Implications of the Unmanned and Autonomous Weapons’ Development for NATO Functioning – Delineating the Research Area

Abstract

The article deals with the impact of the development of unmanned and autonomous weap ons on NATO’s functioning as a political-military alliance. Its central goal is to establish the scope and intensity of possible consequences of the development of unmanned and autonomous military technologies for NATO, identifying simultaneously key implications of that techno logical change for the Alliance functioning in four dimensions: political-strategic, legal, eco nomic, and operational. That will help define and map the research field in the context of the nexus of the technology and coalition’s functioning. The article is based on the assumption that changes in the nature and forms of cooperation between NATO allies triggered by the advances in unmanned and autonomous weapons and other military systems would potentially be much more profound than in the case of the majority of similar technological breakthroughs in the past, leading to the emergence of serious challenges for allies in all four dimensions recognized in the study. The article offers arguments to support that thesis and identifies the main actual and potential implications of the development of unmanned and autonomous military technologies for NATO, stressing also the need of increasing the awareness of the problem among both secu rity policies’ researchers as well as their practitioners (politicians, military, NATO personnel).

Artykuł podejmuje temat wpływu rozwoju i wdrażania technologii bezzałogowych oraz autonomicznych w wojskowości na funkcjonowanie NATO jako sojuszu polityczno-wojskowego. Jego najważniejszym celem jest określenie zakresu i intensywności możliwych następstw postępu w rozwoju technologii bezzałogowych i autonomicznych dla NATO, a także identyfikacja kluczowych z tych implikacji w wymiarze strategiczno-politycznym, prawnym, ekonomicznym i operacyjnym. Pozwoli to na zdefiniowanie pola badawczego w tym zakresie. Główną tezą opracowania jest, iż zmiany w charakterze i przebiegu współpracy międzysojuszniczej w NATO w wyniku rozwoju i upowszechniania technologii bezzałogowych oraz autonomicznych będą potencjalnie znacznie poważniejsze, niż w wypadku większości zmian technologicznych w wojskowości w przeszłości, tworząc istotne wyzwania dla sojuszników we wszystkich uwzględnionych w badaniu wymiarach ich współpracy. W artykule przedstawiono argumenty świadczące o zasadności założenia o wadze przemian w funkcjonowaniu NATO w wyniku rozwoju technologii bezzałogowych i autonomicznych, identyfikując szereg aktualnych i potencjalnych następstw tej ewolucji dla NATO, a także wskazano na konieczność pogłębiania świadomości problemu zarówno w środowisku badaczy, jak i praktyków polityki bezpieczeństwa.