Strategiczne dylematy Sojuszu Północnoatlantyckiego
Loading...
Date
2011
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Title alternative
The strategic dilemmas of the North Atlantic Alliance
Abstract
Z powodu kryzysu irackiego i na skutek operacji w Afganistanie Sojusz znalazł się w najpoważniejszym impasie od zakończenia zimnej wojny. Coraz wyrazistsze rozbieżności doprowadziły do
wytworzenia się kilku nurtów w obrębie państw członkowskich. Przywrócenie spójności
Sojuszu zależy od rozwiązania lub złagodzenie kilku strategicznych dylematów: 1) między
zachowaniem funkcji obrony zbiorowej symbolizowanej przez art. V i zasady odstraszania a funkcją out of area czyli zadaniami polegającym m.in. na zwalczaniu zagrożeń takich jak terroryzm, proliferacja broni masowego rażenia na obszarze pozatraktatowym; 2) pomiędzy transatlantyckim charakterem NATO a dążeniem do globalizacji, czyli nawiązywania partnerstw strategicznych z państwami z innych regionów świata i koncepcją uczynienia z NATO patrona nowej globalnej sieci bezpieczeństwa; 3) pomiędzy koncepcją realizowania zadań przez NATO
wyłącznie w wymiarze militarnym a koncepcją całościowego podejścia, zakładającego obecność również wymiaru cywilnego, czyli przede wszystkim kooperację z innymi organizacjami jak
ONZ, UE, OBWE dla realizacji nowego typu zadań rekonstrukcyjnych na obszarach pokonfliktowych.
Koncepcja strategiczna przyniosła wyklarowanie stanowiska Sojuszu w wielu kontrowersyjnych
sprawach. Ryzyko uformowania się kilku nurtów zmalało. W stosunkach między
sojusznikami zmniejszyło się napięcie, chociaż różnice pomiędzy państwami członkowskimi
zdają się utrzymywać
In the aftermath of the Iraq crisis, the North Atlantic Alliance faced its most serious predica- ment since the Cold War. Its mission in Afghanistan revealed growing discrepancies between the member states. The Georgian crisis of 2008, the missile defence project and the enlargement showed a lack of coherence. NATO has split up into two or more factions. A crucial question arose as to NATO’s ability to resolve the three main strategic dilemmas which have grown more pressing since the end of the Cold War: (1) the choice between collective defence as the key role of NATO (Art. 5) and its out-of-area role of combating the proliferation of weapons of mass de - struction and international terrorism; (2) the choice between the transatlantic nature of NATO and its global partnerships; (3) the choice between the concept of the global military engagement of NATO and the so called comprehensive approach involving the cooperation of NATO with other security organizations such as the UN, the EU and the OSCE in reconstructing post-conflict regions. NATO’s performance in managing these challenges will bear critically on its future. The Strategic Concept from Lisbon 2010 has helped to clarify many controversial is - sues within the organization. NATO has managed to mitigate the risk of developing into a multi-tier organization. Relations between the factions have relaxed although interests appear to remain as diverse as they were before.
In the aftermath of the Iraq crisis, the North Atlantic Alliance faced its most serious predica- ment since the Cold War. Its mission in Afghanistan revealed growing discrepancies between the member states. The Georgian crisis of 2008, the missile defence project and the enlargement showed a lack of coherence. NATO has split up into two or more factions. A crucial question arose as to NATO’s ability to resolve the three main strategic dilemmas which have grown more pressing since the end of the Cold War: (1) the choice between collective defence as the key role of NATO (Art. 5) and its out-of-area role of combating the proliferation of weapons of mass de - struction and international terrorism; (2) the choice between the transatlantic nature of NATO and its global partnerships; (3) the choice between the concept of the global military engagement of NATO and the so called comprehensive approach involving the cooperation of NATO with other security organizations such as the UN, the EU and the OSCE in reconstructing post-conflict regions. NATO’s performance in managing these challenges will bear critically on its future. The Strategic Concept from Lisbon 2010 has helped to clarify many controversial is - sues within the organization. NATO has managed to mitigate the risk of developing into a multi-tier organization. Relations between the factions have relaxed although interests appear to remain as diverse as they were before.
Description
Sponsor
Keywords
Citation
Przegląd Strategiczny, nr 1, 2011, s. 151-166
Seria
ISBN
ISSN
2084-6991