Język a konstytuowanie świata religijnego
Loading...
Date
2009
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych UAM
Title alternative
Abstract
Główną tezą niniejszej książki jest twierdzenie, że język religijny nie tyle opisuje rzeczywistość ziemską czy transcendentną, co konstruuje rzeczywistość sakralną, społeczno−kulturową, którą można określić mianem świata religijnego. Funkcja reprezentatywna i komunikatywna pełnią w języku religii rolę drugorzędną, albowiem powiedzieć można, że język religijny przywołuje i komunikuje swój przedmiot, konstruując go jednocześnie. Działania językowe komunikują i wyrażają, a jednocześnie wytwarzają i odtwarzają uniwersum symboliczne religii – zarówno religijny obraz świata, jak i wspólnotowe formy życia religijnego. Oznacza to, że w religii zachodzi ścisła zależność między światem mentalno−językowym – zarówno wspólnotowym, jak i indywidualnym – z jednej strony, a zobiektywizowanym w procesie społecznego tworzenia uniwersum religijnym. Zależność ta ma charakter dialektyczny: dwa na pozór sprzeczne twierdzenia, a mianowicie, że człowiek religijny wytwarza uniwersum religijne oraz, z drugiej strony, że zastaje je jako coś zewnętrznego wobec własnej świadomości, a następnie przyswaja sobie, nie są sprzeczne, lecz komplementarne. Udział języka w stanowieniu religijnej rzeczywistości jest nadto bardziej istotny niż w wielu innych dziedzinach kultury. Język religijny jest bowiem podstawowym medium, w którym obiektywizuje się religijny świat.
Description
Sponsor
Keywords
język religijny, religia, konstytuowanie świata religijnego
Citation
Sztajer, Sławomir, Język a konstytuowanie świata religijnego, Poznań 2009, ss. 153.
Seria
ISBN
978-83-929763-3-2