetric or hybrid activities. In addition, the mortgage effects of the actions taken, which can have a measurable impact on the safety of the Poznań agglomeration, were discussed and presented. An additional thread in the article is the indication of the existing threats that took place in the area of the Poznań-Krzesiny military airport, which could threaten the functioning of the critical infrastructure located in the area of the 31st Tactical Air Base and the critical infrastructure located in the area of the Poznań agglomeration. The article does not contain any information or data defined as classified information in accordance with Ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych. Głównym celem artykułu jest próba analizy potencjalnych zagrożeń infrastruktury krytycznej 31. Bazy Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu-Krzesinach w aspekcie bezpieczeństwa aglomeracji poznańskiej. Wskazano główne zagrożenia mogące wystąpić w kontekście podjęcia działań o charakterze militarnym, niemilitarnym, a także o charakterze asymetrycznym lub hybrydowym. Ponadto omówiono i przedstawiono hipotetyczne skutki podejmowanych działań, które w wymierny sposób mogą wpłynąć na bezpieczeństwo aglomeracji poznańskiej. Dodatkowym wątkiem w artykule jest wskazanie zaistniałych zagrożeń, jakie miały miejsce w rejonie lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny, a które mogły zagrażać funkcjonowaniu infrastruktury krytycznej zlokalizowanej na terenie 31. Bazy Lotnictwa Taktycznego oraz infrastruktury krytycznej znajdującej się w obszarze aglomeracji Poznańskiej. W artykule nie umieszczono żadnych informacji ani danych definiowanych jako informacja niejawna, zgodnie z Ustawą z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.Item In the pursuit of raw materials independence. A comparative analysis of Donald Trump and Joe Biden policies towards rare earth elements(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Kamprowski, RafałThe main aim of the presented article is to find similarities and differences in the approach to the strategic role of rare earth elements during the presidencies of Donald Trump and Joe Biden in the United States of America. Rare earth elements are the core instruments of modern technological development in many areas and fields – both civil and military. Due to their growing importance, they have been the object of political rivalry between the People’s Republic of China and the United States of America for at least twenty years. The increasing global demand for rare earth elements and their strategic importance in various industries has highlighted the issue of the approach of political leaders to these critical minerals, espiecialy when it comes to ensuring secure and sustainable supply chain. The research problem of the considerations undertaken in this article is to assess implications and effectiveness of Donald Trump and Joe Biden Policies towards rare earth elements. The research shows that while both administrations recognized the significance of rare earth elements, their approaches differed in terms of priorities, strategies, and emphasis on environmental sustainability. Celem niniejszego artykułu jest znalezienie podobieństw i różnic w podejściu do strategicznej roli metali ziem rzadkich w okresie prezydentury Donalda Trumpa i Joe Bidena w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Metale ziem rzadkich stanowią fundament współczesnego rozwoju technologicznego w wielu dziedzinach – zarówno cywilnych, jak i wojskowych. Ze względu na rosnące znaczenie, od co najmniej dwudziestu lat są przedmiotem rywalizacji politycznej między Chińską Republiką Ludową a Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Rosnące globalne zapotrzebowanie na pierwiastki ziem rzadkich i ich strategiczne znaczenie w różnych gałęziach przemysłu uwypukliło problematykę podejścia przywódców politycznych do tych krytycznych minerałów, zwłaszcza jeśli chodzi o zapewnienie bezpiecznego i zrównoważonego łańcucha dostaw. Problemem badawczym rozważań podjętych w niniejszym artykule jest ocena implikacji i skuteczności polityki Donalda Trumpa i Joe Bidena wobec pierwiastków ziem rzadkich. Z przeprowadzonych badań wynika, iż chociaż obie administracje uznawały kluczowe znaczenie metali ziem rzadkich, ich podejście różniło się pod względem priorytetów, strategii i nacisku na problematykę zrównoważenia środowiskowego.Item The Role of the Visegrad Group in the European Security System(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Bąk-Pitucha, AnetaThe