Tematyka bezosobowości w prozie Clarice Lispector

Loading...
Thumbnail Image

Date

2019

Editor

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Title alternative

The question of impersonality in Clarice Lispector

Abstract

Rozprawa poświęcona jest tematyce bezosobowości w twórczości prozatorskiej brazylijskiej pisarki Clarice Lispector (1920-1977). Aparat pojęciowy wykorzystany w analizie tekstów zbudowany został w oparciu o teorie dotyczące „dyspozytywu osoby” rozumianego jako zachodni paradygmat podmiotowości oraz postulat odrzucenia kategorii osoby na rzecz bezosobowości obecne w pracach dwóch współczesnych włoskich filozofów, Giorgio Agambena i Roberta Esposito. Przedmiotem badań stały się obrazy stanów depersonalizacji obecne w tekstach brazylijskiej pisarki reprezentujących różne gatunki prozy (nowelę, opowiadanie, „kronikę”). W rozprawie przedstawiono analizę tych obrazów oraz ich odczytanie skupione na niesionych przez nie sensach ontologicznych i etycznych. Wykorzystując Foucaultowską kategorię ujarzmiania (assujettissement), a także nawiązując do wybranych elementów filozoficznej krytyki biopolityki oraz do tradycji mistycyzmu i mesjanizmu żydowskiego, w pracy ukazano wpisaną w pisarstwo Lispector wizję klinczu pomiędzy osobowością i bezosobowością, który na poziomie indywidualnym przezwyciężony może zostać w doświadczeniu szczególnego rodzaju mistycznej ekstazy. Na poziomie zbiorowości nadzieja na jego przezwyciężenie wiąże się natomiast z wpisującą się w tradycję mesjanizmu ideą zbawienia.
The dissertation deals with the literary fiction by the Brazilian author Clarice Lispector (1920-1977). The conceptual framework of the analysis is based on the theories by two modern Italian philosophers, Giorgio Agamben and Roberto Esposito, concerning the “dispositif of the person”, understood as the Western paradigm of subjectivity, and the postulate of rejection of the category of “person” in favour of impersonality. The object of study is constituted by the images of depersonalisation found in different texts by Lispector representing such genres as novella, short story and “chronicle”. The dissertation discusses these images, as well as their ontological and ethical implications. Using the Foucault’s category of ‘subjection’ (assujettissement) and referring to the philosophical critique of biopolitics, as well as to the tradition of Jewish mysticism and messianism, our analysis tries to reveal what we consider one of the central Lispector’s conceptions: the vision of a deadlock between personality and impersonality. At the individual level it can be overcome by means of a particular kind of mystical ecstasy, while at the collective, political level, the uncertain hope to overcome this deadlock is connected to the idea of redemption, central for the tradition of messianism.

Description

Wydział Neofilologii

Sponsor

Keywords

Clarice Lispector, bezosobowość, impersonality, proza brazylijska XX wieku, 20th century’s Brazilian fiction, Roberto Esposito, Giorgio Agamben

Citation

ISBN

DOI

Title Alternative

Rights Creative Commons

Creative Commons License

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego