Następstwo prawne w prawie administracyjnym
| dc.contributor.advisor | Szewczyk, Marek. Promotor | |
| dc.contributor.author | Kruszyńska-Kośmicka, Marlena | |
| dc.date.accessioned | 2011-06-01T09:27:28Z | |
| dc.date.available | 2011-06-01T09:27:28Z | |
| dc.date.issued | 2011-06-01T09:27:28Z | |
| dc.description | Wydział Prawa i Administracji: Zakład Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji | pl_PL |
| dc.description.abstract | Dotychczas w literaturze przedmiotu dość zgodnie przyjmowano, iż prawa i obowiązki będące treścią stosunku administracyjnoprawnego, łączącego podmiot administrujący z podmiotem administrowanym są – co do zasady – osobiste i jako takie nie przechodzą na następców prawnych. Nie będzie nadużyciem stwierdzenie, iż na gruncie prawa administracyjnego jako swoistą zasadę przyjmowano tezę o nieprzenoszalności praw i obowiązków administracyjnoprawnych. Jednakże analiza materiału normatywnego prowadzi do wniosku, iż ustawodawca od wspomnianej ogólnej zasady wprowadził wyjątki potwierdzające jej obowiązywanie. Taki stan rzeczy skłania do podjęcia próby usystematyzowania problematyki związanej z następstwem prawnym w prawie administracyjnym. Celem analizy poczynionej w opracowaniu jest dokonanie całościowej oceny istniejących regulacji prawnych w zakresie następstwa prawnego w prawie administracyjnym. Chodzić tu będzie zarówno o rozwiązania konstrukcyjne tej instytucji oraz jej miejsce w systemie prawa administracyjnego w Polsce, jak też o praktyczne aspekty stosowania przepisów dopuszczających sukcesję na gruncie prawa administracyjnego. Drugim, nie mniej istotnym celem jest wskazanie różnic pomiędzy instytucją następstwa prawnego w prawie administracyjnym, a instytucjami do niej podobnymi, przez co niejednokrotnie w literaturze przedmiotu i w orzecznictwie z nią utożsamianymi, tj. wspomniana już wcześniej zmiana formy prawnej podmiotu bez zmiany samego podmiotu (przekształcenie prawne) oraz pierwotne nabycie praw lub obowiązków stanowiących treść tzw. rzeczowych stosunków administracyjnych. | pl_PL |
| dc.description.abstract | It is indisputable that in the Polish legal literature discussing public-law issues until very recently it has been consistently accepted that the legal succession of public-law rights and obligations is impossible due to their personal nature. That traditional approach to this problem must be verified, because the legislator has introduced a number of regulations representing exceptions to this principle. It causes many controversies in the legal literature and is the source of contrasting judgments. Those regulations inclined to make an attempt to systematize issues relating to the legal succession in administrative law. In other words, this dissertation discusses the admissibility of transferring public-law rights and obligations. | pl_PL |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/1050 | |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.subject | następstwo prawne | pl_PL |
| dc.subject | legal succession | pl_PL |
| dc.subject | sukcesja | pl_PL |
| dc.subject | prawo administracyjne | pl_PL |
| dc.subject | administrative law | pl_PL |
| dc.title | Następstwo prawne w prawie administracyjnym | pl_PL |
| dc.title.alternative | The institution of legal succession in the administrative law | pl_PL |
| dc.type | Dysertacja | pl_PL |