changes taking place in Central and Eastern Europe, which began in 1989, included pri-marily the internal and foreign policy of the four countries that make up the Visegrad Group, i.e. the Czech Republic, Poland, Slovakia and Hungary. The transformations also concerned rela-tions with the newly formed states after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) and the course of European and Euro-Atlantic integration. The aim of the article is to indicate the role of the Visegrad Group in the European security system, especially in the face of the war in Ukraine or the migration crisis. An important element of the functioning of this regional organization is its cooperation with the EU or with other organizations. The research hypothesis is as follows: the future of the Visegrad Group makes sense and brings its members more benefits than losses. The article uses the analysis method. The key issue that needs to be answered will be the prospect of further activity of the Visegrad Group in the face of new threats. Will the member states of the Visegrad Group meet the challenges of the twenty-first century? Will they play an important role in shaping European security? Przemiany zachodzące w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały początek w 1989 r., obejmowały przede wszystkim politykę wewnętrzną i zagraniczną czterech państw, które two-rzą Grupę Wyszehradzką, tj. Czechy, Polskę, Słowację i Węgry. Przeobrażenia dotyczyły także relacji z nowo powstałymi państwami po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Ra-dzieckich (ZSRR) oraz przebiegu integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Celem artykułu jest wskazanie roli Grupy Wyszehradzkiej w systemie bezpieczeństwa europejskiego, szczególnie w obliczu wojny w Ukrainie czy też kryzysu migracyjnego. Ważkim elementem funkcjonowa-nia tejże organizacji o charakterze regionalnym jest jej współpraca z UE czy z innymi organiza-cjami. Hipoteza badawcza brzmi następująco: przyszłość Grupy Wyszehradzkiej ma sens oraz przynosi swoim członkom więcej korzyści niż strat. W artykule zastosowano metodę analizy. Kluczowym zagadnieniem, które wymaga udzielenia odpowiedzi, będzie perspektywa dalszej działalności Grupy Wyszehradzkiej w obliczu nowych zagrożeń. Czy państwa członkowskie Grupy Wyszehradzkiej sprostają wyzwaniom XXI wieku? Czy odegrają istotną rolę w kształto-waniu bezpieczeństwa europejskiego?Item The Spirit of Terrorism – its Contemporary Evolution and Escalation(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Wojciechowski, SebastianFrom the editorItem Iran’s Anti-Western Rhetoric as a Sign of Potential Threat to the International Community(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Dančo, JánThe aim of this paper is to shed light on some of the views of Iran’s supreme political and spiritual leader on Western countries. The paper is based on information obtained through quantitative content analysis of texts and the method of semi-structured interviews with leading Czech and Slovak experts in the field of the Middle East. A number of research questions can also be defined: What are the Iranian regime’s main accusations against Western countries? To what extent should these statements be taken seriously? Does Iran pose a potential threat to the international community on the basis of this hostile rhetoric? As the analysis shows, although some of these statements are based on a realistic basis, the rest constitute a well thought-out propaganda concept with which the local regime is trying to cover its own shortcomings or to win the favour of the local population. Celem niniejszego opracowania jest rzucenie światła na niektóre poglądy najwyższego politycznego i duchowego przywódcy Iranu dotyczące państw zachodnich. Artykuł opiera się na informacjach uzyskanych dzięki ilościowej analizie treści tekstów oraz metodzie wywiadów półstrukturalnych z czołowymi czeskimi i słowackimi ekspertami w dziedzinie Bliskiego Wschodu. Zdefiniowano następujące pytania badawcze: Jakie są główne zarzuty reżimu irańskiego wobec państw zachodnich?, Na ile należy traktować te wypowiedzi poważnie?, Czy na podstawie tej wrogiej retoryki Iran stanowi potencjalne zagrożenie dla społeczności międzynarodowej? Jak wynika z przeprowadzonej analizy, choć część z tych wypowiedzi oparta jest na realistycznych podstawach, to pozostałe stanowią przemyślaną koncepcję propagandową, za pomocą której tamtejszy reżim stara się przykryć własne niedociągnięcia lub zdobyć przychylność miejscowej