Terytoria osobnicze, ornamenty barwne i głos jako płaszczyzny sygnalizacji jakości dzięcioła średniego Dendrocopos medius

Abstract

Sygnalizacja jakości w świecie zwierząt jest zjawiskiem powszechnym i prawdopodobnie występuje również u dzięcioła średniego. Celem pracy jest analiza trzech możliwych płaszczyzn sygnalizacji kondycji i jakości osobnika u tego gatunku. Są to: 1) rozmiar i jakość terytoriów osobniczych, 2) ornamenty barwne w postaci czerwonej czapeczki oraz 3) wokalizacja. W badanej populacji dzięcioła średniego pary różniły się między sobą wielkością zajmowanego areału. Nie stwierdzono międzypłciowych różnic w rozmiarach areałów osobniczych. Osobniki o lepszej jakości zajmowały mniejsze areały. Jakość osobniczą reprezentował indeks kondycji wyliczony na podstawie cech biometrycznych. Samce i samice różniły się rozmiarem barwnego ornamentu na głowie (czapeczki). Nie stwierdzono natomiast różnic w jasności koloru ornamentu wyrażonego reflektancją w spektrum czerwieni. U badanych par stwierdzono wybiórcze kojarzenie pod kątem jasności ornamentu i masy osobników. W wokalizacji dzięcioła średniego wyróżniono 3 typy głosów, których funkcję przebadano eksperymentalnie. Nie znaleziono poparcia dla hipotezy, że głos jest reklamą jakości osobniczej. Stwierdzono natomiast występowanie sygnatury głosowej. Z przeprowadzonych badań wynika, że zarówno ornament w postaci czerwonej czapeczki jak i zajmowany areał osobniczy mogą być nośnikiem informacji o jakości osobnika. The subject of this study is the ecology and communication of the Middle Spotted Woodpecker. The study focuses on vocalization, colour ornaments and territories and their function in signalization of individual quality. During 3 years of field study the differences in home ranges of individuals and pairs were examined. Higher quality birds occupied smaller territories. There was no difference in home range size between males and females. The size, but not brightness, of the red ornament significantly differed between sexes. Higher quality individuals had brighter caps and they also mated assortatively. Middle Spotted Woodpeckers uttered 3 types of calls, one of which was a vocal signature. The other 2 voices functioned as territory and alarm calls.