Językowe wykładniki tożsamości w dyskursie politycznym dziewiętnastowiecznej prasy poznańskiej
Loading...
Date
2011-05-27T13:50:09Z
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
The language expressions of identity in political discourse in the nineteenth century press in Poznań
Abstract
Niniejsza rozprawa ma na celu ukazanie, w jaki sposób, za pomocą jakich środków językowych, poznańska prasa dziewiętnastego wieku wpływała na budowanie i utrwalanie tożsamości narodowej Polaków, w jaki sposób kreowała wizerunek NAS – Polaków pod zaborami. W związku z tym, iż zdaniem Martina Bubera „Człowiek staje się Ja w kontakcie z Ty”, niezbędne wydaje się skonfrontowanie obrazu Polaków z wizerunkiem zaborców (Prusaków, wrogów), czyli owych „obcych”. Bycie Polakiem w tym świecie oznaczało bycie ofiarą, polska tożsamość zatem została ukonstytuowana poprzez cierpienie. Jak zauważa Sebastian Duda, na tożsamość ofiary składają się: doświadczenie krzywdy oraz poczucie niewinności. Wspólnota uczuć i doświadczeń nadawcy i odbiorcy, sprawiała, że tworzyli oni pewną grupę społeczną połączoną różnego rodzaju więzami. Jako wspólnota skupiona wokół idei obrony tożsamości, Polacy pod zaborami wytworzyli swoisty język. Przede wszystkim cechuje go wysoki stopień perswazyjności, stereotypizacja prezentowanych treści oraz kreowanych wizerunków swojego i obcego, tworzenie jednoznacznie negatywnego obrazu obcego – wroga, sakralizacja pojęcia ojczyzna oraz sakralizacja wizerunku swojego, dominacja emocjonalności w tekstach na niekorzyść ich merytoryczności, częste posługiwanie się językiem religijnym. Należy dodać, iż zasadniczo w analizowanych tekstach nie pojawiło się nic czego by do tej pory w tekstach polskich nie było, jednakże układ stosowanych zabiegów, a przede wszystkim ich intensyfikacja jest czymś szczególnym. Trudno zatem mówić o oryginalności prasy poznańskiej okresu zaborów, nie można jednakże nie docenić jednak roli, jaką odegrała w walce o przetrwanie polskiej tożsamości narodowej, walce o uświadomienie polskości chłopów zagrożonych niemiecką propagandą.
This main aim of this thisis is to identify the ways and language means employed by the 19th century press published in Poznań to create and preserve the national identity of Poles, to create the picture of US – Poles during the occupation. Taking into consideration Martin Buber’s statement: „A man becomes I in contact with You”, it seems indispensable to confront a view of Poles with the image of occupants (the Prussians, enemies), that is “the other”. The analysis shows that Polish reality under the Prussian occupation was a stereotypic reality based on messianic ideas. Being a Pole in this world meant being a victim, so Polish identity was constructed on suffering. According to Sebastian Duda, the identity of a victim is created by the experience of harm and the feeling of innocence. The community of emotions and shared experience of a sender and receiver resulted in building of a social group connected with various bonds. As a community focused around the idea of defending Polish identity, the Poles during the partition created their own language. First of all, this language is highly peruasive, the content and the images of “us” and “others” are stereotypic, the view of the enemy is always negative, the idea of nation and the image of “us” is sacrified, the emotional side of the text is more important than the subject matter, the religious language is very often omnipresent. The press published in Poznań at that time was not very original in the language use, however we must appreciate the role it played in defending Polish identity, in raising the peasants’ awareness of that identity in times when it was seriously threatened by German propaganda.
This main aim of this thisis is to identify the ways and language means employed by the 19th century press published in Poznań to create and preserve the national identity of Poles, to create the picture of US – Poles during the occupation. Taking into consideration Martin Buber’s statement: „A man becomes I in contact with You”, it seems indispensable to confront a view of Poles with the image of occupants (the Prussians, enemies), that is “the other”. The analysis shows that Polish reality under the Prussian occupation was a stereotypic reality based on messianic ideas. Being a Pole in this world meant being a victim, so Polish identity was constructed on suffering. According to Sebastian Duda, the identity of a victim is created by the experience of harm and the feeling of innocence. The community of emotions and shared experience of a sender and receiver resulted in building of a social group connected with various bonds. As a community focused around the idea of defending Polish identity, the Poles during the partition created their own language. First of all, this language is highly peruasive, the content and the images of “us” and “others” are stereotypic, the view of the enemy is always negative, the idea of nation and the image of “us” is sacrified, the emotional side of the text is more important than the subject matter, the religious language is very often omnipresent. The press published in Poznań at that time was not very original in the language use, however we must appreciate the role it played in defending Polish identity, in raising the peasants’ awareness of that identity in times when it was seriously threatened by German propaganda.
Description
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Zakład Historii Języka Polskiego
Sponsor
Keywords
Tożsamość, Identity, Prasa, Press, Perswazja, Persuasion