Społeczne następstwa racjonalizacji religii
| dc.contributor.author | Drozdowicz, Zbigniew | |
| dc.date.accessioned | 2013-03-12T13:02:04Z | |
| dc.date.available | 2013-03-12T13:02:04Z | |
| dc.date.issued | 2011 | |
| dc.description | Inspiracją do podjęcia tytułowego problemu jest Weberowska teza,że ten typ racjonalizacji religii, który proponowali znaczący intelektualiści swoich czasów,skazywał ich na marginalizację społeczną. Teza ta jest - moim zdaniem- zbyt daleko idącym uproszczeniem związku między dokonywaną przez intelektualistów racjonalizacją religii i ich sytuacją społeczną. W przeszłości zdarzało się, że ceną za to była ich marginalizacja społeczna. Bywało jednak i tak, że marginalizowani w jednych okolicznościach historyczno-społecznych stawali się intelektualnymi dominatorami w innych. W Weberowskim ujęciu opozycji racjonalność-irracjonalność można znaleźć pewne skazy, zwłaszcza gdy przyłoży się do niego wzorzec racjonalności stosowany przez Karla R. Poppera. W takiej perspektywie ujęcie to zdaje się posiadać znamiona proroctwa historycznego - z jednej strony opiera się na w gruncie rzeczy irracjonalnej wierze w rozum zbiorowy (społeczny), z drugiej natomiast kwestionuje tę wiarę. Do listy wielkich historycystów, którym Popper zarzuca m.in. popadnięcie w paradoks wielkiego "kłamcy", być może należałoby dopisać Maxa Webera i niejednego ze współczesnych weberystów. Prof. dr hab.Zbigniew Drozdowicz | pl_PL |
| dc.identifier.citation | Drozdowicz Z., Społeczne następstwa racjonalizacji religii, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych UAM, 2011, ss.166 | pl_PL |
| dc.identifier.isbn | 978-83-62243-60-0 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/5159 | |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe WNS UAM | pl_PL |
| dc.title | Społeczne następstwa racjonalizacji religii | pl_PL |
| dc.type | Książka | pl_PL |