Karalne przywłaszczenie autorstwa

Abstract

Rozprawa dotyczy kwestii istnienia błędu legislacyjnego w opisie znamion typu czynu zabronionego przywłaszczenia autorstwa do całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania z art. 115 ust. 1 pr. aut. Zgodnie z główną hipotezą, obecna formuła tego czynu zabronionego jest wadliwa, a przez to dysfunkcjonalna. Adresat normy sankcjonowanej (zakazu prawno-karnego) nie jest bowiem w stanie odczytać wyraźnej granicy zakresu znamion (zakresu kryminalizacji). W prezentowanej pracy poruszane jest zagadnienie pojęcia „przywłaszczenia” w odniesieniu do art. 284 kk. Następnie, czyn ten porównywany jest do czynu zabronionego z art. 115 ust. 1 pr. aut. Jak się okazuje, te dwa, z pozoru tożsame czyny zabronione, nie są identyczne. Są to dwa różne typy czynów zabronionych. Na powyższym gruncie, stwierdzić można, iż przepis art. 115 ust. 1 pr. aut. nie spełnia wymogu określoności znamion czynu zabronionego (nullum crimen sine lege certa).

The dissertation deals with the question of the possible existence of a legislative error in the description of the attributes of the prohibited act of the appropriation of the authorship in someone else's work or artistic performance or any part of it under art. 115 item 1 of the Copyright Law. According to the main hypothesis, the current formula of this prohibited act is flawed and therefore dysfunctional. The addressee of the sanctioned norm (legal and criminal prohibition) is unable to see a clear boundary between the scopes of the attributes (scope of criminalization). This paper discusses the concept of "appropriation" in relation to art. 284 of the Criminal Code. Then, this act is compared to the act prohibited under art. 115 item 1 of the Copyright Law. As it turns out, these two seemingly identical prohibited acts are not identical. These are two different types of prohibited acts. On the aforesaid grounds, it can be concluded that the provision of art. 115 item 1 of the Copyright Law does not meet the requirement of nullum crimen sine lege certa.