2013, Vol. 49. Procedura rekrutacyjna na studia jako mechanizm selekcji społecznej
Permanent URI for this collection
Jeśli chcesz przejrzeć artykuły znajdujące się w tej kolekcji wybierz przycisk Tytuł
Browse
Recent Submissions
Item Procedura rekrutacyjna na studia jako mechanizm selekcji społecznej (CPP RPS 49/2013)(Center for Public Policy Research Papers Series, 2013) Wasielewski, KrzysztofWśród wielu zmian, jakie zaszły w obszarze edukacji w ciągu ostatnich dwudziestu lat, a mających wpływ na dostęp młodzieży do studiów wyższych, do ważniejszych należała niewątpliwie rezygnacja z przeprowadzania procedury egzaminacyjnej na studia na rzecz zewnętrznego egzaminu maturalnego (tzw. „nowej matury”). Przed zmianą procedura selekcjonująca uczniów składała się z dwóch mechanizmów. Szkoła średnia – upraszczając nieco sprawę – przeprowadzała egzamin maturalny w formie pisemnej i ustnej. Dopiero jego zdanie uprawniało maturzystę do ubiegania się o przyjęcie na studia. Drugim mechanizmem zarządzała wyższa uczelnia, która dysponowała prawem przeprowadzania dodatkowej selekcji na studia kandydatów, którzy się o to ubiegali. Elementami tej procedury zazwyczaj były: konkurs świadectw, bądź/i stosowny egzamin (pisemny bądź/i ustny). Decyzja o tym, czy postępowanie takie zostanie wprowadzone, a także jego forma i charakter leżały w gestii władz uczelni bądź poszczególnych jej jednostek. Patrząc z perspektywy mechanizmów selekcjonujących młodzież w drodze na studia wyższe, warto zwrócić uwagę, iż pierwotnym (pomijając wcześniejsze procesy różnicowania się młodzieży) kryterium selekcjonującym był – mający charakter formalny – egzamin maturalny (selekcja kierowana), kolejnym mechanizm wyboru uczelni przez maturzystę (selekcja spontaniczna – autoselekcja), końcowym zaś kolejny egzamin formalny na studiach wyższych (selekcja kierowana). Po zmianie procedura ta uległa dosyć istotnej zmianie. Pierwotnym mechanizmem selekcyjnym pozostała matura (selekcja kierowana), lecz dwa pozostałe elementy wpisujące się w próg selekcyjny mają już charakter selekcji spontanicznej (autoselekcji). Są to wybór poziomu matury, na jakim uczeń decyduje się ją zdawać (a także, czy zdaje i jeśli tak, to jakie przedmioty dodatkowe) oraz wybór wyższej uczelni, na której chciałby studiować2. Zatem zmiana jaka nastąpiła w całości procedury prowadzącej na wyższą uczelnię polegała na rezygnacji ze znaczącej części procedury formalnej (selekcji kierowanej), jaką była procedura egzaminacyjna na studiach wyższych, i rozszerzenia procedury nieformalnej (selekcji spontanicznej), jaką jest wybór poziomu zdawanej matury oraz wyższej uczelni, w której młodzież chciałaby studiować.