ludności.Item The Problem of Migration from Sub-Saharan Africa to Algeria in the Twenty-First Century(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Voytyuk, OksanaIn the twenty-first century, there was a sharp increase in migration from sub-Saharan Africa to Algeria, and the Sahel zone became a hot stop for illegal human smuggling. Some immigrants go to the north of the country to continue their journey to Europe; others remain in Algeria, treating it as a destination country and do not continue their journey. Algeria has been repeatedly accused of using illegal practices against migrants, such as deportations, pushbacks, and detentions. The aim of the article is to try to assess the scale of the problem of illegal immigration in Algeria based on available statistical data and their periodisation. The main routes taken by migrants will be described, as well as the basic principles of migration policy in Algeria. The following hypotheses were put forward: 1) Algeria is mainly a transit country for migrants from sub-Saharan Africa; 2) The main irregular migration routes lead from the Sahel zone; 3) There is unequal treatment of people in terms of violations of Algerian law (division into Algerians and others). For the purposes of the article, the following research methods were used – analysis and synthesis, comparative method, statistical method, and systemic approach. W XXI wieku nastąpił gwałtowny wzrost migracji z Afryki Subsaharyjskiej do Algierii, a strefa Sahelu stała się, głównym miejscem nielegalnego przemytu ludzi. Niektórzy imigranci udają się na północ kraju, aby kontynuować podróż do Europy; inni pozostają w Algierii, traktując ją jako kraj docelowy i nie odbywają dalszej podróży. Algieria była wielokrotnie oskarżana o stosowanie wobec migrantów nielegalnych praktyk, takich jak deportacje, pushbacki, zatrzymania. Celem artykułu jest próba oceny skali problemu nielegalnej imigracji do Algierii na podstawie dostępnych danych statystycznych i ich periodyzacji oraz opisanie głównych sposobów przemytu ludzi oraz scharakteryzowanie podstawowych zasad polityki migracyjnej. Dlatego też postawiono następujące hipotezy: 1) Algieria jest głównie państwem tranzytowym dla migrantów z Afryki Subsaharyjskiej; 2) Główne szlaki nielegalnych migracji prowadzą ze strefy Sahelu; 3) Odnotowuje się nierówne traktowanie osób pod względem łamania algierskiego prawa (podział na Algierczyków i innych). Na potrzeby artykułu zostały wykorzystane następujące metody badawcze – analiza i synteza, metoda komparatystyczna, statystyczna oraz podejście systemowe.Item Iran’s Attempted Denuclearization and the Legality of Nuclear Weapons Use Under International Law(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Maciejewski, RobertThe main research problem of the thesis was defined in the form of a question: what are the legal grounds for the use of nuclear weapons in the face of the current legal regulations at the international level? A secondary goal, however, was to identify economic sanctions in the face of Iran’s disatomization. The following research methods were used in the work: definition, which allowed for the definition of the uniqueness of terms, analysis and synthesis, which allowed for appropriate interpretation of the existing data, induction and deduction, which allowed for finding answers to the research questions considered in the work. The study also uses the analysis of sources, monographs and scientific articles dealing with the studied subject. Celem przedmiotowego artykułu jest analiza i ocena obecnej wykładni prawa w zakresie legalności użycia broni jądrowej. Główny problem badawczy pracy określono w formie pytania: jakie są podstawy prawne użycia broni jądrowej w obliczu obecnych unormowań prawnych na płaszczyźnie międzynarodowej? Celem pobocznym natomiast było wskazanie sankcji gospodarczych w obliczu dezatomizacji Iranu. W artykule zastosowano następujące metody badawcze: definiowanie, które pozwoliło na określenie jednoznaczności terminów, analizę i syntezę, które pozwoliły na odpowiednią interpretacje zastanych danych, indukcję i dedukcję, które pozwoliły na znalezienie odpowiedzi na rozważane w pracy pytanie badawcze. W pracy zastosowano również analizę źródeł, monografii, artykułów naukowych traktujących o badanej tematyce.Item The United States and Ukraine’s Aspirations for NATO Membership(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Jureńczyk, ŁukaszThe aim of the article is to analyze and evaluate the attitude of the United States towards