The Role of Non-Profit Organizations in Ensuring Social Security on a Local Scale
Loading...
Date
2018
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Title alternative
MIEJSCE ORGANIZACJI NON-PROFIT W KSZTAŁTOWANIU BEZPIECZEŃSTWA SPOŁECZNEGO W WYMIARZE LOKALNYM
Abstract
The democratic transformation in Poland, the beginning of which dates back to the 1980s, brought political and economic freedom that additionally inspired the activity of civil movements taking the form of non-governmental organizations. Since the early 1990s, Polish society has become clearly divided, which was illustrated by the emergence of three distinct areas of public activity. The Law of March 8, 1990 on Territorial Self-Government began the rapid development of local governments, which were given the task of handling local public matters. The Law on Business Operations, which was in force at the time, ensured freedom of operations and the principle of quality of all participants of business life. Other laws, the Law on Foundations of April 6, 1984 and the Law on Associations of April 7, 1989 restored the possibility of civil self-organization, working for one’s own circle and fulfilling social needs. Throughout the whole period of political transformation, and in particular in the decade after Poland’s accession to the European Union, NGOs have become one of the most active actors of public life, and a capable partner to local and regional authorities in designing policies. One significant element of politics involves ensuring the security of citizens. Social security is of particular importance. NGOs initiate a number of projects aiming to fulfill the basic needs of residents, thereby ensuring their personal development and confidence. Cooperation with territorial self-government is of exceptional importance here.
Przemiany demokratyczne w Polsce, których początek sięga lat 80. dwudziestego wieku spowodowały, że poza wolnością polityczną i gospodarczą uaktywnił się ruch obywatelski w formie organizacji pozarządowych. Od początku lat dziewięćdziesiątych w polskim społeczeństwie doszło do czytelnego podziału, czego wyrazem było wyodrębnienie się trzech sfer działań publicznych. Wejście w życie ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym spowodowało dynamiczny rozwój wspólnot samorządowych, którym oddano do realizacji sprawy publiczne o charakterze lokalnym. Funkcjonująca wówczas ustawa o działalności gospodarczej umożliwiała swobodę działania i zasadę równości w traktowaniu wszystkich uczestników życia gospodarczego. Natomiast ustawy: o fundacjach z 6 kwietnia 1984 r. i stowarzyszeniach z 7 kwietnia 1989 r. ponownie stworzyły możliwości samoorganizowania się obywateli, działania na rzecz swoich środowisk oraz zaspokajania potrzeb społecznych. Przez cały okres transformacji ustrojowej, a zwłaszcza w ostatnim dziesięcioleciu, po akcesji Polski do Unii Europejskiej, organizacje pozarządowe stały się jednym z najbardziej aktywnych aktorów życia publicznego, sprawnym partnerem władzy lokalnej i regionalnej w kreowaniu polityki. Ważnym elementem polityki jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Szczególnie istotnym jest bezpieczeństwo społeczne. Organizacje pozarządowe wychodzą z szeregiem inicjatyw mających na celu zaspakajanie podstawowych potrzeb mieszkańcom, tym samym dając gwarancję na rozwój osobisty i poczucie pewności. Szczególną rolę odgrywa tu współpraca z samorządem terytorialnym.
Przemiany demokratyczne w Polsce, których początek sięga lat 80. dwudziestego wieku spowodowały, że poza wolnością polityczną i gospodarczą uaktywnił się ruch obywatelski w formie organizacji pozarządowych. Od początku lat dziewięćdziesiątych w polskim społeczeństwie doszło do czytelnego podziału, czego wyrazem było wyodrębnienie się trzech sfer działań publicznych. Wejście w życie ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym spowodowało dynamiczny rozwój wspólnot samorządowych, którym oddano do realizacji sprawy publiczne o charakterze lokalnym. Funkcjonująca wówczas ustawa o działalności gospodarczej umożliwiała swobodę działania i zasadę równości w traktowaniu wszystkich uczestników życia gospodarczego. Natomiast ustawy: o fundacjach z 6 kwietnia 1984 r. i stowarzyszeniach z 7 kwietnia 1989 r. ponownie stworzyły możliwości samoorganizowania się obywateli, działania na rzecz swoich środowisk oraz zaspokajania potrzeb społecznych. Przez cały okres transformacji ustrojowej, a zwłaszcza w ostatnim dziesięcioleciu, po akcesji Polski do Unii Europejskiej, organizacje pozarządowe stały się jednym z najbardziej aktywnych aktorów życia publicznego, sprawnym partnerem władzy lokalnej i regionalnej w kreowaniu polityki. Ważnym elementem polityki jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Szczególnie istotnym jest bezpieczeństwo społeczne. Organizacje pozarządowe wychodzą z szeregiem inicjatyw mających na celu zaspakajanie podstawowych potrzeb mieszkańcom, tym samym dając gwarancję na rozwój osobisty i poczucie pewności. Szczególną rolę odgrywa tu współpraca z samorządem terytorialnym.
Description
Sponsor
Keywords
non-governmental organizations, third sector, social security, tasks, partnership, organizacje pozarządowe, III sektor, bezpieczeństwo, społeczne, zadania, partnerstwo
Citation
Przegląd Strategiczny, 2018, nr 11, s. 329-341.