Rocznik Integracji Europejskiej, 9/2015
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Rocznik Integracji Europejskiej, 9/2015 by Subject "Afryka"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Rozwój i zmiany klimatu w polityce zewnętrznej UE na przykładzie Afryki(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2015) Zajączkowski, KamilCelem artykułu jest przedstawienie i scharakteryzowanie polityki UE w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu oraz ochrony środowiska na kontynencie afrykańskim w kontekście szerszego celu jakim jest ograniczenie (eliminacja) ubóstwa. Istnieje coraz większa zgoda co do tego, że potrzebne jest zintegrowane podejście do zmian klimatu oraz rozwoju. Tylko powiązanie tych kwestii daje możliwość uchwycenia całej złożoności problematyki ubóstwa, która ma charakter wielowymiarowy. Globalny rozwój wymaga uwzględnienia zagadnień związanych z podatnością na zmiany klimatu i przystosowaniem się do nich. W artykule podjęto się próby odpowiedzi na pytanie w jakim stopniu zmiany klimatu są poważnym i stałym zagrożeniem dla rozwoju, jakie zależności zachodzą między nimi. Przedstawiano rolę i znaczenie zmian klimatu i ochrony środowiska w polityce rozwojowej UE. Scharakteryzowano najważniejsze dokumenty i postanowienia w tym zakresie. W szczególności skoncentrowano się na omówieniu problematyki zmian klimatu i rozwoju w relacjach UE-Afryka. Wskazano na najważniejsze wyzwania związane z implementacją polityk łączących klimat i rozwój. Choć bowiem istnieje przekonanie i świadomość współzależności obu tych zjawisk (procesów) to koniecznych działań jest wciąż zbyt mało. Często bowiem działania rozwojowe i klimatyczne traktowane i realizowane są osobno.Item Zaangażowanie Polski w misje wojskowe Unii Europejskiej w Afryce w drugiej dekadzie XXI wieku(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2015) Lasoń, MarcinArtykuł poświęcony został zaangażowaniu Polski w operacje wojskowe Unii Europejskiej w Afryce w drugiej dekadzie XXI wieku. Mimo, że rozwój zdolności wojskowych nie należy do priorytetów Unii Europejskiej, to organizacja ta włącza się aktywnie w podejmowane przez społeczność międzynarodową próby pomocy państwom afrykańskim także poprzez użycie sił zbrojnych. Zdecydowana większość tego typu misji unijnych realizowana była właśnie na kontynencie afrykańskim. Chociaż dla Polski nie jest to kierunek priorytetowy polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, to ze względu na specyfikę współczesnych zagrożeń bezpieczeństwa oraz jej stosunek do procesu integracji europejskiej, włączyła się aktywnie w te działania. Jednak po pierwszych doświadczeniach z tym związanych i ograniczonej skuteczności realizacji stawianych przy tym celów narodowych związanych z rozwojem Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE, Polska ograniczyła swoje zaangażowanie. Ma to swoje odzwierciedlenie w dokumentach i linii politycznej związanej z wysyłaniem wojsk poza granice państwa. Autor stawia tezę, że ograniczenie to jest zbyt daleko idące i istnieją powody do zwiększenia polskiego wkładu w misje wojskowe Unii Europejskiej.