Przyjaciel czy Wróg (?) W Nowożytnej Anglii: Pragmatyczne strategie odgrywania przywództwa i królewskości w sztukach historycznych Williama Szekspira
| dc.contributor.advisor | Fabiszak, Jacek. Promotor | |
| dc.contributor.author | Kizelbach, Urszula | |
| dc.date.accessioned | 2011-10-25T12:09:47Z | |
| dc.date.available | 2011-10-25T12:09:47Z | |
| dc.date.issued | 2011-10-25T12:09:47Z | |
| dc.description | Wydział Neofilologii: Instytut Filologii Angielskiej | pl_PL |
| dc.description.abstract | Rozprawa doktorska analizuje dyskurs władzy i definiuje pojęcie „królewskości” w oparciu o sztuki historyczne Williama Szekspira, a w szczególności drugą tetralogię, tj. Ryszard II, Henryk IV, części 1 i 2, Henryk V, jak również Ryszard III. Sztuki spaja ze sobą aspekt teatralności władzy monarszej, jak również kwestia nowoczesnego podejścia do uprawiania polityki w nowożytnej Anglii. Ważnym kontekstem powyższej analizy jest Niccolò Machiavelli i jego traktat polityczny Książę, który można traktować jako punkt odniesienia dla XVI-wiecznych europejskich władców w sztuce polityki, bowiem odsłania on arcana imperii władzy absolutnej. „Królewskość” jest więc ujęta z perspektywy Makiawelicznego „udawania”, które zawiera się tak w aktorskiej grze króla jak i w jego werbalnych manipulacjach. Rozdział pierwszy koncentruje się na definicji „królewskości” począwszy od średniowiecza aż do czasów nowożytnych, jak również przedstawia XX-wieczne krytyczne podejścia do władzy. W rozdziale drugim pokazuję teatralny wymiar „królewskości” jako gry aktorskiej tak na deskach teatru (Ryszard III, Ryszard II) jak i na scenie życia (Elżbieta I), z wykorzystaniem teorii ról społecznych. W rozdziale trzecim analizuję dyskurs władzy królów i politycznych przywódców w drugiej tetralogii, zwracając uwagę na to jak za pomocą języka można manipulować zachowaniem innych i walczyć o władzę w polityce. Dialog Szekspirowski analizuję z perspektywy pragmatyki językowej, a w szczególności teorii grzeczności (ang. politeness theory), w ujęciu zaproponowanym przez Penelopę Brown i Stevena Levinsona, jak również teorii niegrzeczności (ang. impoliteness theory), spopularyzowanej przez Jonathana Culpepera i Dereka Bousfielda. | pl_PL |
| dc.description.abstract | The following doctoral dissertation is focused on defining the notion of “kingship” as analyzed in Shakespeare’s second tetralogy, the plays Richard II, 1 and 2 Henry IV, Henry V and Richard III (a play which ends the first tetralogy).Shakespearean kings can be characterised by their theatrical behaviour as well as by their new, self-conscious approach to politics. The context for the present study is Niccolò Machiavelli’s The Prince, a political treatise on early modern policy-making, which reveals arcana imperii of absolute power. Kingship is then defined in terms of the Machiavellian dissimulation, which can be manifested in acting or in speech. The first chapter traces a definition of kingship since the medieval times until the early modern period, also showing the 20th-century critical approaches to power. In the second chapter the theory of social roles is employed to show a theatrical dimension of kingship presented on the examples of some Shakespearean kings (Richard III and Richard II) and Queen Elizabeth I herself. The third chapter gives examples of the manipulative use of language by the Shakespearean kings (Henry V) in order to gain power and domination in politics. It uses the theories of politeness by Penelope Brown and Stephen Levinson and impoliteness by Jonathan Culpeper and Derek Bousfield to show how kings are intent on saving face in public. | pl_PL |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/1386 | |
| dc.language.iso | en | pl_PL |
| dc.subject | Szekspir | pl_PL |
| dc.subject | Shakespeare | pl_PL |
| dc.subject | władza | pl_PL |
| dc.subject | power | pl_PL |
| dc.subject | pragmatyka | pl_PL |
| dc.subject | pragmatics | pl_PL |
| dc.subject | grzeczność | pl_PL |
| dc.subject | politeness | pl_PL |
| dc.subject | historia | pl_PL |
| dc.subject | history | pl_PL |
| dc.title | Przyjaciel czy Wróg (?) W Nowożytnej Anglii: Pragmatyczne strategie odgrywania przywództwa i królewskości w sztukach historycznych Williama Szekspira | pl_PL |
| dc.title.alternative | Friend Or Foe (?) In Early Modern England: Pragmatic strategies of performing leadership and kingship in William Shakespeare’s history plays | pl_PL |
| dc.type | Dysertacja | pl_PL |