Aktorstwo studyjne: poszukiwania, kształcenie, postawa
Loading...
Date
2017
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Acting in theatre studios: exploration, formation, attitude
Abstract
Celem mojego doktoratu zatytułowanego „Aktorstwo studyjne: poszukiwania, kształcenie, postawa” jest refleksja nad jedną z ważnych odmian sztuki aktorskiej, realizowaną współcześnie w teatrach, które przynależą do tradycji studyjno-laboratoryjnej. Nieopisany dotąd należycie model aktorstwa zakorzeniony jest w praktyce i badaniach nad naturą tej sztuki, przeprowadzonych przez polskiego reżysera teatralnego Jerzego Grotowskiego, a także twórców takich, jak Eugenio Barba (Odin Teatret) czy Włodzimierz Staniewski (Europejski Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”), w pewnym stopniu inspirujących się jego dorobkiem artystycznym i/lub twórczo odnoszącym się do niego. W pracy wprowadziłam rozróżnienie na tradycję bezpośrednią i pośrednią, ilustrując ją przykładami zespołów polskich i włoskich. Do linii tradycji bezpośredniej należą zespoły, których liderzy pracowali osobiście z Grotowskim, inspirują się jego wizją aktorstwa i próbują rozwijać niektóre aspekty jego twórczości (m.in. Piotr Borowski – Studium Teatralne, Warszawa; Thomas Richards, Mario Biagini – Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards, Pontedera; Domenico Castaldo – Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore di Domenico Castaldo, Turyn). Linię pośrednią wyznaczają artyści, którzy nawiązują do pracy Grotowskiego poprzez pracę jego współpracowników, takich jak Barba i Staniewski. Są to m.in. Teatr Pieśń Kozła, Wrocław; Teatr Zar, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław; Teatr Węgajty i Schola Teatru Węgajty, Węgajty; Regula contra Regulam, Mediolan; Teatro Potlach, Sara Fabina; Teatro dell’Albero, Mediolan.
The main aim of my PhD dissertation Acting in theatre studios: exploration, formation, attitude was to study a specific type of acting practiced in non-mainstream theatre studios, which is rooted in the practical research on the nature of theatre and acting techniques, carried out by the Polish theatre director Jerzy Grotowski, as well as by other theatre artists such as Eugenio Barba (Odin Teatret, Denmark) and Włodzimierz Staniewski (Centre for Theatre Practices ‘Gardzienice’) who – while being independent artists with their own achievements and objectives – were dialoguing with, responding and referring through their practices to Grotowski’s creative output. The reception of Grotowski’s legacy can be seen as having two dimensions. The first dimension includes the artists who worked with Grotowski directly and created the companies to develop or respond to some aspects of his work (in Poland especially Studium Teatralne – Warsaw). Indirect line is represented by creators which are inspired by artists who collaborated with Grotowski (mainly Barba and Staniewski). These groups include in particular: Theatre Zar (Wrocław), Song of the Goat Theatre (Wrocław), Schola of Węgajty Theatre as well as Theatre Węgajty (Węgajty). In Italy, like in the case of Polish examples, it is important to distinguish between direct and indirect reception. In my PhD firstly I present a general panorama of the theatres which belong to the studio tradition in Italy. Next I describe and analyze the work of actor in detail while making reference only to two selected teams: Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore (Turin) and project Regula contra Regulam (Milan).
The main aim of my PhD dissertation Acting in theatre studios: exploration, formation, attitude was to study a specific type of acting practiced in non-mainstream theatre studios, which is rooted in the practical research on the nature of theatre and acting techniques, carried out by the Polish theatre director Jerzy Grotowski, as well as by other theatre artists such as Eugenio Barba (Odin Teatret, Denmark) and Włodzimierz Staniewski (Centre for Theatre Practices ‘Gardzienice’) who – while being independent artists with their own achievements and objectives – were dialoguing with, responding and referring through their practices to Grotowski’s creative output. The reception of Grotowski’s legacy can be seen as having two dimensions. The first dimension includes the artists who worked with Grotowski directly and created the companies to develop or respond to some aspects of his work (in Poland especially Studium Teatralne – Warsaw). Indirect line is represented by creators which are inspired by artists who collaborated with Grotowski (mainly Barba and Staniewski). These groups include in particular: Theatre Zar (Wrocław), Song of the Goat Theatre (Wrocław), Schola of Węgajty Theatre as well as Theatre Węgajty (Węgajty). In Italy, like in the case of Polish examples, it is important to distinguish between direct and indirect reception. In my PhD firstly I present a general panorama of the theatres which belong to the studio tradition in Italy. Next I describe and analyze the work of actor in detail while making reference only to two selected teams: Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore (Turin) and project Regula contra Regulam (Milan).
Description
Nagrania załączone do pracy na osobnym nośniku:
filmy z prób Laboratorio di Castaldo,
filmy z prób Raúla Iaizy.
Sponsor
Praca powstała w wyniku realizacji projektu badawczego o nr 2014/15/N/HS2/03844 finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki.
Keywords
Grotowski Jerzy, aktorstwo, Eugenio Barba, acting, Domenico Castaldo, Raul Iaiza