Miejsce zwykłego pobytu dziecka jako podstawa jurysdykcji krajowej w rozporządzeniu Rady (UE) 2019/1111 z dnia 25 czerwca 2019 roku w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę
Loading...
Date
2024
Authors
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
The habitual residence of a child as a basis for jurisdiction in Council Regulation (EU) 2019/1111 of 25 June 2019 on jurisdiction, the recognition and enforcement of decisions in matrimonial matters and the matters of parental responsibility, and on international child abduction
Abstract
Celem niniejszej pracy jest ukazanie miejsca zwykłego pobytu dziecka jako podstawy jurysdykcji krajowej w rozporządzeniu nr 2019/1111 w szerokim kontekście, uwzględniającym również teoretycznoprawne rozważania dotyczące istoty i budowy normy jurysdykcyjnej oraz zarys historii kształtowania się kryterium miejsca zwykłego pobytu jako łącznika jurysdykcyjnego i kolizyjnego w dziedzinie prawa międzynarodowego w XX wieku, a także zwięzłą charakterystykę pozostałych łączników personalnych. Interpretacja pojęcia „miejsce zwykłego pobytu dziecka” w rozporządzeniu nr 2019/1111 musi również uwzględniać ogólne cele europejskiego prawa procesowego cywilnego i założenia współpracy sądowej w dziedzinie prawa rodzinnego, a także motywy, jakie przyświecały unijnemu pracodawcy przy uchwalaniu omawianego rozporządzenia i jego poprzedników. Niniejsza praca ma nadto na celu udzielenie odpowiedzi na wątpliwości pojawiające się w praktyce przy ustalaniu jurysdykcji krajowej na podstawie łącznika miejsca zwykłego pobytu dziecka. W związku z tym zawarte w niej rozważania obejmują również problematykę współstosowania przepisów rozporządzenia nr 2019/1111 i kodeksu postępowania cywilnego. Punktem wyjścia do przeprowadzonych badań było przeświadczenie o zasadniczym znaczeniu pojęcia „miejsce zwykłego pobytu dziecka” dla wykładni wszystkich przepisów rozporządzenia nr 2019/1111.
The aim of this paper is to show the child's habitual residence as a basis for jurisdiction in Regulation No 2019/1111 in a broad context, also taking into account theoretical and legal considerations on the essence and construction of the jurisdictional norm and an outline of the history of the formation of the habitual residence criterion as a jurisdictional and conflict-of-law connecting factor in the field of international law in the twentieth century, as well as a brief characterisation of the other personal connecting factors. The interpretation of the concept of 'habitual residence of the child' in Regulation 2019/1111 must take into account the general aims of European civil procedural law and the objectives of judicial cooperation in the field of family law, as well as the motives of the EU legislator in enacting this Regulation and its predecessors. This work also seeks to answer doubts that arise in practice when determining jurisdiction on the basis of the child's habitual residence connecting factor. Consequently, the considerations included in it also cover the issue of the co-application of the provisions of Regulation No 2019/1111 and Polish Code of Civil Procedure. The starting point for the research carried out was the conviction that the concept of the child's habitual residence is essential for the interpretation of all the provisions of Regulation No 2019/1111.
Description
Wydział Prawa i Administracji
Sponsor
Keywords
jurysdykcja krajowa, europejskie prawo procesowe cywilne, międzynarodowe prawo rodzinne, dobro dziecka, odpowiedzialność rodzicielska, jurisdiction, UE's civil procedure law, international family law, the best interests of a child, parental responsorialny