Przegląd Politologiczny, 2014, nr 2
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
Now showing 1 - 5 of 16
- ItemA United States of Europe? Amerykańscy ojcowie zjednoczonej Europy u progu zimnej wojny (1945–1957)(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2014) Podemski, PiotrJuż George Waszyngton miał wyrazić często przywoływane później przez Amerykanów życzenie, by na wzór Stanów Zjednoczonych Ameryki powstały również Stany Zjednoczone Europy. W rzeczywistości idea ta narodziła się zapewne wśród europejskich federalistów w XIX w., realne kształty mogła zaś przybrać dopiero u progu zimnej wojny. Dokonana wówczas przez administrację Harry’ego Trumana redefinicja globalnych interesów USA oraz ich roli w świecie prowadziła w konsekwencji nie tylko do wsparcia, ale wręcz zdecydowanego promowania koncepcji ekonomicznej, politycznej i militarnej integracji europejskiej. Kierując się mieszanką pobudek idealistycznych i pragmatycznych waszyngtońska elita oceniała, że zjednoczona w oparciu o amerykańskie wzorce Europa federalna z jednej strony przezwycięży w ten sposób swe odwieczne problemy (rywalizacja narodowa i marnotrawienie potencjału ekonomicznego), z drugiej zaś – odciąży USA od części odpowiedzialności za losy świata zachodniego. W miarę normalizacji sytuacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej jej przywódcy wykazywali jednak coraz mniejszy entuzjazm wobec amerykańskich planów federacji, na co Waszyngton reagował coraz bardziej stanowczymi groźbami pozbawienia Europy swego parasola ochronnego. Dopiero ostateczna klęska projektów EWO i EWP spowodowała zmianę polityki administracji Eisenhowera, oznaczającą pogodzenie się ze zmierzchem idei federalistycznej oraz triumfem funkcjonalizmu.
- ItemFemale terrorism w Stanach Zjednoczonych(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2014) Zięba, AleksandraZasadniczym tematem artykułu jest problem terroryzmu wewnętrznego z udziałem kobiet (female terrorism) w Stanach Zjednoczonych. Dodatkowo poruszono kwestie związane z próbą znalezienia odpowiedzi na pytania, czy system przeciwdziałania terroryzmowi powinien uwzględniać specyfikę płci członków organizacji terrorystycznych oraz czy wzrastające zagrożenie terroryzmem kobiecym może być jednym z katalizatorów zmian instytucjonalno-prawnych. Celem scharakteryzowania zjawiska ukazano równie¿ rozwój terroryzmu kobiecego w innych regionach świata.
- ItemInstytucja Ombudsmana jako czynnik demokratyzacji systemów państwowych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej i Południowej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2014) Kowalska, MonikaStandardem we współczesnych państwach demokratycznych stało się jednoczesne funkcjonowanie wielu organów mających na celu zapewnienie przestrzegania prawa. Jednym z nich pozostaje instytucja Ombudsmana, która zyskała na znaczeniu w wielu krajach świata zarówno o ustabilizowanej, jak i odradzającej się demokracji. Za główne cechy tej instytucji uznaje się niezależność Ombudsmana od innych organów, łatwość dostępu do niego, a także wiarygodność i elastyczność działania. Dzisiaj funkcjonuje ona w ponad 100 krajach i wciąż widać tendencję wzrostową. Nawet w ramach Unii Europejskiej od 1995 r. działa Ombudsman Europejski, a Rada Europy od 1999 r. powołuje Komisarza do spraw Praw Człowieka. W państwach Europy Zachodniej proces tworzenia urzędów ombudsmańskich szczególnie intensywnie przebiegał po II wojnie światowej, co spowodowane było m.in. wzrostem zainteresowania ówczesnych społeczeństw ochroną praw człowieka w związku z przebytymi doświadczeniami „brunatnego” i „czerwonego” totalitaryzmu. Natomiast w ramach transformacji ustrojowych zapoczątkowanych w latach dziewięćdziesiątych, proces ten zaczął dotyczyć również bloku państw Europy Środkowo-Wschodniej i Południowej. W przypadku bloku tych państw wprowadzanie instytucji ombudsmańskich do porządku konstytucyjnego poczytuje się jako część procesu transformacji ustrojowej i ich demokratyzacji. Warto przy tym podkreślić, że wśród tych krajów Polska należała do prekursorów w tym względzie.
