O (nie)ograniczoności komunikacji w kontekście dialektycznego rozumienia granicy
| dc.contributor.author | Wendland, Michał | |
| dc.date.accessioned | 2011-12-09T13:48:40Z | |
| dc.date.available | 2011-12-09T13:48:40Z | |
| dc.date.issued | 2011 | |
| dc.description.abstract | W tezie 6.522 swojego Traktatu logiczno-filozoficznego Ludwig Wittgenstein stwierdza: „Jest zaiste coś niewyrażalnego. To się uwidacznia, jest tym, co mistyczne”. Wyraża się w niej przekonanie austriackiego filozofa o istnieniu „czegoś”, co miałoby znajdować się poza granicami języka, co wymyka się słowu, jest niewyrażalne, a tym samym – niekomunikowalne, jak powiedzielibyśmy dzisiaj. Przekonanie, zgodnie z którym ludzka kompetencja komunikacyjna i zdolność nazywania są (w jakiś sposób) ograniczone, pojawiało się w tradycji filozoficznej wielokrotnie, od Platona, przez chrześcijańskich mistyków, po filozofię współczesną. Tego typu przeświadczenie jest szeroko rozpowszechnione również w teologii, jednak niniejszy artykuł nie będzie obejmować tego obszaru wiedzy. Również potoczne doświadczenie częstokroć sugeruje istnienie czegoś, czego „nie da się powiedzieć”, co w jakiś sposób wymyka się słowu i bytuje poza jego granicą | pl_PL |
| dc.identifier.citation | Lingua ac Communitas, 2010, vol. 21, s. 89-106. | pl_PL |
| dc.identifier.issn | 1230-3143 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/1562 | |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM | pl_PL |
| dc.subject | Granica | pl_PL |
| dc.subject | Wittgenstein | pl_PL |
| dc.title | O (nie)ograniczoności komunikacji w kontekście dialektycznego rozumienia granicy | pl_PL |
| dc.type | Artykuł | pl_PL |