Zniesławienie prasowe w Polsce (1984-2008)

Abstract

Pojęcie zniesławienie prasowe weszło w skład systemu prawnego jako kwalifikowany typ przestępstwa zniesławienia wraz z uchwalonym w 1997 r. kodeksem karnym (k.k.). Skrajni przeciwnicy art. 212 § 2 k.k. opowiadają się za jego depenalizacją. Podkreślają, że przepisy w nim zawarte uderzają w istotę wolności prasy. Uważają, że dostatecznym środkiem dochodzenia tych praw na drodze sądowej z tytułu naruszenia czci jest art. 23 i 24 kodeksu cywilnego (k.c.). Umiarkowani oponenci tego przestępstwa proponują likwidację kary pozbawienia wolności za jego popełnienie. Wychodzą z założenia, że za słowa nie należy trafiać do więzienia. Zwolennicy funkcjonowania tej instytucji przekonują, że skoro racjonalny ustawodawca art. 212 § 2 k.k. z 1997 r. wprowadził kwalifikowany typ zniesławienia do polskiego systemu prawnego, to widział taką potrzebę. W obszarze dotyczącym zniesławienia prasowego narosło wiele mitów i przekłamań. Większość dziennikarzy jest przekonana co do tego, że wolność prasy jest kategorią absolutną. Stąd wszelkie, często uzasadnione, jej ograniczenia traktują w kategoriach zamachu na prawa człowieka. Nieznajomość przez nich przepisów powoduje, iż nabierają oni przekonania, że unikną odpowiedzialności karnej za pomówienie uczynione przy pomocy środków masowego komunikowania.

The notion of press defamation entered Polish legal system as a classified type of the crime of defamation together with penal code which was enacted in 1997. Extreme opponents of the article 212 clause 2 of penal code are in favour of its decriminalization. They emphasize that legal provisions included there strike at the essence of freedom of the press. They believe that the articles 23 and 24 of civil code are the sufficient means of pursuing these rights in the court of law on account of the breach of honour. Moderate opponents of this kind of crime suggest liquidation of the sentence of imprisonment for committing defamation. They assume that nobody should be sent to prison because of words. Supporters of this institution argue that the rational legislator of the article 212 clause 2 of penal code (1997) must have noticed the real need for introducing defamation into Polish legal system.A great deal of myths and distortions has grown up around the area of the press defamation. Most journalists are convinced that freedom of the press is an absolute category and they treat all media attempts to limit it as the violation of human rights. Their ignorance of legal provisions makes them believe that they could avoid legal liability for the libel committed in the mass media.