- ItemPolska wobec wyborów parlamentarnych na Ukrainie w 2012 r.(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2014) Kowalczyk, KrzysztofCelem niniejszego artykułu jest zanalizowanie stanowiska polskiej elity politycznej i publicystów wobec wyborów parlamentarnych na Ukrainie w 2012 r. Odwołano się do wypowiedzi decydentów uczestniczących w kształtowaniu polskiej polityki zagranicznej: Prezydenta RP, premiera, ministra spraw zagranicznych, parlamentarzystów zajmujących się kwestią ukraińską oraz komentatorów i analityków politycznych. Szeroko rozumiana problematyka wyborów na Ukrainie była podejmowana w ograniczonym zakresie przez „Rzeczpospolitą”, „Gazetę Wyborczą”, „Dziennik” i niektóre portale internetowe. Zawiedzone nadzieje na demokratyzację ukraińskiego państwa po pomarańczowej rewolucji spowodowały, że Polska przestała popierać określoną opcję polityczną na Ukrainie. Polscy politycy i publicyści wyrażali niewielkie zainteresowanie wyborami parlamentarnymi na Ukrainie w 2012 r. Na tym tle ewenementem były działania dyplomatyczne Prezydenta RP B. Komorowskiego. Generalnie ukraińską elekcję postrzegano w kontekście przestrzegania praw człowieka, standardów demokratycznych i przyszłości geopolitycznej Ukrainy. Od uczciwego przeprowadzenia wyborów uzależniano dalsze poparcie Polski dla podpisania przez Ukrainę układu stowarzyszeniowego z UE. Polscy politycy i publicyści dostrzegali przy tym, ¿e polityka zagraniczna Ukrainy jest niejednoznaczna, „zawieszona” między Bruksel¹ a Moskwą. Nie do końca uczciwe zwycięstwo Partii Regionów nie oznaczało, że Polska zamierza zablokować integrację Ukrainy z Zachodem. Uznawano, iż mimo występowania tendencji autorytarnych na Ukrainie, Polska powinna być promotorem zbliżenia wschodniego sąsiada z państwami Unii. Przyjęcie takiej optyki uzasadniano polską racją stanu, potrzebą kształtowania na Ukrainie prozachodnio i demokratycznie zorientowanego społeczeństwa.
- ItemMedia elektroniczne w polskich kampaniach wyborczych do Parlamentu Europejskiego(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2014) Adamik-Szysiak, MałgorzataGłówne refleksje badawcze w artykule koncentrują się na zastosowanych przez podmioty polityczne narzędziach marketingowych w mediach elektronicznych celem pozyskania poparcia społecznego. W kręgu zainteresowań autorki znalazły się dwie dotychczasowe kampanie wyborcze poprzedzające wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004 oraz w 2009 roku. Teoretyczną podstawą badań była koncepcja ramowania (framing) przekazów medialnych. Ze względu na obszerność zgromadzonego materiału badawczego w artykule ostatecznie zaprezentowane są spostrzeżenia dotyczące reklam audiowizualnych oraz zawartości witryn internetowych podmiotów politycznych, które w wyniku elekcji uzyskały mandaty w Parlamencie Europejskim. Przeprowadzona analiza wykazała z jednej strony przywiązanie podmiotów politycznych do rozpowszechniania materiałów promocyjnych w telewizji, z drugiej konsekwentnie wzrastające zainteresowanie również kampanią prowadzoną w Internecie. Wyraźnie zarysowującym się zjawiskiem jest prezydencjalizacja polityki – kluczową rolę w kampaniach wyborczych, w tym w przekazach perswazyjnych odgrywają liderzy partyjni.