Islamski Front Wyzwolenia Moro i Abu Sajjaf. Ewolucja islamskiej aktywności terrorystycznej na Filipinach

Abstract

Podstawowym celem niniejszego artykułu jest przybliżenie głównych etapów ewolucji terroryzmu islamskiego na Filipinach. Historia Filipin to w istocie historia ruchów separatystycznych. Ruchy te można zdefiniować jako zorganizowane grupy utworzone w celu obalenia legalnie działających władz poprzez działania zbrojne. Islamski ruch secesjonistyczny w po- łudniowej częoeci Filipin ma swe korzenie w antykolonialnym oporze filipińskich muzułmanów skierowanym przeciwko Hiszpanom. Ich sprzeciw wzmacniany był destrukcją tradycyjnego modelu władzy i społecznej autonomii oraz promocją nowej religii. Islamski ruch secesjonistyczny składał się na początku XXI wieku z dwóch głównych częoeci: Islamskiego FrontuWyzwolenia Moro i grupy Abu Sajjaf. Obu grupom, mającym powiązania z Al-Kaidą, udało się w okresie dwóch ostatnich dekad utworzyć islamistyczny przyczółek w południowej częoeci Filipin. Islamski Front Wyzwolenia Moro (IFWM) był awangardą ruchu secesjonistycznego na Mindanao i sąsiednich wyspach. Grupa ta powstała w 1977 r., kiedy to Haszim Salamat doprowadził do rozłamu w ramach Narodowego Frontu Wyzwolenia Moro (NFWM), nie akceptując promowanego wówczas umiarkowanego stanowiska grupy w relacjach z rządem filipińskim. W1987 r. NFWM zdecydował się zaakceptować formalne porozumienie, które oznaczało rezygnację z walki o niepodległooeć i akceptację zaoferowanej przez rząd autonomii. IFWM to porozumienie odrzucił, a w 2003 r. zrezygnował z działalnooeci terrorystycznej. Grupa Abu Sajjaf powstała dzięki staraniom filipińskiego weterana wojny radziecko- afgańskiej. Od momentu swego powstania w 1991 r. przeszła ona przez wiele kluczowych etapów rozwoju. Z czasem uległa dewolucji, rezygnując w istocie z planu utworzenia państwa muzułmańskiego w południowej częoeci Filipin. Po oemierci Abduradżaka Abubakara Dżandżalaniego w 1998 r. stała się gangiem kryminalistów skupionych przede wszystkim na porwaniach dla okupu.Orozbiciu grupy oewiadczy aktualnie istnienie szeregu niezależnychwistocie frakcji.

The main aim of this article is to show the evolution of Islamic terrorism in the Philippines. This country has been plagued by insurgencies throughout the history. The Muslim secessionist movement in the Southern Philippines is rooted in the centuries-old resistance of Muslim Filipinos against Spanish colonization. The destruction of the traditional patterns of authority, destruction of communal autonomy and the introduction of a new religion fueled the resistance of the Muslims in Mindanao. The Muslim secessionist movement is comprised at the onset of the XXI century of two main groups: The Moro Islamic Liberation Front (MILF) and the Abu Sayyaf Group. These groups with links to Al Qaeda have established the Islamic foothold in the Southern Philippines in past two decades. The Moro Islamist Liberation Front (MILF) have been the vanguard of the Islamic movement in the Bangsamoro homeland in Mindanao and the neighbouring islands. The MILF was officially formed in 1984. Its founder, Hashim Salamat, supported by ethnic Maguindanaos from Mindanao, split few years earlier from the Moro National Liberation Front (MNLF). In January 1987, the MNLF signed an agreement relinquishing its goal of independence for Muslim regions and accepting the government’s offer of autonomy. The Moro Islamic Liberation Front refused to accept the accord. MILF has been non active as a terrorist organization since 2003. Abu Sayyaf was founded by a Philippine veteran of Afghan-SovietWar. It has gone through several iterations since its emergence in 1991. It devolved from an Islamist militant organization bent on creating a separate Muslim state in the southern Philippines to a loose collection of kidnap-for-ransom gangs after the 1998 death of founder Abdurajak Abubakar Janjalani. Now a much leaner group than it was Abu Sayyaf continues to exist as several different factions.