Ekopoetyki (nie)możliwe. Natura w poezji kobiet po 1989 roku

Loading...
Thumbnail Image

Date

2021

Editor

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Title alternative

Ecopoetics (im)possible. Nature in women's poetry after 1989

Abstract

Rozprawa doktorska została poświęcona problematyce natury wyłaniającej się z polskiej poezji pisanej przez kobiety po 1989 roku, analizowanej z ekokrytycznej perspektywy. Podstawowym wyzwaniem pracy było zbadanie relacji zachodzących między piszącym podmiotem, wierszem i nie-ludzką przyrodą, a także językowych strategii ustanawiania tychże zależności. Aporetyczną oś refleksji badawczej wyznaczył z jednej strony namysł nad językiem poetyckim, rozumianym jako struktura mogąca wykonywać pracę ekologiczną, z drugiej zaś pytanie o (nie)możliwość wypracowania uniwersalnego modelu sprawczej, ekologicznej narracji. Projekty (eko)poetyckie, analizowane w pierwszej kolejności, odnoszą się do pytania o źródła, z konieczności naruszając cezurę roku 1989. Stąd obecność Urszuli Kozioł, Krystyny Miłobędzkiej, a także Wisławy Szymborskiej. Następnie, uwzględniając wyłaniającą się z dobranego materiału poetyckiego przekrojowość i pokoleniowość oraz zróżnicowanie obecne w indywidualnych projektach, interpretacji poddana została poezja Marzanny Bogumiły Kielar, Elżbiety Michalskiej, Julii Fiedorczuk, Urszuli Zajączkowskiej oraz poetyckie przedsięwzięcia poetek urodzonych w latach 80. i 90. Wgląd w poezję najnowszą, pozwolił poszukać odpowiedzi na pytanie o reakcję literatury na współczesne problemy, tendencje i przemiany światopoglądowe oraz ich potencjalny wpływ na kształt natury współtworzonej w wierszu.
The doctoral dissertation was dedicated to the issues of nature emerging from Polish poetry written by women after 1989, analyzed from an ecocritical perspective. The main challenge of the work was to study the relations between the writing subject, the poem and non-human nature, as well as the linguistic strategies of establishing these relations. The aporetic axis of the research reflection was determined, on the one hand, by the reflection on poetic language, understood as a structure capable of performing ecological work, and, on the other hand, by the question about the (im)possibility of developing an universal model of causal, ecological narration. The (eco)poetic projects that were analyzed in the first place, refer to the question of the sources, necessarily breaking the caesura of 1989. Therefrom the presence of Urszula Kozioł, Krystyna Miłobędzka and Wisława Szymborska. Next, taking into consideration the cross-sectional and generational nature that emerged from the selected poetic material, as well as the diversity present in individual projects, the poetry of Marzanna Bogumiła Kielar, Elżbieta Michalska, Julia Fiedorczuk, Urszula Zajączkowska were interpreted, as well as, poetic undertakings of the youngest poets, born in the 1980s and 1990s. This insight into the newest poetry, made it possible to look for an answer to the question of how literature reacts to contemporary problems, tendencies and worldview transformations, as well as their potential impact on the shape of nature co-created in a poem.

Description

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej

Sponsor

Keywords

ekopoetyka, ekokrytyka, natura, poezja kobiet, poezja współczesna, ecopoetics, ecocriticism, nature, women's poetry, contemporary poetry

Citation

Seria

ISBN

ISSN

DOI

Title Alternative

Rights Creative Commons

Creative Commons License

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego