Włóczęgostwo filozoficzne. Esej o Zygmuncie Baumanie
Loading...
Date
1995
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Abstract
Zygmunt Bauman jest jednym z tych niewielu dzisiejszych myślicieli, z którymi warto współmyśleć o naszej ponowoczesnej kondycji; owo „współmyślenie" jednak nie musi oznaczać bynajmniej podążania jego szlakami i przyjmowania jego konkluzji — może oznaczać również myślenie biegnące równolegle do jego przemyśleń, czasami przecinające się z nim w jakichś punktach zbieżnych, czasami
oddalające się od niego z rozmaitych, często indywidualnych i idiosynkratycznych
względów. Chociaż lektura Zygmunta Baumana wymaga wytężonej uwagi, bowiem poszczególne jego prace zazębiają się ze sobą, wzajemnie dopełniają i uzupełniają, to uwaga owa ze wszech miar popłaca. Perspektywa hermeneutyki socjologicznej jest niezwykle płodna dla dzisiejszego myślenia o kulturze — tak sama w sobie, jak i w zestawieniu z innymi propozycjami krytyków ponowoczesności, zwłaszcza krytyków (w mocnym sensie) filozoficznych. Zachodzi tu swoisty paradoks, jak się zdaje, iż Baumanowe pytania przemawiają poprzez swoją
metaforyczność bardziej do filozoficznego dyskursu ponowoczesności, niż do dyskursu socjologicznego. Powstało i wciąż powstaje wiele książek socjologicznych o dzisiejszych „intelektualistach", jednak żadna z nich nie może się chyba równać swą intelektualną nośnością z diagnozami i propozycjami autora Legislators and Interpreters.
Description
Sponsor
Keywords
Zygmunt Bauman, prawodawcy i tłumacze, hermeneutyka socjologiczna, filozofia francuska, intelektualiści, rola intelektualisty, zaangażowanie polityczne, życie a dzieło, Richard Rorty, Jean-Francois Lyotard, ponowoczesność, nowoczesność, filozofia i polityka, Nietzsche, zwrot nietzscheański, powojenna filozofia francuska, obywatel, polis, francuscy intelektualiści
Citation
W: A. Zeidler-Janiszewska (red.), Trudna ponowoczesność. Poznań: Humaniora. 1995, s. 85-103.