Cultural Studies : nowa perspektywa dla nauki o stosunkach międzynarodowych?
Loading...
Date
2012
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Title alternative
Cultural Studies : new perspective for International Relations?
Abstract
Główny cel niniejszego artykułu polega na ukazaniu, w jaki sposób podstawowe tezy tzw.
studiów kulturowych mogą w sposób istotny przyczynić się do wzbogacenia perspektyw eksplanacyjnych teorii stosunkach międzynarodowych. Jako że dyscyplina ta koncentruje się na
społeczno-kulturowych mechanizmach wytwarzania i reprodukowania władzy, otwiera przed
badaczami systemu globalnego nowy wymiar analizy, lokowany dotychczas raczej poza głównym nurtem ich zainteresowań. Teoretycy studiów kulturowych dążą do ukazania, w jaki sposób kompleksowe i spójne struktury wiedzy, zwane formacjami dyskursywnymi determinują określony kształt rzeczywistości społecznej, w którym pewne grupy uzyskują pozycje uprzywilejowaną względem pozostałych. Kwestia ta została odniesiona do problematyki stosunków międzynarodowych na kartach Orientalizmu
, głośnej pracy Edwarda Saida, łączącej fundamentalne założenia cultural studies
z analizą kolonializmu i postkolonializmu. Stąd też dekonstrukcja zachodniego dyskursu orientalistycznego stanowi kluczowy element niniejszego artykułu.
Aby jednak spostrzeżenia E. Saida mogły zostać przedstawione wystarczająco czytelnie,
muszą one zostać poprzedzone ogólną refleksją na temat samej istoty studiów kulturowych oraz relacji wiążących je konstruktywizmem poznawczym oraz szeroko pojmowanym
postmodernizmem. Refleksji tej poświęcono pierwszą część artykułu. Część druga (środkowa) zawiera
główne tezy teorii dyskursu sformułowane przez Jacquesa Derridê i Michela Foucaulta. Bez
przybliżenia kategorii dyskursu nie sposób bowiem w pełni zrozumieć właściwej studiom kulturowym koncepcji władzy przez narzucenie i uprawomocnienie określonego opisu rzeczywistości. Ukazanie istoty owej kategorii jest również niezbędne do wyjaśnienia.
The main goal of this article is to show, in which way the main assumptions of cultural stud - ies may be useful for development and enrichment the explanatory perspectives of international relations theory. Since that discipline concerns about social and cultural mechanisms, by which power is being created and reproduced, it opens in front of global system scholars a new analyti - cal dimension, located so far rather outside to the main stream of their interests. Cultural studies theorists aspire to reveal, of how is it happening, that coherent and complex structures of knowl - edge, so called discoursive formations, determine certain forms of social reality, among which some groups obtain privileged position to the others. This case was related to international rela - tions topic by Edward Said in Orientalism , a well-known and respected thesis, that combine the main assumptions of cultural studies with the matter of colonial and post-colonial domination. That is also why the deconstruction of western orientalistic discourse becomes the key aspect of this article. To make E. Said’s remarks clear enough, they need to be preceded, however, by general re- flection about cultural studies as such and their connections with cognitive constructivism and widely grasped postmodernism. The first part of this article is dedicated to these thoughts. The second (middle) part contains basic arguments of discourse theory formulated by Jacques Derrida and Michel Foucault, because without them it would be impossible to understand a spe- cific meaning of „power” in cultural studies – the power by forcing and legalizing certain de- scriptions of reality. Showing the essence of this category seems to be indispensible to explain, in which way, according to E. Said’s opinion, the orientalistic discourse became an instrument of western imperial domination over territories and societies of Orient. This problem will be con - sidered in the last part of the article.
The main goal of this article is to show, in which way the main assumptions of cultural stud - ies may be useful for development and enrichment the explanatory perspectives of international relations theory. Since that discipline concerns about social and cultural mechanisms, by which power is being created and reproduced, it opens in front of global system scholars a new analyti - cal dimension, located so far rather outside to the main stream of their interests. Cultural studies theorists aspire to reveal, of how is it happening, that coherent and complex structures of knowl - edge, so called discoursive formations, determine certain forms of social reality, among which some groups obtain privileged position to the others. This case was related to international rela - tions topic by Edward Said in Orientalism , a well-known and respected thesis, that combine the main assumptions of cultural studies with the matter of colonial and post-colonial domination. That is also why the deconstruction of western orientalistic discourse becomes the key aspect of this article. To make E. Said’s remarks clear enough, they need to be preceded, however, by general re- flection about cultural studies as such and their connections with cognitive constructivism and widely grasped postmodernism. The first part of this article is dedicated to these thoughts. The second (middle) part contains basic arguments of discourse theory formulated by Jacques Derrida and Michel Foucault, because without them it would be impossible to understand a spe- cific meaning of „power” in cultural studies – the power by forcing and legalizing certain de- scriptions of reality. Showing the essence of this category seems to be indispensible to explain, in which way, according to E. Said’s opinion, the orientalistic discourse became an instrument of western imperial domination over territories and societies of Orient. This problem will be con - sidered in the last part of the article.
Description
Sponsor
Keywords
Citation
Przegląd Strategiczny, nr 1, 2012, s. 105-128.