Kształtowanie się uzusu ortograficznego w zakresie grup spółgłoskowych w drukach XVI wieku (na przykładzie druków krakowskich)
Loading...
Date
2016
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Abstract
Głównym celem pracy było zbadanie uzusu ortograficznego oraz stopnia jego normalizacji w obrębie wybranych grup spółgłoskowych w polszczyźnie XVI wieku w drukach krakowskich. Analizie poddano następujące procesy fonetyczne :
1) asymilacje, a w ich obrębie:
a) ubezdźwięcznienia zachodzące w grupach zk/sk, żk/szk dk/tk;
b) ubezdźwięcznienia z dalszymi asymilacjami na przykładzie grupy zp/sp/śp (leksem bezpieczny/bespieczny/beśpieczny);
c) asymilacje pod względem miejsca artykulacji w grupie czć/ćć (leksem czcić);
d) asymilacje pod względem stopnia zbliżenia narządów mowy na podstawie grupy tc/cc (leksem: matce)
2) uproszczenia grup spółgłoskowych:
a) bł/b (leksem błogosławić/bogosławić);
b) rdł/rł (leksem gardło/garło);
c) chr/r (chrobak/robak);
d) mń/m (sumnienie).
W pracy omówiono również problem kontynuantów prasłowiańskiej grupy *-(s)tƄc- w leksemach miejsce oraz ojciec. Ponadto zbadano problem wzmocnienia grupy spółgłoskowej na przykładzie zbitki rz/rdz w leksemie barzo/bardzo oraz zmiany w obrębie geminaty kk (leksem miękki). Odrębny paragraf poświecony został problematyce obcych wzorców graficznych (niemieckich i grecko-łacińskich) stosowanych przy zapisie rodzimych grup spółgłoskowych. Aby uzyskać możliwie najpełniejszy obraz, zastosowano zarówno metodę przekrojów poprzecznych – synchronicznych, jak i diachroniczną, umożliwiającą śledzenie zmian następujących w czasie.
Description
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej
Sponsor
Keywords
grupy spółgłoskowe, fonetyka języka polskiego XVI w., ortografia języka polskiego XVI w., normalizacja języka polskiego XVI w.