Ukraine’s aspirations for NATO membership after the Cold War. Particular attention was paid to the period after the outbreak of war in 2022. The main research problem is the following questions: What role does Ukraine play in the US-Russia geostrategic rivalry after the Cold War? Has the United States been determined and consistent in supporting Ukraine’s aspirations for NATO membership after the Cold War? Has the outbreak of war in Ukraine in 2022 affected the US attitude towards Ukraine’s aspirations for NATO membership? The United States supported NATO’s “open door” policy, including the possibility of joining the Alliance by post-Soviet states, including Ukraine. However, international factors and the situation in Ukraine meant that the US was not determined to finalize this process, and the approach of individual US administrations to this issue fluctuated. The outbreak of war in Ukraine in 2022 caused the US to postpone the issue of Ukraine’s possible membership in NATO for the post-war period. During the research, experts and scientists from research centers in Washington D.C. and New York were interviewed. The method of content analysis of text sources was also used. Celem artykułu jest analiza i ocena postawy Stanów Zjednoczonych wobec aspiracji Ukrainy członkostwa w NATO po zimnej wojnie. Szczególna uwaga poświęcona została okresowi po wybuchu wojny w 2022 roku. Główny problem badawczy stanowią następujące pytania: Jaką rolę odgrywa Ukraina w geostrategicznej rywalizacji USA–Rosja po zimnej wojnie? Czy Stany Zjednoczone były zdeterminowane i konsekwentne w poparciu ukraińskich aspiracji członkostwa w NATO po zimnej wojnie? Czy wybuch wojny w Ukrainie w 2022 roku wpłynął na postawę USA wobec ukraińskich aspiracji członkostwa w NATO? Stany Zjednoczone popierały politykę „otwartych drzwi” NATO, w tym możliwość wstąpienia do Sojuszu państw postsowieckich, włącznie z Ukrainą. Czynniki międzynarodowe i sytuacja w Ukrainie powodowały jednak, że USA nie były zdeterminowane do finalizacji tego procesu, a podejście poszczególnych administracji amerykańskich wobec tej kwestii ulegało wahaniom. Wybuch wojny w Ukrainie w 2022 roku spowodował, że USA odłożyło kwestię ewentualnego członkostwa Ukrainy w NATO na okres powojenny. Podczas badań przeprowadzono wywiady z ekspertami i naukowcami z ośrodków badawczych z Waszyngtonu i Nowego Jorku. Skorzystano również z metody analizy źródeł tekstowych.Item Neoauthoritarianism as a Challenge to Global Security(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Khoma, Nataliia; Nikolayeva, MaiiaThe purpose of the study is to determine the features of neoauthoritarianism as a political regime, its tools, and consequences for global security. It is reasoned that neoauthoritarianism is an undemocratic system of methods and means of exercising centralized state power, which is characterized by the formalisation of democratic principles, institutions and procedures, and the use of digitalization to realize the goals of the regime. The features and tools of neoauthoritarianism are systematized, and the probable consequences of neoauthoritarianism on a global scale are assessed. The following features of neoauthoritarian regimes are determined: reduction of the role of ideology; integration into the global capitalist economy; imitation of a democratic facade; covert forms of pressure and control, manipulation, propaganda; providing a legal basis for any undemocratic initiatives; using the advantages of democratization, globalization, digitalization to achieve the regime’s destructive goals, etc. The following tools of neoauthoritarian influence are determined: power tools, tools of influence within the scope of “soft power,” tools of subversion, tools for changing values, electoral tools, tools of pressure on international organizations, etc. It is proven that due to neoauthoritarian intervention, the risks to global security are increased. The main consequence of ascending neoauthoritarianism on a global scale is the fact that neoauthoritarian regimes have endangered democracy as the dominant global model, reshaping the global security architecture. Celem badania jest określenie cech neoautorytaryzmu jako reżimu politycznego, jego narzędzi oraz konsekwencji dla bezpieczeństwa globalnego. Twierdzi się, że neoautorytaryzm jest niedemokratycznym systemem metod i środków sprawowania scentralizowanej władzy państwowej, który charakteryzuje się formalną konsolidacją zasad, instytucji i procedur demokratycznych, wykorzystaniem cyfryzacji do