Logika Dharmakīrtiego
Loading...
Date
2014
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Abstract
Celem artykułu jest rekonstrukcja logiki Dharmakīrtiego (550-620 n.e.), wieńczącej rozwój
klasycznej logiki buddyjskiej i - generalizując - indyjskiej. Dla jej właściwego zrozumienia przedstawiam
pokrótce nominalistyczną ontologię, dualistyczną epistemologię i przyczynową teorię znaczenia Hindusa,
wyłożoną przede wszystkim w ,,Pramāṇavārttice". Pokazuję, iż w ślad za Dignāgą, Dharmakīrti upraszcza
sylogizm do twierdzenia, przesłanki i konkluzji. Na podstawie potrójnego kryterium dobrej przesłanki Hindus
uznaje za słuszne tryby znane Zachodowi jako ,,Barbara" i ,,Cesare". W dalszej części artykułu wskazuję
na najnowsze adaptacje logiki Dharmakīrtiego: epistemiczną interpretację orzeczenia imiennego ,,niścita",
modalną interpretację zaimka ,,syāt" i (własną) interpretację partykuły ,,eva" jako kwantyfikatora.
Description
Sponsor
Keywords
Citation
Preteksty 1/2014. s. 29-40.