Doktoraty (WA)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Doktoraty (WA) by Author "Borowska, Natalia"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Przestrzeń geohistoryczna i intertekstualna w powieściach André P. Brinka(2013-10-31) Borowska, Natalia; Zajas, Paweł. PromotorAndré P. Brink, od początku lat 70-tych nie ustaje w wysiłkach dekonstruowania historii i mitologii narodowej, próbując oddać sprawiedliwość wykluczonym stał się rozpoznawalnym znakiem sprzeciwu wobec rasistowskiego reżimu. Powieści Brinka stanowią biografię intelektualną autora, i jego zainteresowania egzystencjalizmem, marksizmem feminizmem oraz myślą Lacana, Derridy i Barthesa. Polemiką z marksizmem zajmuję się w rozdz. I. W powieści Rumours of rain Brink proponuje, zarówno w planie społecznym jak i poetologicznym raczej ewolucję niż rewolucję. Afrykanerzy nie tyle powinni oddać władzę, ile podzielić się nią. Najbardziej skonwencjonalizowany z gatunków literatury afrikaansjęzycznej, plaasroman, winna zostać wzbogacona o nowe techniki narracyjne. Celem jest poszerzenie sposobu postrzegania rzeczywistości i odrzucenie myślenia dogmatycznego. W ten nurt wpisuje się kolejna z powieści, Sandkastele, opowiadająca kobiecą wersję burskiej historii narodowej. Brink dekonstruuje kolonialny mit czystości krwi, po raz kolejny sięgając po plaasroman, wykorzystując w udany sposób tkwiący w gatunku gotycki potencjał, zarówno w warstwie obrazowania, jak i w warstwie ideologicznej. Kwestia feministyczna pojawia się w powieści zarówno jako l’écriture fèminine i jako ekofeminizm. André P. Brink dokonując rozliczenia z przeszłością Południowej Afryki, dotyka istotnych tematów, w tym kluczowej kwestii funkcjonowania pamięci, zarówno indywidualnej jak i zbiorowej. Powieść Duiwelskloof (Brink 1998, Czarci jar), omawiana w rozdziale III, jest satyrą na afrykanerską społeczność doby apartheidu. Wspólnota, aby przetrwać i zachować tożsamość potrzebuje wiary w mit założycielski i gotowa jest wyeliminować każdego, kto go podważa. Podobnie funkcjonuje straumatyzowana jednostka, opisywana przez Brinka w Tamtej stronie ciszy (2004), rozdział IV. Trauma stanowi zagrożenie zarówno dla straumatyzowanego podmiotu, jak i dla otoczenia. Brink zajmuje istotne stanowisko w międzynarodowej dyskusji nad werbalizacją traumy historycznej.