realizacji celów reżimu. Usystematyzowano cechy i narzędzia neoautorytaryzmu oraz oceniono prawdopodobne konsekwencje neoautorytaryzmu w skali globalnej. Cechami reżimów neoautorytarnych są: redukcja roli ideologii; integracja z globalną gospodarką kapitalistyczną; imitacja demokratycznej fasady; ukryte formy nacisku i kontroli, manipulacje, propaganda; zapewnienie podstawy prawnej dla wszelkich niedemokratycznych inicjatyw; wykorzystywanie zalet demokratyzacji, globalizacji, cyfryzacji do realizacji destrukcyjnych celów reżimu itp. Narzędzia wpływu neoautorytarnego definiuje się jako: narzędzia siłowe, narzędzia wpływu w zakresie „soft power”, narzędzia wywrotowe, narzędzia zmiany wartości, narzędzia wyborcze, narzędzia nacisku na organizacje międzynarodowe itp. Udowodniono, że w wyniku interwencji neoautorytarnych wzrastają zagrożenia dla bezpieczeństwa globalnego. Główną konsekwencją wzrostu neoautorytaryzmu w skali globalnej jest to, że reżimy neoautorytarne zagroziły demokracji jako dominującemu modelowi globalnemu, przekształcają globalną architekturę bezpieczeństwa.Item Inter-Clan Conflicts and the Long Journey to State-Building in Somalia – Internal and International Effects(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2023) Gemechu, Degefe KebedeThe main purpose of the article is to investigate and analyze the inter-clan conflict and its consequences as well as the role of subregional and international organizations such as African Unions in conflict resolution and peace-building efforts in Somalia. Compared to various regions in Africa, the Horn of Africa was the region that was the most affected by internal and external conflicts. In this region, Somalia faced not only Clan problems but also suffered from rule dictatorial rules. The research hypothesis states that, traditional social structures, comprising of the clan and sub-clan identity are the main factors of disagreement and the international community peace initiatives couldn’t bring lasting peace in Somalia. Investigation questions include: What are the root causes of Somali conflict? What are the effects of the role of regional and international organizations in Somali conflict resolution? Despite being the most homogeneous nations in Africa, why did Somalis have one of the longest civil wars in the Horn of Africa? The tension in Somalia which began after the downfall of the central government in Somalia in 1991 convoluted the well-being of the citizens in the region. Among the states of the Horn of Africa, Somalia turned out to be one the most affected regarding instability and humanitarian and political turmoil. This article tries to explore the main problems Somalia faced after the end of the Cold War, the consequences of the conflict and other issues related to social and political problems taken place in Somalia. The research mainly depends on the qualitative method of data collection analysis. Głównym celem artykułu jest zbadanie i analiza konfliktu międzyklanowego i jego konsekwencji, a także roli organizacji subregionalnych i międzynarodowych, takich jak Unia Afrykańska, w rozwiązywaniu konfliktów i budowaniu pokoju w Somalii. W porównaniu z różnymi regionami Afryki, Róg Afryki był i jest regionem najbardziej dotkniętym konfliktami wewnętrznymi i zewnętrznymi. W tym regionie Somalia borykała się nie tylko z problemami klanowymi, ale także cierpiała z powodu rządów dyktatorskich. Hipoteza badawcza artykułu stwierdza, że tradycyjne struktury społeczne, na które składa się tożsamość klanowa i podklanowa, są głównymi czynnikami konfliktu, a inicjatywy pokojowe społeczności międzynarodowej nie przyniosły trwałego pokoju w Somalii. Pytania badawcze obejmują: Jakie są podstawowe przyczyny konfliktu somalijskiego? Jakie są skutki zaangażowania organizacji regionalnych i międzynarodowych w rozwiązywaniu konfliktów w Somalii? Dlaczego Somalijczycy, mimo że są najbardziej jednorodną grupą etniczną w Afryce, stoczyli jedną z najdłuższych wojen domowych w Somalii? Konflikt w Somalii, który zaczął się po upadku rządu centralnego w 1991 r., doprowadził do biedy i nędzy mieszkańców. Wśród państw Rogu Afryki Somalia okazała się jednym z najbardziej dotkniętych niestabilnością, kryzysami humanitarnymi i politycznymi. W artykule podjęto próbę zbadania głównych problemów, z jakimi borykała się Somalia po zakończeniu „zimnej wojny”, konsekwencji konfliktu oraz innych kwestii związanych z problemami społecznymi i politycznymi. Badania opierają się głównie na jakościowej metodzie analizy zbieranych danych.