Republika Górskiego Karabachu – atrybuty państwowości a realia polityczne

Abstract

Niniejsze opracowanie podejmuje problematykę funkcjonowania państw nieuznawanych. Przedmiotem analizy jest Republika Górskiego Karabachu – quasi-państwo na Kaukazie Południowym, które niezależnie od braku uznania społeczności międzynarodowej funkcjonuje w wymiarze materialnym przez prawie 30 lat. W opracowaniu przedstawiono determinanty funkcjonowania i przetrwania Republiki Górskiego Karabachu, dokonano analizy podstawowych atrybutów państwowości, takich jak terytorium, ludność i władza publiczna. Ponadto wskazano, iż mimo braku uznania, Republika Górskiego Karabachu posiada realną i fizyczną zdolność do wypełniania podstawowych funkcji państwa dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego, porządku publicznego, ochrony terytorium, warunków socjalno-ekonomicznych związanych z pracą, ochroną zdrowia, oświatą a także budową i utrzymaniem infrastruktury. Tym samym konieczna wydaje się zmiana dotychczasowego podejścia społeczności międzynarodowej do problemu tzw. państw nieuznawanych, które przez dłuższych czas nieprzerwanie funkcjonują i stanowią stały element stosunków międzynarodowych.The hereby paper undertakes the problematics of functioning of unrecognized states. The analysis focuses on the Nagorno-Karabakh Republic – a quasi-state located in the Southern Caucasus, which has substantially existed independently from the lack of its recognition by the international community for over a quarter of a century. The paper presents the determinants of functioning and survival of the Nagorno-Karabakh Republic, analyzes the core attributes of its statehood, including the territory, people and public power. Moreover, it has been indicated that despite its lack of recognition the Nagorno-Karabakh Republic has a real and physical ability to perform the fundamental functions of a state as regards guaranteeing internal security, public order, protection of the territory, socioeconomic conditions connected with labor, healthcare and education, as well as construction and preservation of its infrastructure. Therefore, there seems to be exist a necessity to change the hitherto attitude of the international community towards the problem of the so-called unrecognized states, which have uninterruptedly been functioning for a long time and constitute a stable component of international relations.