Archiwum teatru jako przestrzeń performatywna. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia
| dc.contributor.advisor | Guderian-Czaplińska, Ewa. Promotor | |
| dc.contributor.author | Rewerenda, Magdalena | |
| dc.date.accessioned | 2018-05-09T07:26:45Z | |
| dc.date.available | 2018-05-09T07:26:45Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.description | Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej | pl |
| dc.description.abstract | Praca, przyjmując perspektywę performatywną i uwzględniając prace teoretyczne wyrosłe ze zwrotu archiwalnego w naukach humanistycznych (od Jacquesa Derridy i Hala Fostera aż do performatywnych propozycji Peggy Phelan, Rebbekki Schneider czy Diany Taylor), stanowi próbę redefinicji pojęcia archiwum teatru. Ujmując je inaczej niż jako instytucję mającą na celu przechowywanie dokumentacji spektakli, skupia się przede wszystkim na archiwum kulturowym, obecnym w pamięci zbiorowej: uwikłanej kulturowo i politycznie oraz podatnej na wszelkie manipulacje. Ilustracją dla teoretycznego namysłu są trzy polskie spektakle z ostatnich lat: niezrealizowana ostatecznie Nie-Boska komedia. Szczątki Olivera Frljicia, jego nie-boska. wyznanie oraz Geniusz w golfie Weroniki Szczawińskiej. Omówienia przedstawień stanowią kolejne rozdziały pracy. Rozprawa ukazuje, jak polscy artyści tematyzują problem archiwum teatru jako zbioru (arte)faktów, którego wiarygodność dawno została podważona, i jak wykorzystują je jako narzędzie krytyczne względem samej idei archiwum. Sprawdza, w jaki sposób polski teatr ostatnich lat (a także szereg sprowokowanych przezeń performansów społecznych) odbija teoretyczny namysł nad archiwum i/lub inspiruje do stworzenia nowych pojęć i koncepcji w tym obszarze. | pl |
| dc.description.abstract | The dissertation, rooted in theory of both performance studies and archival turn (from Jacques Derrida and Hal Foster as well as performative thought of Peggy Phelan, Rebbecca Schneider and Diana Taylor), is an attempt of redefining the concept of theatre archive: understood not as an institution storing documents, but as a cultural archive, based in collective memory – politically involved and vulnerable to manipulations. The examples for the theoretical argument are three recent Polish performances: unfinished The Un-Divine Comedy. Remains by Oliver Frljić, his un-divine. confession and The Genius in Roll-Neck Sweater by Weronika Szczawińska. Analysis of these spectacles is what constitutes subsequent chapters of the dissertation. It shows the ways in which Polish artists in their performances problematise theatre archive as a repository of (arte)facts and how they use theatre as a crticical tool against the concept of an archive as such. The dissertation aims to consider the ways in which Polish contemporary theatre (and social performances that it provokes) reflects a theoretical thought on the concept of archve and/or serves as an inspiration for creating new terms in that field. | pl |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/23082 | |
| dc.language.iso | pol | pl |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | pl |
| dc.title | Archiwum teatru jako przestrzeń performatywna. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia | pl |
| dc.title.alternative | Theatre Archive as a Performative Space. Consequences of “The Un-Divine Comedy. Remains” by Oliver Frljić | pl |
| dc.type | Dysertacja | pl |